ΕΙΝΑΙ καθολικά αποδεκτό ότι το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων αποτελεί ύψιστο θέμα εθνικής πολιτικής, το οποίο κινητοποιεί τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού!
Το μακεδονικό ζήτημα έχει τις ρίζες του στον 19ο αιώνα, όταν οι σλαβικές ομάδες, οι οποίες είχαν μετακινηθεί ομαδικά κατά τη βυζαντινή και οθωμανική περίοδο στον χώρο της Μακεδονίας, για να αποκτήσουν «ρίζες παλαιότερες» των αυτοχθόνων Ελλήνων στην περιοχή, εκμεταλλευόμενοι και το ότι είναι ορθόδοξοι, συνεπώς δεν διακρίνονται όπως οι Οθωμανοί της χριστιανικής παράδοσης της περιοχής που υπάρχει από την εποχή του Αποστόλου Παύλου, ισχυρίστηκαν ψευδώς (οι Σλάβοι) πως είναι «αυτόχθονες εθνικά Μακεδόνες! Το θέμα γιγαντώθηκε όταν ο Τίτο δημιούργησε το κρατίδιο των Σκοπίων και το μετονόμασε αυθαίρετα από Βαρντάσκα σε Ομόσπονδη Δημοκρατία της Μακεδονίας! θα πρέπει να σταθούμε στην προκειμένη περίπτωση στα διαχρονικά (ηθελημένα;) διπλωματικά λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων! Μερικά από αυτά είναι τα ακόλουθα:
1) Δεχόμαστε αφελώς την ύπαρξη τριχοτομημένης Μακεδονίας: μία σκοπιανή, μία βουλγαρική και μία ελληνική! Μέγα λάθος η αποδοχή αυτή, γιατί η Μακεδονία αυτή αποτελεί τη ρωμαϊκή επαρχία της Μακεδονίας, η οποία περιελάμβανε μία ευρύτερη περιοχή, ακόμα και τη Θράκη! Δεχόμαστε δηλαδή ως Μακεδονία κάτι που όρισε ένας κατακτητής! Η Ελλάδα οφείλει να ομιλεί μόνο για την αρχαία Μακεδονία, της οποίας το ιστορικό και γεωπολιτικό brand name διακυβεύεται! Τα Σκόπια ουδέποτε αποτέλεσαν τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας και γι’ αυτό άλλωστε δεν υπάρχει κανένα αρχαίο μνημείο στο γειτονικό κρατίδιο, συνεπώς υπάρχει μόνο μία Μακεδονία, η αρχαία, και αυτή ανήκει εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα!
2) Μιλάμε για αλυτρωτισμό. Επίσης μεγάλο σφάλμα η χρήση του όρου αυτού. Δεν πρόκειται για αλυτρωτισμό αλλά για επεκτατισμό! Οι Σκοπιανοί ισχυρίζονται ότι είναι αρχαίοι Μακεδόνες και πως οι Έλληνες τους έδιωξαν το 1912! Ισχυρίζονται ότι οι τάφοι της Αμφίπολης, της Βεργίνας, μνημεία και εδάφη τους είναι μακεδονικά, άρα δικά τους… Με το να μιλάμε για αλυτρωτισμό είναι σαν να δεχόμαστε ότι πατρίδα τους είναι η Πέλλα, η Βεργίνα και η Αμφίπολη και θέλουν να τις ελευθερώσουν. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ήταν δικά τους και ουδεμία σχέση έχουν με τη μακεδονική Ιστορία, πλην της νομαδικής εγκατάστασης μερικών από αυτούς τους Σλάβους νοτιότερα κατά τη βυζαντινή και την οθωμανική περίοδο!
