Το άγιο όρος θα έπρεπε με την προσευχή των πατέρων να στηρίζει τον κόσμο.
Το άγιο όρος θα έπρεπε να φλέγεται από την πίστη ώστε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός να μας λυπηθεί και να μας δώσει χρόνο για μετάνοια.
Θα έπρεπε να φωτίζεται από την καθαρότητα των ψυχών των ασκητών του και να φωτίζει και μας τους σκοτισμένους.
Τώρα όμως διώκει τα ίδια του τα παιδιά.
Πατέρες διώκουν πατέρες.
Πατέρες που “εκτιμούν και σέβονται τον αγώνα του πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως να κρατήσει ζωντανό το πατριαρχείο κάτω από δυσμενείς συνθήκες” διώκουν πατέρες που αμφισβητούν το ορθόδοξο φρόνημα του, κρίνοντας απ’ τα λόγια και τα έργα του.
Διώκουν πατέρες που θεωρούν ληστρική την σύνοδο της Κρήτης που έγινε στο Κολυμπάρι το 2016.
Διώκουν πατέρες που ομολογούν πίστη (βλ. ομολογία ορθοδόξου πίστεως αγιορειτών πατέρων), που πιστεύουν μόνο στον τριαδικό Θεό, που δεν θέλουν την άλωση της ορθοδοξίας μας, την μίξη της με ομολογίες-αιρέσεις οι οποίες καταδικάστηκαν απ’ τις συνόδους.
Διώκουν τους φάρους της ορθοδοξίας ,αυτούς που προσπαθούν να διατηρήσουν το ορθόδοξο φρόνημα καθαρό, διακόπτοντας το πατριαρχικό μνημόσυνο σύμφωνα με την ιεροκανονική παράδοση.
Εμείς, εδώ στον κόσμο, τί στάση κρατούμε;
Έχει αρχίσει ήδη ο διωγμός και δεν ανησυχούμε;
Θα δεχθούμε να μείνει το περιβόλι της Παναγίας μας χωρίς τους υπερασπιστές της πίστεώς μας;
Θ’ αφήσουμε τον κόσμο χωρίς την προσευχή τους;
Δεν φοβόμαστε;
Έχουμε εμεις προσευχή για να κρατηθούμε;
Δεν καταλαβαίνουμε πως με την αδιαφορία μας γινόμαστε συμμέτοχοι στην εξάπλωση του οικουμενισμού;
Οι άγιοι μάρτυρες και ομολογητές υπερασπίσθηκαν την πίστη μας με την ζωή τους.
Θα γίνουμε μιμητές τους;
Ας μας φωτίσει ο Θεός να αισθανθούμε, ο καθένας ξεχωριστά, την ευθύνη που έχουμε προς τα θέματα της πίστεως.
