ΜΕΡΟΣ Β΄
. Συνεχίζεται ἡ περιγραφὴ τῆς κατάστασης τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τὸ 2018, μὲ τὴν ἀναφορὰ στὰ μετὰ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο Πατριαρχεῖα καὶ Αὐτοκέφαλες Ἐκκλησίες, κατὰ τὴ σειρὰ ποὺ γράφονται στὰ Δίπτυχα.
. Τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ἀλεξανδρείας ἔχει ὑπὸ τὴ δικαιοδοσία τοὺς Ὀρθοδόξους ὅλης τῆς Ἀφρικῆς. Τὸ ἀνθηρὸ καὶ πολυπληθὲς ἑλληνικὸ στοιχεῖο στὴν Αἴγυπτο ἔχει μαραθεῖ καὶ λιγοστέψει στὸ ἐλάχιστο. Ὅμως τὸ Πατριαρχεῖο κάνει ὑπεράνθρωπες προσπάθειες νὰ διατηρήσει τὸ ἐλάχιστο ἑλληνικὸ στοιχεῖο, γιὰ νὰ λειτουργοῦν τὰ ὁμογενειακὰ σχολεῖα καὶ γιὰ νὰ συντηροῦνται οἱ ἐκκλησιὲς καὶ τὰ ἱδρύματά του. Εἶναι ἀληθινὸς καὶ συγκινητικὸς ὁ λόγος τοῦ Πατριάρχη Θεοδώρου πρὸς τοὺς Αἰγυπτιῶτες, ποὺ τὸν ἐπισκέφθηκαν φέτος: «Νὰ ξέρετε ὅτι οἱ Ἐκκλησιὲς δὲν ἔκλεισαν καὶ οἱ καμπάνες τους ἐξακολουθοῦν νὰ κτυπᾶνε…».
. Λόγῳ τῶν αὐταρχικῶν καθεστώτων καὶ τῶν συχνῶν αἱματηρῶν πραξικοπημάτων στὶς περισσότερες χῶρες τῆς Ἀφρικῆς οἱ περισσότεροι ἀπὸ τοὺς πολυπληθεῖς Ἕλληνες, ποὺ ζοῦσαν ἐκεῖ, ἔχουν μετοικήσει στὴν Ἑλλάδα καὶ σὲ ἄλλες χῶρες. Ὅσοι ἀκόμη μένουν συνεργάζονται μὲ τὸ Πατριαρχεῖο καὶ διατηροῦν ἀνοικτὲς τὶς Ἐκκλησίες. Λίγοι Ἕλληνες ἔχουν μείνει καὶ στὴ Νότια Ἀφρικὴ καὶ πάντα στηρίζουν τὶς ἐκεῖ κοινότητες, τὶς ἐκκλησίες καὶ τὰ σχολεῖα τους.
. Τὸ μέλλον τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Ἀφρικὴ εἶναι οἱ γηγενεῖς κάτοικοί της. Συγκινητικὴ εἶναι ἡ βοήθεια ποὺ προσφέρουν στὴν ὑπὸ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας Ὀρθόδοξη ἱεραποστολή, ἀνιδιοτελῶς καὶ ἀπὸ χριστιανικὴ καὶ μόνο ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐμπερίστατους κατοίκους τῆς Ἀφρικῆς χριστιανικὲς κινήσεις, ἱερὲς μονὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἄλλες, ὅπως τῆς Χρυσοπηγῆς στὴν Οὐγκάντα καὶ ἀκόμη ἡ Σχολὴ Χατζήβεη στὴν πολύπαθη Ρουάντα καὶ στὸ Μπουρούντι. Πολύτιμη βοήθεια προσφέρουν ἐπίσης τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας καὶ οἱ Ἐκκλησίες τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Κύπρου.
. Εἶναι περίεργο καὶ ὅμως εἶναι ἀλήθεια. Οἱ πολυπληθεῖς Χριστιανοί, Κόπτες (Μονοφυσίτες) οἱ περισσότεροι, Ἑλληνορθόδοξοι λίγοι καὶ ἀκόμη λιγότεροι ρωμαιοκαθολικοὶ καὶ προτεστάντες, περνοῦν πολὺ καλύτερα στὴν Αἴγυπτο ὑπὸ τὸ θεωρούμενο αὐταρχικὸ καθεστὼς τοῦ στρατηγοῦ Ἀμπντὲλ Φατὰχ ἂλ Σίσσι, παρὰ μὲ ἐκεῖνο τοῦ δημοκρατικὰ ἐκλεγμένου πολιτικοῦ ἡγέτη τῶν Ἀδελφῶν Μουσουλμάνων ἰσλαμιστὴ Μοχάμεντ Μόρσι. Ἐπὶ ἰσλαμικῆς κυβέρνησης Μόρσι (2012-2013) ἐπιχειρήθηκε νὰ ἐπιβληθεῖ ἡ Σαρία ὡς βάση τῆς νομοθεσίας καὶ ἦσαν ἀλλεπάλληλες, βίαιες καὶ αἱματηρὲς οἱ ἐπιθέσεις ὀπαδῶν του κατὰ Ναῶν τῶν Χριστιανῶν Κοπτῶν. Κατὰ τὴν Ἔκθεση τῆς Διεθνοῦς Ἀμνηστείας, τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 2013, «Οἱ Χριστιανοὶ διώκονταν ὡς ἀποδιοπομπαῖοι τράγοι». Ἀντιθέτως ὁ Ἂλ Σίσι προστατεύει τοὺς Χριστιανοὺς στὴν πράξη. Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ ὁ Κόπτης Πατριάρχης Θεόδωρος Β΄ ὑποστηρίζει ἀνοικτὰ τὸν Ἂλ Σίσι. Συνήθως ὁ Ἕλληνας Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας δὲν ἐπεμβαίνει στὰ ἐσωτερικὰ τῆς Αἰγύπτου, ἀλλὰ τηρεῖ μία στάση συνεργασίας μὲ τὴν ἑκάστοτε κυβέρνηση. Ἔτσι κάνει καὶ ὁ σημερινὸς Πατριάρχης.
