Το Φράγμα στον Πείρο δεν είναι η μόνη υποδομή ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδάτων στον Ερύμανθο που πρόκειται να ολοκληρωθεί, αν και επί χρόνια “φλέρταρε” με την πιθανότητα να παραμείνει ένα ακόμη έργο – φάντασμα στην Αχαΐα.
Ο Δήμος Ερυμάνθου διαθέτει μια ακόμη υποδομή με… μεγάλο ιστορικό αδυναμιών, τόσο σε επίπεδο διαχείρισης όσο και σε επίπεδο γραφειοκρατίας, τη Λιμνοδεξαμενή Ντασκά στο Βελιμάχι. Πρόκειται για ένα έργο όπου δαπανήθηκαν αρκετά εκατομμύρια ευρώ αλλά -δυστυχώς ακόμη και σήμερα- δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον σκοπό που έγινε, την άρδευση της ευρύτερης περιοχής.
Οπως και ο Πείρος-Παράπειρος που προορίζεται για την ύδρευση της πόλης της Πάτρας, έτσι και η Λιμνοδεξαμενή στο Ντασκά, είναι μια υπόθεση που κινήθηκε για χρόνια μεταξύ γραφειοκρατίας και ασυνεννοησίας.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ
Το έργο ξεκίνησε το 2007 με πόρους του Γ΄ ΠΕΠ και αφορούσε την κατασκευή λιμνοδεξαμενής χωρητικότητας 1,2 εκατ. κυβικών μέτρων νερού και αρδευτικού δικτύου μήκους 16 χιλιομέτρων, προκειμένου να εξασφαλιστεί η άρδευση καλλιεργειών σε εκτάσεις 2.000 στρεμμάτων.
Ξεκίνησε μεν με πολύ καλούς οιωνούς, ως η πρώτη λιμνοδεξαμενή στην Αχαΐα όμως για χρόνια βρέθηκε παρατημένο και κινδύνευσε ακόμη και με απένταξη.
Πριν η ΕΕ ζητήσει πίσω τα 8 εκατ. που είχε δαπανήσει αρχικά, το έργο πέρασε στο Τομεακό Πρόγραμμα του υπουργείου Γεωργίας «Αλ. Μπαλταντζής» και επιτεύχθηκε η συνέχεια
Εν συνεχεία “πάγωσε” λόγω εμπλοκών με το υπουργείο Πολιτισμού, καθώς η περιοχή έχει ιστορικό παρελθόν και βρίθει ευρημάτων, για να έλθει προ 5ετίας η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας η οποία κατάφερε να βρει για δεύτερη φορά την επιπλέον χρηματοδότηση που χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί το έργο (δαπανήθηκαν 2,2 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων).
ΣΤΑ… ΑΖΗΤΗΤΑ
Η Λιμνοδεξαμενή Ντασκά, αφού χρειάστηκε να… μετακομίσει σε συμφωνία με την Αρχαιολογική, τελικώς ολοκληρώθηκε το 2014, έχοντας ξεπεράσει πολλούς σκοπέλους.
Τότε η Περιφέρεια ανακοίνωσε ότι «έχει σχεδόν ολοκληρωθεί». Το «… σχεδόν ολοκληρωθεί» είναι αυτό που ακούμε βέβαια εδώ και μια διετία και για τον Πείρο – Παραπείρο!
ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Διαβάστε αναλυτικά στην “Π”