Προσφυγές κατά της Ε.Ε. για την περιβαλλοντική πολιτική της – Πολίτες και οικολογικές οργανώσεις καθίζουν στο σκαμνί την Ε.Ε. για τη στάση της έναντι της κλιματικής αλλαγής

“Τον Οκτώβριο του 2017 μια μεγάλη φωτιά ξέσπασε σε ένα βουνό 60 χλμ. περίπου μακριά από το χωριό μου. Μέσα σε 12 ώρες η φωτιά διένυσε όλη αυτήν την απόσταση λόγω της μεγάλης έντασης των ανέμων και κατέστρεψε τα πάντα”. Την ιστορία αυτή διηγείται στην “Α” ο Αρμάντο Καρβάλιο, δασοκόμος από ένα χωριό της κεντρικής Πορτογαλίας, του οποίου η οικογενειακή περιουσία (περίπου 12 εκτάρια φυσικού δάσους, πεύκων και ευκάλυπτων και μέρος των κτισμάτων) καταστράφηκε ολοσχερώς την περασμένη χρονιά.

“Κληρονόμησα την περιουσία αυτή από τους γονείς μου το 1985. Σπούδασα δασοκομία στο Πανεπιστήμιο και πίστευα ότι, εάν δουλεύω τα δέντρα μου με βιώσιμο τρόπο και αυξάνω την παραγωγή μου στη βάση μιας ηθικής δραστηριότητας, θα μπορούσαν να αντισταθούν στη φωτιά. Όμως μετά τον Οκτώβριο του 2017 είμαι πεπεισμένος ότι ακόμα και με την καλύτερη επιστημονική γνώση το μέλλον των δασών είναι αβέβαιο εξαιτίας των ακραίων καιρικών φαινομένων” επισημαίνει ο Καρβάλιο, εξηγώντας ότι η περιοχή του δεν είχε παρελθόν πυρκαγιών ούτε υψηλών θερμοκρασιών και ξηρασίας. “Αυτά τα φαινόμενα δεν γίνονται όλο και πιο συχνά μόνο στην Πορτογαλία, αλλά αυξάνεται και η έντασή τους”.

Για τον Πορτογάλο δασοκόμο, λοιπόν, η βασική αιτία της καταστροφής της περιουσίας του δεν είναι άλλη από την κλιματική αλλαγή, για την αντιμετώπιση της οποίας η παγκόσμια κοινότητα δεν αναλαμβάνει σε καμία περίπτωση ικανοποιητική δράση.

Γι’ αυτό και τον περασμένο Μάιο -μαζί με άλλες εννιά οικογένειες από την Πορτογαλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Ρουμανία, την Κένυα, τα Φίτζι και μια οργάνωση νεολαίας του αυτόχθονος πληθυσμού Σάαμι της Σουηδίας (Sáminuorra), των οποίων τα σπίτια, οι περιουσίες ή ακόμα και ο τρόπος ζωής τους έχουν επηρεαστεί δραματικά από τα ακραία καιρικά φαινόμενα- παρέπεμψε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Ευρωπαϊκό Γενικό Δικαστήριο ζητώντας την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων του και τη λήψη πιο δραστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

“Οι φωτιές στην Πορτογαλία δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει πλέον την παραγωγή, τις οικογένειες, τους ανθρώπους. Πήρα λοιπόν την απόφαση να κινηθώ νομικά όχι γιατί είναι δικαίωμά μου, αλλά γιατί είναι επιστημονικό καθήκον μου” σημειώνει ο Α. Καρβάλιο. “Κάτι πρέπει να γίνει επειγόντως για να αποφευχθούν τέτοια φαινόμενα στο μέλλον”.

Η υπόθεση αυτή έγινε αποδεκτή από το ΕΓΔ τον Αύγουστο και οι κατηγορούμενοι έχουν κληθεί να παρουσιάσουν την υπεράσπισή τους μέχρι τις 16 Οκτωβρίου. Τους πολίτες που έχουν κινήσει τις εν λόγω διαδικασίες στηρίζουν με κάθε μέσο περιβαλλοντικές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων και το Δίκτυο Δράσης για το Κλίμα (Climate Action Network Europe), το οποίο ασκεί πιέσεις στην Ε.Ε. να αυξήσει τον στόχο μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2030 προκειμένου να διασφαλιστεί ο περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5°C.