3) Δεν αξιοποιούμε την ύπαρξη του φασιστικού ακραίου κόμματος VMRO του φασίστα Γκρούεφσκι και τους επεκτατικούς χάρτες του ως τον Όλυμπο, ώστε να τονίσουμε ότι η άρνησή μας να τους αναγνωρίσουμε είναι ζήτημα εθνικής ασφάλειας! Το αστείο επιχείρημα ότι έχουν αναγνωριστεί από 130 χώρες είναι έωλο… Ως νομικός μπορώ να διαβεβαιώσω ότι όσο ο άμεσα ενδιαφερόμενος Έλληνας ως γνήσιος κληρονόμος της Μακεδονίας δεν τους αναγνωρίζει δεν υπάρχει θέμα ύπαρξής τους… και γι’ αυτό άλλωστε επιδιώκουν αυτήν την αναγνώριση! Καμία αναγνώριση δεν έχει σημασία για εκείνους από το Περού ή τους Εσκιμώους, εάν δεν έχει την επικύρωση της Ελλάδας!
4) Εστιάζαμε αφελώς στην ύπαρξη αγαλμάτων του Μ. Αλεξάνδρου, του Αστέρα της Βεργίνας, της ονομασίας του αεροδρομίου κλπ., συμβόλων τα οποία οι Σκοπιανοί χρησιμοποιούν σαν ανατολίτικο παζάρι για να κερδίσουν το όνομα… Η Ελλάδα πρέπει να εστιάσει μόνο στο όνομα. Το όνομα και μόνο ως Μακεδονία αποτελεί πηγή αμφισβήτησης… για εμάς και την Ιστορία μας! Αντίθετα, μία Δημοκρατία της Vardaska με 1.000 αγάλματα του Μ. Αλεξάνδρου δεν αποτελεί κίνδυνο αλλά μάλλον καλό κάνει στην πατρίδα μας, ως πολιτιστική της επιρροή στη Vardaska! Συνεπώς το όνομα «Μακεδονία» ως ιστορικό, εμπορικό και γεωπολιτικό brand name είναι το πρόβλημα και όχι τα αγάλματα!
5) Η Ελλάδα, έστω ως μέσο πίεσης, δεν προτείνει την τριχοτόμηση των Σκοπίων σε ελληνικό κομμάτι (Μοναστήρι), βουλγαρικό και αλβανικό. Έτσι, με τη διάσπαση στα τρία κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ η περιοχή εντάσσεται αυτόματα στην Ατλαντική Συμμαχία! Το αστείο επιχείρημα της Μεγάλης Βουλγαρίας και Αλβανίας δεν είναι σοβαρό, αφού de facto αυτά τα κράτη ελέγχουν τις αντίστοιχες περιοχές, ενώ, αν μεγαλώσουν τα γειτονικά κράτη με λίγα χωριά ακόμα, δεν αλλάζει κάτι σημαντικά στην περιοχή εφόσον μεγαλώνει παράλληλα και η Ελλάδα! Ούτε φυσικά η διείσδυση της Τουρκίας ως επιχείρημα υφίσταται ως θέμα, αφού ο Γκρούεφσκι είναι οπαδός του πανσλαβισμού και πιστός του Πούτιν. Ο επεκτατισμός και ο φασισμός του Γκρούεφσκι κρύβονται πίσω από τα χαμόγελα του ύπουλου Ζάεφ. Άλλο ένα επιχείρημα που κατά συνέπεια δεν αξιοποιήσαμε είναι η κάθοδος των Ρώσων μέσω της σλαβικής επιρροής! θα πρέπει η Ελλάδα να αποκτήσει επιτέλους εθνική εξωτερική πολιτική, αδέσμευτη από τα θελήματα του γερμανικού ή όποιου ξένου παράγοντα… Όποια ελληνική κυβέρνηση εκλέγεται για να υπερασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα… και όχι τα ευρωπαϊκά, του ΟΗΕ ή της Παγκόσμιας Ειρήνης! Διορίζεται από τον ελληνικό λαό και μόνο από εκείνον οφείλει να παίρνει εντολές!
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Σ. ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΣ
Δικηγόρος – Πρόεδρος Κεφαλληνιακής Αδελφότητας Αθηνών
(ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-12/08/2018)
