Για μια ακόμη χρονιά οι ρυθμίσεις για τη φετινή κυνηγετική περίοδο (ξεκίνησε τη Δευτέρα 20/8) που υπογράφτηκαν από τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος Σωκράτη Φάμελλο, μοιάζουν να έχουν υπαγορευτεί από το λόμπι των κυνηγών.
Το κυνήγι του τρυγονιού συνεχίζεται απρόσκοπτα, παρ’ όλο που οι πληθυσμοί του μειώνονται στη συντριπτική πλειονότητα των χωρών όπου αναπαράγεται, το ίδιο και της πάπιας Ψαλίδα οι πληθυσμοί της οποίας βρίσκονται σε κάμψη, αλλά και άλλων ειδών που χαρακτηρίζονται απειλούμενα.
Οι φετινές ρυθμίσεις για το κυνήγι προκάλεσαν την αντίδραση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, η οποία εκφράζει την έντονη αποδοκιμασία της προς την απόφαση του αν. υπουργού Περιβάλλοντος με την οποία ρυθμίζεται η άσκηση της θήρας στην ελληνική επικράτεια για την κυνηγετική περίοδο 2018-2019.
Η φετινή ρυθμιστική απόφαση χαρακτηρίζεται από την αδιαφορία του ΥΠΕΝ για την προστασία του τρυγονιού. Με βάση το Διεθνές Σχέδιο Δράσης για το είδος, στο οποίο συμμετείχαν δεκάδες μέλη της ευρωπαϊκής επιστημονικής κοινότητας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προτάθηκε η προσωρινή απαγόρευση της θήρας του πανευρωπαϊκά, έως ότου αναπτυχθεί και τεθεί σε λειτουργία το μοντέλο για την προσαρμοστική διαχείριση της κάρπωσής του σε κάθε μεταναστευτική του οδό, με βάση πληθυσμιακά δεδομένα και δεδομένα θήρας.
Πάπια Ψαλίδα | Το ΥΠΕΝ, αντί να υπολογίσει αυτά τα δεδομένα, αποφάσισε να πρωτοτυπήσει με το «πυροτέχνημα» της μείωσης της κάρπωσης του τρυγονιού από 12 άτομα ανά εξόρμηση σε 10. Αναμφισβήτητα αποτελεί απορίας άξιο βάσει ποιων δεδομένων και υπολογισμών κατέληξε το υπουργείο στην εν λόγω απόφαση.
Η προσωρινή απαγόρευση της θήρας του τρυγονιού προτάθηκε επειδή οι πληθυσμοί του μειώνονται στη συντριπτική πλειονότητα των χωρών όπου αναπαράγεται. Σύμφωνα με τη Διεθνή Ενωση Προστασίας της Φύσης (IUCN), το τρυγόνι τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στην Ευρώπη χαρακτηρίζεται πλέον απειλούμενο (τρωτό), ενώ στην Ε.Ε. των «28» κατατάσσεται ως «Σχεδόν Απειλούμενο».
Προφανώς, το ΥΠΕΝ θεώρησε πως η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με τη διατήρηση του είδους εντός συνόρων, καθώς και πως η θήρευση των τρυγονιών τα οποία διέρχονται από τη χώρα μας κάθε φθινόπωρο δεν είναι αρκετή για να επηρεάσει τους πληθυσμούς τους στις χώρες από τις οποίες προέρχονται.
Ωστόσο, πέρα από το τρυγόνι, συνεχίζεται η θήρα ειδών όπως η πάπια Ψαλίδα, παρ’ όλο που τα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία τεκμηριώνουν την έντονη πληθυσμιακή κάμψη του είδους στην Ελλάδα.
Αλλά, πέρα από το τρυγόνι και την Ψαλίδα, και άλλα είδη για τα οποία το ΥΠΕΝ επιτρέπει τη θήρευση, όπως η Σαρσέλα, το Γκισάρι, το Σφυριχτάρι, η Καλημάνα και η Κοκκινότσιχλα, έχουν ενταχθεί στον Κόκκινο Κατάλογο των Απειλούμενων Ειδών της Ε.Ε. με την ένδειξη «Τρωτό».
Συν τοις άλλοις, με τις φετινές ρυθμίσεις που διέπουν τους κανόνες για την κυνηγετική περίοδο διατηρείται για μία ακόμη φορά το σύστημα των κλιμακωτών ημερομηνιών.
Οπως επισημαίνει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, «κατά παράβαση της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας, το κυνήγι των πουλιών συνεχίζει να μην έχει ενιαία λήξη, ενώ εξακολουθεί να ασκείται πέραν της 31ης Ιανουαρίου κατά την περίοδο που ορισμένα είδη έχουν ήδη ξεκινήσει το μεταναστευτικό τους ταξίδι προς τους τόπους αναπαραγωγής τους.
«Κωφεύει και αγνοεί»
EUROKINISSIΟρισμένα είδη δε, όπως ο κότσυφας, έχουν ήδη εισέλθει στην αναπαραγωγική περίοδο. Παράλληλα, η άσκηση του κυνηγιού τον Φεβρουάριο προκαλεί σημαντική όχληση και σε πλήθος άλλων, μη θηρεύσιμων ειδών, που συνυπάρχουν στον ίδιο βιότοπο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η θήρα για είδη με παρεμφερή εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά (π.χ. τσίχλες, πάπιες) ενέχει σημαντικό κίνδυνο σύγχυσης κατά την αναγνώρισή τους και, ως εκ τούτου, πρέπει να λήγει ενιαία προς αποφυγή θανατώσεων των μη θηρεύσιμων ειδών.
«Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ επέλεξε και φέτος, όπως και τις προηγούμενες χρονιές, να κωφεύσει στις τεκμηριωμένες προτάσεις της Ορνιθολογικής, με τη μόνη διαφορά ότι επέλεξε περαιτέρω να αγνοήσει και την ευρωπαϊκή επιστημονική κοινότητα που παρέθεσε τα δεδομένα τα οποία επιτάσσουν την προσωρινή απαγόρευση της θήρας του τρυγονιού, ώστε να μην οδηγηθεί το είδος σε πληθυσμιακή κατάρρευση. Αραγε, οι κυνηγοί δεν είναι οι ίδιοι μάρτυρες της σημαντικής μείωσης του είδους χρόνο με τον χρόνο;» αναρωτιέται η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία.
Τέλος, πολλά ερωτήματα δημιουργεί η ανακοίνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος με την οποία δρομολογεί την αναγνώριση της θήρας ως «εργαλείου περιβαλλοντικής διαχείρισης» στην Εθνική Στρατηγική για τα Δάση που έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση.