“Αν και ο στόχος του 1,5°C είναι δύσκολος, είναι ακόμα εφικτό να επιτευχθεί. Για να γίνει όμως πρέπει οι καθαρές εκπομπές να μηδενιστούν μέχρι τα μέσα του αιώνα” υπογράμμισε ο διευθυντής του CAN Europe Βέντελ Τρίο, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις Βρυξέλλες, προσθέτοντας πως η οργάνωση αποφάσισε να παρέμβει στην υπόθεση των δέκα οικογενειών γιατί το “αποτέλεσμά” της θα “επηρεάσει όλους μας”.

Αυτή τη στιγμή ο στόχος της Ε.Ε. για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου είναι “τουλάχιστον 40%” μέχρι το 2030, αν και πολλαπλασιάζονται οι φωνές που ζητούν την αύξησή του, με χαρακτηριστικά παραδείγματα την Ολλανδία και τη Σουηδία, που ζητούν μείωση κατά 55% μέχρι το 2020.

“Ως Δίκτυο θα παρουσιάσουμε επιχειρήματα που δείχνουν ότι η Ε.Ε. θα πρέπει να υιοθετήσει πιο φιλόδοξους στόχους για τη μείωση των εκπομπών προκειμένου να είναι συμβατοί με τη Συμφωνία του Παρισιού για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών”.

Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, πάντως, που βρίσκονται στη θέση του κατηγορουμένου, είναι πιθανό να αμφισβητήσουν την ισχύ της υπόθεσης, αν και εναπόκειται στο Δικαστήριο να αποφανθεί.

Ωστόσο, σύμφωνα με το CAN Europe, ενδεχόμενη νίκη αυτής της υπόθεσης για τους εναγόμενους θα σήμαινε την αναγνώριση της ανάγκης για πιο φιλόδοξες πολιτικές για το κλίμα στην Ε.Ε. Θα αποτελούσε επίσης σημαντικό βήμα για την αναγνώριση της προστασίας του κλίματος ως ανθρώπινου δικαιώματος, αποδεικνύοντας ότι από την τρέχουσα κατάσταση θίγονται τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών και ότι η Ε.Ε. είναι εξίσου υπεύθυνη με κάθε κράτος – μέλος.

Άλλωστε οι εναγόμενοι δεν ζητούν σε καμία περίπτωση οικονομικές αποζημιώσεις. Κύριο αίτημά τους είναι η αναθεώρηση τριών βασικών ευρωπαϊκών νομοθεσιών: της οδηγίας για την εμπορία εκπομπών που καλύπτει τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από την ενέργεια και τη βιομηχανία, του κανονισμού περί “επιμερισμού της προσπάθειας”, ο οποίος θέτει ουσιαστικά στόχους μείωσης εκπομπών για άλλους τομείς (όπως η ενεργειακή απόδοση στα κτήρια και στις μεταφορές) και, τέλος, του κανονισμού LULUCF (χρήση γης, αλλαγή χρήσης γης και δασοκομία) που ρυθμίζει τις εκπομπές από φυσικές χρήσεις και τον τρόπο αποθήκευσης του άνθρακα στο έδαφος και τα δέντρα.

“Όταν κάηκε η περιουσία μου, διαμαρτυρήθηκα στις πορτογαλικές αρχές. Αλλά κατάλαβα ότι, πραγματική ευθύνη βρίσκεται στην αρμοδιότητα της Ε.Ε. και ό,τι κάνει η Ε.Ε. πρέπει να επιβάλλεται σε όλες τις χώρες. Πιστεύω όμως επίσης ότι όλοι μας, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες, σχεδιαστές πρέπει να επανεφεύρουμε έναν τρόπο ζωής πιο βιώσιμο” καταλήγει ο Α. Καρβάλιο.

 

Πέρυσι τον Οκτώβριο μια μεγάλη φωτιά ξέσπασε σε ένα βουνό 60 χλμ. περίπου μακριά από το χωριό μου. “Μέσα σε 12 ώρες η φωτιά διένυσε όλη αυτήν την απόσταση λόγω της μεγάλης έντασης των ανέμων και κατέστρεψε τα πάντα”, μαζί και την οικογενειακή περιουσία (περίπου 12 εκτάρια φυσικού δάσους, πεύκων και ευκάλυπτων και μέρος των κτισμάτων) του Αρμάντο Καρβάλιο.

Πηγή: http://www.avgi.gr