Με μια πρόχειρη ματιά, μέσα από τα δικά σας, έμπειρα μάτια, θα διαπιστώσετε ότι :
Οι πιστωτικές σας συμβάσεις είναι άκυρες :
Επειδή, έχουν συναφθεί παράνομα και, ως εκ τούτου είναι άκυρες, σε συνδυασμό με το άρθρο 174 ΑΚ, αφού η κατ’ άρθρο 106, παρ. 2 του Συντάγματος ανάπτυξη της ιδιωτικής οικονομικής πρωτοβουλίας των τραπεζών έγινε εκ προθέσεως παράνομα και προς βλάβη της εθνικής οικονομίας, ήτοι :
- αντίθετα με τις αρχές και το πλαίσιο του Παραρτήματος II, ΠΔ/ΤΕ 2560/01.04.2005, όπως τροποποιήθηκε από την ΠΔ/ΤΕ 2614/7.4.2009, την απόφαση ΕΤΠΘ 285/8/09.07.2009 και την ΠΔ/ΤΕ 2626/29.7.2010,
- αντίθετα με την παρ. 2, ΠΔ/ΤΕ 2501/31.10.2002 και με τις διατάξεις του άρθρου 4, ν. 2251/1994 «Περί προστασίας των καταναλωτών»,
- αντίθετα με την αρχή του Υπεύθυνου Δανεισμού και την ΚΥΑ Ζ1-699/ΦΕΚ Β΄ 917/2010,
- αντίθετα με τη θεμελιώδη αρχή της Εμπιστοσύνης και με τις βασικές αρχές της Ρευστότητας και της Ασφάλειας,
- αντίθετα με το βασικό νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ και, ιδιαίτερα, αντίθετα με τις οδηγίες 73/183/ΕΟΚ, Οδηγία 77/780/ΕΟΚ (Πρώτη Τραπεζική ή Συντονιστική Οδηγία), Οδηγία 83/350/ΕΟΚ, Σύσταση Επιτροπής 87/62/ΕΟΚ, 87/63/ΕΟΚ, 87/598/ΕΟΚ, 88/590/ΕΟΚ, 90/109/ΕΟΚ, Οδηγία 86/635/ΕΟΚ, Οδηγία 88/361/ΕΟΚ, Οδηγία 89/117/ΕΟΚ, Οδηγία 89/299/ΕΟΚ, Οδηγία 89/646/ΕΟΚ (Δεύτερη Τραπεζική Οδηγία), Οδηγία 89/647, Οδηγία 91/308/ΕΟΚ, Οδηγία 92/121/ΕΟΚ, Οδηγία 92/16/ΕΟΚ,
- αντίθετα με το εποπτικό πλαίσιο του Συμφώνου της Βασιλείας Ι του 1988, αντίθετα με το εποπτικό πλαίσιο και τις υποχρεώσεις κεφαλαιακής επάρκειας του άρθρου 28, ν. 3601/2007, της ΠΔ/ΤΕ 2595/20.8.2007 και του άρθρου 27, ν. 3601/2007, καθώς και αντίθετα με τις ΠΔ/ΤΕ 2630/2010, 2588/2007, 2589/2007, 2590/2007, 2646/2011, 2655/19.03.2012, 2645/2011, 2594/2007, 2595/2007, 2635/2010 και ΠΔ/ΤΕ 2620/28.08.2009, ΠΥΛΩΝΑΣ 1,2 και 3 και
- αντίθετα με την κατά «ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΙΙ» υποχρέωσή τους να ενισχύουν τη λειτουργία διαχείρισης των αναλαμβανόμενων κινδύνων σε όλο το εύρος των δραστηριοτήτων τους και να συσχετίζουν τους κινδύνους αυτούς με τις εποπτικές, καθώς και με τις εσωτερικά εκτιμώμενες κεφαλαιακές απαιτήσεις τους,
παραβιάζοντας έτσι, ευθέως, τη Συνταγματική αρχή του Κοινωνικού Κράτους δικαίου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 25, παρ.1, εδ. α,β’ του Συντάγματος, σχετικά με την αρχή της τριτενέργειας και την κατά το άρθρο 25, παρ. 1, εδ. δ’ του Συντάγματος αρχή της αναλογικότητας από την, δια των πιστωτικών συμβάσεων όλων των Ελλήνων – ήτοι και των δικών σας – ανάπτυξη της κατ΄άρθρον 106 παρ. 2 του Συντάγματος ιδιωτικής οικονομικής τους πρωτοβουλίας, προς βλάβη της Εθνικής Οικονομίας, με αποτέλεσμα, εκ της αιτίας αυτής, την αναγκαστική παροχή σε αυτές κρατικών ενισχύσεων, με δημόσιους χρηματοδοτικούς πόρους, προς βλάβη της εθνικής μας οικονομίας και, έτσι, προς βλάβη της περιουσίας μας και των κεκτημένων οικονομικών μας συμφερόντων, ως φορολογούμενοι.
Και, ακόμη, επειδή αυτές έχουν συναφθεί αντίθετα με το άρθρο 281 ΑΚ, καθ΄υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του δικαιώματος και, έτσι είναι αντίθετες στα χρηστά ήθη, κατ΄ άρθρον 178 ΑΚ και, ειδικότερα, αισχροκερδείς κατ΄ άρθρον (179 ΑΚ), και συνεπώς άκυρες κατ΄άρθρον 180ΑΚ ενώ, κατά την κατάρτιση και την εξυπηρέτηση τους, οι τράπεζες παραβίασαν την διάταξη του άρθρου 288 ΑΚ, σε ότι αφορά τις παρεπόμενες υποχρεώσεις τους που απορρέουν από την σχέση εμπιστοσύνης και έχουν διαπράξει κατ΄ επάγγελμα τοκογλυφία, κατά τις διατάξεις των άρθρων 404 ΠΚ και δη κατά τις §§ 1, 2 αυτού και 13 ΠΚ, που συνιστά αδικοπραξία κατά την ευρύτερη έννοια του άρθρου 914 ΑΚ.
Οι απαιτήσεις των τραπεζών από τα υπόλοιπα των οφειλών σας δεν είναι ορισμένες και εκκαθαρισμένες, κατ’ άρθρο 916 ΚΠολΔ και, έτσι, πρέπει να επανακαθοριστούν, μετά την απομείωσή τους κατά κεφάλαιο και τόκους :
Επειδή, η καταβολή υπέρμετρων τόκων απαγορεύεται από το νόμο (ΑΚ 281, αρθρ.2 παρ.7 περ.ια΄του ν.2251/1994), τυχόν δε υπέρμετροι τόκοι, καταβληθέντες, καταλογίζονται στο κεφάλαιο και δεν εξαναγκάζεται η πληρωμή τους (βλ. ΕφΑθ 3562/2001 αδημ) ενώ, η ενσωμάτωση υπέρμετρων τόκων στο διατασσόμενο να πληρωθεί κεφάλαιο καθιστά μη εκκαθαρισμένη την διατασσομένη να πληρωθεί απαίτηση.
Επειδή, οι τράπεζες, καθ’ όλη τη διάρκεια των πιστωτικών σας συμβάσεων, προέβαιναν με γνώση και πρόθεση : (α) στον παράνομο τοκισμό, κεφαλαιοποίηση και ανατοκισμό της εισφοράς του Ν.128/1975, (β) στον παράνομο υπολογισμό του επιτοκίου των πιστωτικών σας συμβάσεων, με βάση υπολογισμού το ημερολογιακό έτος των 360 ημερών, αντί της εκ του νόμου ρητά προβλεπόμενης των 365 ημερών και, κατά τα δίσεκτα έτη, των 366 και (γ) στον παράνομο υπολογισμό του συνολικού ετήσιου πραγματικού επιτοκίου και του ποσοστού επιβάρυνσης των πιστωτικών σας συμβάσεων, αντίθετα με την Κ.Υ.Α. Ζ1-699 (ΦΕΚ 917 Β’/23-6-10) περί Σ.Ε.Π.Ε. και, έτσι, ενσωμάτωσαν σε όλες τις οφειλές σας, σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα και με περισσότερες πράξεις, διάφορα χρηματικά ποσά, ειδικότερα τόκους, χρεωλύσια, τόκους υπερημερίας και έξοδα και, ως εκ τούτου, εισέπραξαν και επιδιώκουν να εισπράξουν μη οφειλόμενα χρηματικά ποσά, αυξάνοντας έτσι αυθαίρετα και παράνομα τις απαιτήσεις τους.
Επειδή, κατά τα ανωτέρω, οι τράπεζες συντέλεσαν εξ οικείου πταίσματος στην πρόκληση και στην έκταση της ζημίας πιστωτικού κινδύνου εκ των πιστωτικών σας συμβάσεων, υπό την έννοια του άρθρου 300 ΑΚ και, έτσι, έχουν συνευθύνη και συνυπαιτιότητα σε ότι αφορά την σύναψη, την εξυπηρέτηση και τη διαμόρφωση των σημερινών, αυθαίρετων υπολοίπων των οφειλών σας, που είναι μεγαλύτερα των πραγματικών και, έτσι, δυσκολεύεστε ή, ακόμη, αδυνατείτε να τα εξυπηρετήσετε, με αποτέλεσμα να είναι άκυρη η οφειλή τόκου δυνάμει των πιστωτικών σας συμβάσεων, άλλως πρέπει να απαλλαγείτε από το κόστος της χορηγηθείσας πίστωσης, περιλαμβανομένων των τόκων, και να έχετε την υποχρέωση να καταβάλετε μόνο το ποσό του κεφαλαίου, σύμφωνα με τις προβλεπόμενες στις συμβάσεις σας δόσεις, άλλως, δια των πιστωτικών σας συμβάσεων έχουν συνομολογηθεί και ληφθεί υπέρμετροι τόκοι, των οποίων, σε κάθε περίπτωση, απαγορεύεται η καταβολή εκ του νόμου (ΑΚ 281, αρθρ.2 παρ.7 περ.ια΄του ν.2251/1994).
