Πως είναι δυνατόν η οικουμενιστική σφηκοφωλιά του Οικ. Πατριαρχείου να αποφασίζει για όλη την Εκκλησία;

Σε μία μίνι σύνοδο τύπου Κολυμπαρίου κατέφυγε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος για να περάσει τις «εκσυγχρονιστικές» του καινοτομίες στο Σώμα της Εκκλησίας. Αυτός και οι «εκλεκτοί» υποτακτικοί του αποφάσισαν ‘εν μία νυκτί’ ότι εγκρίνουν και δεύτερο γάμο στους κληρικούς και απλά ανακοίνωσαν την απόφασή τους.

ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ. Διότι τέτοιου είδους μεθοδεύσεις έχουν επαναληφθεί πολλάκις στο παρελθόν αλλά η δουλοπρέπεια των ιεραρχών από την μία, η άγνοια των λαϊκών από την άλλη επιτρέπουν στους εκάστοτε καταληψίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου να καταστρέφουν ανενόχλητοι την Κιβωτό της Ορθοδοξίας. Δεν έγινε το ίδιο με την ψευδοσύνοδο; Και με την αλλαγή του ημερολογίου το ίδιο δεν έγινε; Αποφασίζομεν και διατάσσομεν.

Στην λεγομένη «Αγία και Ιερά Σύνοδο» του Οικουμενικού Πατριαρχείου που πήρε την απόφαση αυτή συμμετείχαν* και ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος, μαζί, και «το πρωτάκι» του Σικάγου ο Ναθαναήλ. Πόσο «πρόθυμος» θα ήταν ειδικά τούτος εδώ να δώσει «καλές εξετάσεις» στο αφεντικό μετά την προαγωγή του; Είναι να κλαίει κανείς με την κατάντια της διοικούσης Εκκλησίας.
Είναι να κλαίει και να ντρέπεται ειλικρινά και σαν Έλληνας, με την κατάντια του  Πατριαρχείου της Πόλης. Από δοξασμένη Εκκλησία του Χριστού κατάντησε δούλα του διαβόλου και φράση φαρμακερή ακόμη και να την ψελλίσεις. Λες «Οικουμενικό Πατριαρχείο» και μαυρίζει η ψυχή σου.

Σε αυτήν την απόφαση θα πρέπει να προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία σε εκείνους που ενδιαφέρονται (αν έχουν απομείνει κάποιοι) ότι η «..κάθε περίπτωση θα εξετάζεται χωριστά και θα αποστέλλεται από τον οικείο ποιμενάρχη και θα κρίνεται από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου.»

Μας λέει δηλαδή ότι αφαιρείται από την Ιερά Σύνοδο της εκάστοτε Τοπικής Εκκλησίας το δικαίωμα να κρίνει μόνη της και να λαμβάνει τελεσίδικη απόφαση. Αν το δει κανείς αυτό εντελώς ψυχρά δεν έχει νόημα, δεν είναι καν πρακτικό. Το μόνο νόημα που βγαίνει είναι ότι εισάγεται στην όλη διαδικασία η… έγκριση του «πάπα της Ανατολής».

Με άλλα λόγια η όποια απόφαση της εκάστοτε Τοπικής Εκκλησίας δεν θα επαρκεί, θα μειονεκτεί και θα χρειάζεται την «ευλογία» και έγκριση του Πατριαρχείου (βλ. Πατριάρχη). Αυτό το «πνευματικό μπούλινγκ» θα πρέπει να το συνδυάσουμε με το γεγονός ότι ο Βαρθολομαίος όπου βρεθεί και όπου σταθεί καταβάλλει ιδιαίτερη προσπάθεια **να μας υπενθυμίζει συνεχώς, ότι βλέπει το Οικ. Πατριαρχείο! (δηλαδή τον εαυτόν του) ως «αρχή» που κατέχει το «προνόμιο» να αποφασίζει για την Εκκλησία. Να αποφασίζει δηλ. για την Εκκλησία χωρίς την Εκκλησία, για εμάς χωρίς εμάς (τα υπόλοιπα που γράφει στην παραπομπή είναι υποκριτικές ταπεινολογίες).

Αν ο Βαρθολομαίος έχει το θράσος να επεμβαίνει με τέτοια ανευθυνότητα στα κατάβαθα της οικογενειακής ζωής των κληρικών, να προσβάλλει (για άλλη μια φορά) με τέτοια θρασύτητα τους Ιερούς Κανόνες και να αποφασίζει μόνος του με 12 υποτακτικούς για ολόκληρο το Σώμα της Εκκλησίας, τί άλλο σκουπίδι σχεδιάζει να μας εισάγει με τον ίδιο τρόπο; Μήπως ο Βαρθολομαίος δοκιμάζει τα νερά για έναν νέο πιο «κεντροποιημένο» τρόπο λήψης αποφάσεων ως «πάπας της Ανατολής» που την έχει δει;

Οι οικογένειες των κληρικών αποτελούν το έσχατο και πιο απρόσβλητο κάστρο της ελληνορθόδοξης οικογένειας. Ένα λαμπρό πρότυπο προς μίμηση για όλους εμάς τους λαϊκούς. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η απόφαση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου εντάσσεται στον ευρύτερο πόλεμο της νέας εποχής που θέλει να ξεριζώσει και να παραμορφώσει ό,τι Χριστιανικό, υγιές και ισορροπημένο έχει απομείνει στην ελληνορθόδοξη παραδοσιακή οικογένεια. Ενδέχεται όμως να σηματοδοτεί και την προσπάθεια του Βαρθολομαίου να δρομολογήσει έναν μόνιμο «κεντροποιημένο» τρόπο λήψεως αποφάσεων στα πρότυπα των παπικών.

Εμείς, για πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε αυτήν την παράνοια, την ανταρσία μέσα στην Κιβωτό της Ορθοδοξίας; Και επιτέλους, τί ρόλο παίζουν οι Ιεράρχες που έχουν δίπορτο το Οικουμενιστικό Πατριαρχείο και την Εκκλησία της Ελλάδος; Μα δεν βλέπει κανείς ότι εδώ έχουμε έναν «περίτεχνο» ΔΟΥΡΕΙΟ ΙΠΠΟ;

——————————————

*Γενομένης τῆς τακτικῆς ἀνασυγκροτήσεως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ταύτην θά ἀποτελέσουν, διά τό ἑξάμηνον 01.09.2018 – 28.02.2019, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, οἱ Σεβ. Μητροπολῖται:

Βρυούλων κ. Παντελεήμων

Ἰταλίας καί Μελίτης κ. Γεννάδιος

Γερμανίας κ. Αὐγουστῖνος

Τρανουπόλεως κ. Γερμανός

Νέας Ἰερσέης κ. Εὐάγγελος

Ρόδου κ. Κύριλλος

Ρεθύμνης καί Αὐλοποτάμου κ. Εὐγένιος

Κορέας κ. Ἀμβρόσιος

Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντῖνος

Αὐστρίας κ. Ἀρσένιος

Σύμης κ. Χρυσόστομος

Σικάγου κ. Ναθαναήλ

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 1ῃ Σεπτεμβρίου 2018

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου