γράφει ο Χρήστος Μπίσδας
Τους τελευταίους μήνες κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο επιστρατεύεται από τους διεθνιστές προκειμένου να πεισθεί ο ελληνικός λαός ότι πρέπει να αποδεχθεί τον εποικισμό από αλλόφυλους. Ο σύγχρονος νομικός όρος «πρόσφυγας», που προέκυψε από διεθνείς συμβάσεις που υπογράφηκαν μετά τον Β΄ ΠΠ, χρησιμοποιείται κατά κόρον και χωρίς διάκριση από τα ΜΜΕ, τις ΜΚΟ και κρατικούς υπαλλήλους για όποιον αλλοδαπό έχει καταφέρει να εισέλθει παράνομα στην Ελλάδα, ασχέτως του αν ο ίδιος επιθυμεί να χαρακτηριστεί ως πρόσφυγας.
Ποιοι είναι στ’ αλήθεια πρόσφυγες
Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης γίνεται και αναδρομική επίκληση του σύγχρονου νομικού όρου «πρόσφυγας», ώστε να εξισωθούν στην συνείδηση των Ελλήνων οι πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής και γενικότερα της περιόδου 1913-1922 με τους αλλόφυλους λαθρομετανάστες, αλλά και με τους ελάχιστους πραγματικούς σύγχρονους πρόσφυγες. Οι διεθνιστές-παγκοσμιοποιητές τεχνηέντως αποκρύπτουν την βασική διαφορά μεταξύ των προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής και των σημερινών επήλυδων. Οι πρώτοι ήταν Έλληνες το γένος οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τις εστίες τους και επέστρεψαν στην προαιώνια κοιτίδα τους, την Ελλάδα. Οι δεύτεροι είναι αλλόφυλοι, χωρίς κανέναν δεσμό με την Ελλάδα, που σκοπό έχουν να εποικίσουν την Ευρώπη. Η αλήθεια είναι ότι ο ορισμός του πρόσφυγα το 1922 ήταν εντελώς διαφορετικός από τον σύγχρονο ορισμό του πρόσφυγα. Το 1922, το τότε Βασίλειον της Ελλάδος, εξέδωσε αρκετούς νόμους για την προστασία και την ένταξη των προσφύγων στην Ελλάδα.
Ένας από αυτούς ήταν και ο νόμος 3036/1922 «Περί εκγυμνάσεως προσφύγων» (ΦΕΚ Α΄ 153/21-8-1922), με τον οποίο ρυθμίστηκε ο τρόπος εκπλήρωσης των στρατιωτικών υποχρεώσεων των προσφύγων. Στο άρθρο 5 του νόμου περιλαμβάνεται ο τότε ορισμός του πρόσφυγα, για το ελληνικό κράτος, που είναι σίγουρο ότι δεν αρέσει στους διεθνιστές-παγκοσμιοποιητές.
Στο όχι τόσο μακρινό 1922, για το ελληνικό κράτος «Πρόσφυγες … νοούνται πάντες οι εξ υποδούλων ή μη μερών καταφυγόντες ή οπωσδήποτε διαμένοντες εις το Κράτος, από του έτους 1913 και εντεύθεν, Έλληνες το γένος». Λόγω της ελληνικής καταγωγής τους, οι πρόσφυγες των ετών 1913-1922 έλαβαν την βοήθεια του κράτους και την ελληνική υπηκοότητα. Πέραν των δικαιωμάτων απέκτησαν και υποχρεώσεις. Οι άνδρες, ως Έλληνες το γένος, υπηρέτησαν την στρατιωτική τους θητεία στον ελληνικό στρατό, όταν αυτός ήταν ακόμα εθνικός στρατός….
Επιχειρούν μόνιμη εγκατάσταση αλλοφύλων
Σήμερα το ελληνικό κράτος έχει άλλες προτεραιότητες. Δαπανά τεράστια χρηματικά ποσά για την στέγαση, σίτιση, υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση αλλοφύλων δήθεν προσφύγων. Ουδέποτε Έλληνας πολίτης έτυχε τέτοιας μεταχείρισης από το κράτος εντελώς δωρεάν. Επίσης το κράτος κάνει τα στραβά μάτια στα εγκλήματα των λαθρομεταναστών και δεν προβαίνει σε απελάσεις. Είναι πλέον εμφανές ότι έχει αποφασιστεί και υλοποιείται η μόνιμη εγκατάστασή αλλοφύλων στην Ελλάδα. Τα «προσφυγόπουλα» που ήδη φοιτούν σε ελληνικά σχολεία σε λίγα χρόνια θα γίνουν Έλληνες πολίτες κάνοντας χρήση των διατάξεων που ψήφισαν ή αποδέχθηκαν όλα τα κόμματα πλην της Χρυσής Αυγής. Οι νέοι αυτοί «Έλληνες» θα αλλάξουν την πληθυσμιακή σύνθεση της Ελλάδας, μετατρέποντάς την σε ένα πολυφυλετικό κράτος. Οι Ελληνοποιηθέντες θα αποκτήσουν και υποχρεώσεις, όπως είναι η υποχρέωση στράτευσης των ανδρών στον σύγχρονο πολυεθνικό στρατό του Ελλαδιστάν.
Οι Εθνικιστές προειδοποιούσαν…
Για όλα αυτά οι Εθνικιστές κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και πολλά χρόνια. Όμως, ο πονηρός «απλός Έλληνας πολίτης», που δεν ασχολείται με τίποτα άλλο εκτός από την τσέπη του και ξυπνά από τον λήθαργο μόνο όταν τον προστάζουν τα ΜΜΕ, αγνοεί συστηματικά τις προειδοποιήσεις μας. Θα μας θυμηθεί όταν θα υποστεί διαδοχικές εκπλήξεις από την συμπεριφορά των Ελληνοποιηθέντων συμπολιτών του.
Όταν εκτός από τον «αλβανικό αετό» σε στρατόπεδα, θα δει τα σύμβολα όλων των φυλών της γης. Αρχικά θα ξαφνιαστεί, θα αγανακτήσει προσωρινά και στη συνέχεια είτε θα αλλάξει πλευρό για να συνεχίσει τον μακάριο ύπνο του – ονειρευόμενος την παλιά καλή εποχή πριν η Ελλάδα γίνει Ελλαδιστάν – μέχρι να διακόψει τον ύπνο του ο θάνατος, είτε θα αφυπνισθεί και θα ταχθεί με το μέρος μας……