. Στὰ διορθόδοξα ζητήματα ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας ἐπιχειρεῖ νὰ ἰσορροπεῖ μεταξὺ τῶν Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως καὶ Μόσχας καὶ διακηρύττει ὅτι εἶναι παράγων ἑνότητας τῆς Ὀρθοδοξίας… Στὶς 28 Μαΐου 2018, σὲ γράμμα του πρὸς τὸν Μητροπολίτη Μαυροβουνίου Ἀμφιλόχιο, μὲ τὴν εὐκαιρία τῶν ἐκεῖ ἐκδηλώσεων γιὰ τοὺς Νεομάρτυρες τῆς Τσαρικῆς οἰκογενείας τοῦ Νικολάου Β΄, τοῦ Ρομανόφ, σημείωσε μεταξὺ ἄλλων: «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἀλεξανδρείας διακονεῖ πάντοτε τὴν ὁρατὴ Διορθόδοξη ἑνότητα». Γιὰ τὴν ἑνότητα ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας μίλησε καὶ στὴ Μόσχα, τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2017, παρουσίᾳ Πατριαρχῶν, Προκαθημένων καὶ ἐκπροσώπων ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, πλὴν τῶν Κωνσταντινουπόλεως καὶ Ἀθηνῶν…
. Στὸ Οὐκρανικὸ πάντως ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας θὰ ὑποχρεωθεῖ νὰ ἀποφασίσει ἂν εἶναι μὲ τὸ Φανάρι ἢ μὲ τὴν Μόσχα. Μὲ βάση τὴ λογικὴ καὶ τὸ ὅτι εἶναι ἐντεταγμένος νὰ ἐξυπηρετεῖ τὰ πολιτικὰ συμφέροντα τῆς Δύσης καὶ τῆς Ἑλλάδος ὑπολογίζεται ὅτι θὰ εἶναι μὲ τὴν πλευρὰ τοῦ Φαναρίου. Αὐτὸ πιθανότατα σημαίνει ρήξη μὲ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας, συμβολὴ στὴ διάσπαση τῆς ἑνότητας τῆς Ὀρθοδοξίας, διακοπὴ τῆς σημαντικῆς ἐνίσχυσης ποὺ προσφέρει ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία στὴν ἱεραποστολὴ καὶ κλείσιμο τοῦ μετοχίου στὴν Ἐρυθρὰ Πλατεία τῆς Μόσχας καὶ τῆς ἐκεῖ Ἐξαρχίας. Φαναριῶτες Ἀρχιερεῖς ὑποστηρίζουν ὅτι τίποτε ἀπὸ αὐτὰ δὲν θὰ συμβεῖ. Ὅμως ἡ διακύβευση εἶναι μεγάλη, γιατί τὸ θέμα γιὰ τοὺς Ρώσους εἶναι ἐξαιρετικὰ φορτισμένο ἐκκλησιαστικὰ καὶ ἐθνικά.
. Τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας ἐξαντλεῖ κάθε δυνατότητα νὰ διατηρεῖ τὴ σχέση του θερμὴ μὲ τὸ Πατριαρχεῖο Ἀλεξανδρείας. Λόγῳ τῆς ψυχρότητας, ποὺ ἀντιμετωπίζει ἀπὸ τὸ Φανάρι καὶ τῆς ἀρνήσεώς του νὰ συμμετέχει στὶς πανορθόδοξες καὶ ἄλλες σημαντικὲς ἐκδηλώσεις ποὺ διοργανώνει, τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας ἐπιδιώκει σ’ αὐτὲς νὰ εἶναι παρὼν ὁ Ἀλεξανδρείας, δεύτερος στὰ πρεσβεῖα τιμῆς. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τοῦ Δεκεμβρίου, ποὺ προαναφέρθηκε, καὶ μετὰ ἀπὸ πρόσκληση τοῦ κ. Κυρίλλου, ὁ Ἀλεξανδρείας παρέστη στὴν ἐκδήλωση στὴ Μόσχα γιὰ τὰ 1030 χρόνια ἀπὸ τὴν βάπτιση τῶν Ρὼς στὸ Κίεβο καὶ στὸν Δνείπερο ποταμὸ ἀπὸ τὸν πρίγκιπα Βλαδίμηρο, ἅγιο καὶ ἰσαπόστολο γιὰ τὴ ρωσικὴ Ἐκκλησία.
