ΣΤΟΝ απόηχο των ολλανδικών εκλογών και λίγο πριν από τις γαλλικές εκλογές, ακόμα και αναλυτές που μέχρι πρότινος μιλούσαν για «επέλαση του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς», σπεύδουν τώρα να εξηγήσουν τι συνέβη και νίκησε ο Ρούτε ή – πολύ χειρότερα γι’ αυτούς – να συνδέσουν τις εκλογές της Ολλανδίας με τις εκλογές της Γαλλίας και να σπεύσουν να προδικάσουν την αποτυχία της Λεπέν.
ΚΑΙ ναι μεν είναι κωμικοτραγικό, αλλά είναι και παράλληλα το λογικό αποτέλεσμα ενός… μπερδεμένου κόσμου, εντός του οποίου και οι «αναλυτές» προσπαθούν να επιβιώσουν αν και φανερά μπερδεμένοι και οι ίδιοι.
Η ΝΙΚΗ Ρούτε στην Ολλανδία, όπως όλοι έχουν καταλάβει πια, στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην κόντρα με τον Ερντογάν. Όσο περισσότερα έλεγε ο Τούρκος, τόσο πιο πολλούς πόντους κέρδιζε ο Ολλανδός. Όμως, η πλήρης αλήθεια είναι πως ο Ρούτε βγήκε λαβωμένος από τις εκλογές και το λαϊκίστικο και ακροδεξιό κόμμα του Βίλντερς αναδείχτηκε δεύτερη δύναμη! Κανένας δεν δικαιούται να μιλάει λοιπόν για «αναχαίτιση του λαϊκισμού» ή να πανηγυρίζει απλά και μόνο γιατί ο Βίλντερς δεν κατάφερε να βγει πρώτος.
ΚΑΙ είναι μάλλον βέβαιο ότι μετά το Βrexit, τη νίκη Τραμπ, την άνοδο ξενοφοβικών και ακραίων δυνάμεων σε όλη την Ευρώπη, η πορεία προς… τα άκρα θα συνεχιστεί σε όλο τον πλανήτη.
ΕΚΤΟΣ και αν…
ΕΚΤΟΣ και αν υπάρξουν πολιτικοί που θα αντιληφθούν έγκαιρα πως οι απλοί πολίτες σε όλο τον κόσμο μπούχτισαν πια από την πολιτική υπεροψία και έπαρση, αλλά και από την «πολιτική ορθότητα» που στο τέλος της ημέρας αδικεί πάντα τον απλό και δικαιώνει τον «σπουδαίο και τρανό».
Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ της σημερινής εποχής είναι ο απλός και κατανοητός άνθρωπος της κοινής λογικής και της αλήθειας. Αυτός που διεκδικεί και δείχνει αγάπη προς την πατρίδα του και τους πολίτες του κράτους του. Αυτόν τον πολιτικό ψάχνουν όλοι στις μέρες μας και επειδή δεν τον βρίσκουν στους εκπροσώπους της «πολιτικής ορθότητας», προσπαθούν να τον βρουν στους λαϊκιστές.
ΑΥΤΟ έκαναν οι Βρετανοί στο δημοψήφισμα για το Βrexit, αυτό οι Αμερικανοί, αυτό έκαναν και οι Ολλανδοί στα μάτια των οποίων ο Ρούτε κέρδισε πόντους όταν τα έβαλε με τον Ερντογάν. Και αυτό που γράφουμε φαίνεται και από το «ναυάγιο» των Εργατικών του Ντάισελμπλουμ, ένα κόμμα που από «εργατικό» μετατράπηκε σε «νεοφιλελεύθερο», υπηρετώντας με πίστη την πολιτική Σόιμπλε. Οι Ολλανδοί τιμώρησαν την μετάλλαξη των εργατικών και επιβράβευσαν αυτόν που τους έκανε να αισθανθούν περηφάνια. Τι… δεν καταλαβαίνουν οι «αναλυτές»; Απλά είναι. Πιο απλά απ’ όσο φαντάζονται…
Πηγή: Εφημερίδα Η ΓΝΩΜΗ