. Κατὰ τὴν μὲ τὴν παρουσία χιλιάδων πιστῶν ὑπαίθρια Θεία Λειτουργία στὴ Μόσχα, στὶς 28 Ἰουλίου 2018, στὴν ἀντιφώνησή του πρὸς τὸν Πατριάρχη Μόσχας ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας κ. Θεόδωρος εὐχαρίστησε τὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία γιὰ τὴν βοήθειά της στὸ ἱεραποστολικὸ ἔργο τοῦ Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας καὶ σημείωσε κάτι, ποὺ δὲν θὰ ἀρέσει καθόλου στὸ Φανάρι: «Ὅλες οἱ Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ἀγαπᾶμε, καὶ ἐλπίζουμε πάντα στὴν Ἁγία Ρωσία». Στὴ συνέχεια προσέθεσε λόγο ἀκόμη ἐνοχλητικότερο γιὰ τὸ Φανάρι: «Ἐμεῖς Ἁγιώτατε, προσευχόμαστε γιὰ ἐσᾶς καὶ πρωτίστως γιὰ τὴν εἰρήνη στὸν Οὐκρανικὸ λαό. Εἶσθε ἕνας λαός, ἀπὸ μίαν κολυμβήθρα, ποὺ ἦρθε ἡ Ὀρθοδοξία». Τὰ ὅσα εἶπε ὁ κ. Θεόδωρος στὴ Μόσχα ἀσφαλῶς ἱκανοποίησαν τὸ ἐκεῖ Πατριαρχεῖο. Ὅμως οὐδὲν σημαίνει γιὰ τὴν τελικὴ στάση του στὸ Οὐκρανικό. Τὸ Φανάρι ἔχει τοὺς τρόπους του νὰ τὸν κρατήσει μὲ τὸ μέρος του…
. Στὸ Μακεδονικὸ ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας ἀκολουθεῖ τὴν πολιτικὴ τοῦ Φαναρίου, ποὺ τὴν χαρακτηρίζει ἡ ἀφωνία. Στὸ τέλος Ἰουνίου 2018 βρέθηκε στὴ Βέροια γιὰ τὰ Παύλεια καὶ δὲν βρῆκε οὔτε μία λέξη νὰ πεῖ γιὰ τὴ Μακεδονία, στὴν ὁποία βρισκόταν…
. Ἐπίσης ὁ κ. Θεόδωρος ἀκολουθεῖ τὸ Φανάρι στὶς διαχριστιανικὲς σχέσεις. Στὶς 7 Ἰουλίου 2018 ἦταν, μαζὶ μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, στὸ Μπάρι καὶ στὴν κοινὴ προσευχή, ποὺ διοργάνωσε τὸ Βατικανό, γιὰ νὰ μιλήσει ὁ Πάπας περὶ τῆς εἰρήνης στὴ Μέση Ἀνατολή, μὲ τὴν παρουσία Προκαθημένων διαφόρων Δογμάτων, ἀφώνων κομπάρσων δίπλα του. Αἰσθάνεται κανεὶς ντροπὴ γιὰ τοὺς Κωνσταντινουπόλεως καὶ Ἀλεξανδρείας νὰ δέχονται νὰ ἔχουν αὐτὸ τὸ ρόλο καὶ νὰ προσυπογράφουν κείμενο, στὸ ὁποῖο ἀναγράφεται, μετὰ ἀπὸ τόσα χρόνια καὶ τὴν σχεδὸν πλήρη ἐξόντωση τῶν Χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ὅτι τώρα «οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες θὰ προσπαθήσουν νὰ βροῦν τρόπους ἐπικοινωνίας καὶ ἀνταλλαγῆς χρησίμων ἰδεῶν καὶ σκέψεων γιὰ τὴν οὐσιαστικὴ στήριξη τῆς εἰρήνης…». Τώρα θὰ προσπαθήσουν νὰ βροῦν τρόπους ἐπικοινωνίας καὶ νὰ ἀνταλλάξουν ἰδέες γιὰ τὴν στήριξη τῆς εἰρήνης… Ἂν εἶναι δυνατὸν νὰ γράφονται καὶ νὰ ὑπογράφονται τέτοια κείμενα ἀπὸ χριστιανοὺς ἡγέτες. Μὰ ἔστω καὶ ἂν ἀντήλλασσαν ἰδέες καὶ κατέληγαν κάπου, ΠΩΣ θὰ κατοχύρωναν τὴν εἰρήνη; Μόνο δημαγωγοὶ πολιτικοὶ πρὸς ἀφελεῖς ἰδιῶτες θὰ μποροῦσαν – δύσκολα ἀλλὰ τίποτε δὲν ἀποκλείεται – νὰ παρουσιάσουν ἕνα τέτοιο κείμενο.-
Πηγή: https://christianvivliografia.wordpress.com
