Ἡ ἀνάρτηση στή ΔΙΑΥΓΕΙΑ τῆς ἀντικατάστασης τοῦ Δαμάτογλου, τοποτηρητῆ τῆς μουφτείας Διδυμοτείχου, ἀπό τόν Ὀσμάν Χαμζά σηματοδότησε μιά κίνηση τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ἀναμενόμενη (καί ἐπιβεβλημένη) ἀπό καιρό.
Τό σύστημα στή Θράκη ἔχει ἀπαλλαχθεῖ ἀπό ἐκεῖνα τά στοιχεῖα πού ἁλώνιζαν ἐπί δεκαετίες γιά ἴδιον ὄφελος (οἰκονομικό, κομματικό…) καί εἶναι καιρός νά λείψουν καί κάποια πρόσωπα πού ἄθελά τους ἤ καί ἠθελημένα συνέβαλαν στήν οἰκοδόμηση τοῦ σάπιου ἐκείνου συστήματος.
Ἀναμένεται, λογικά, κάτι ἀντίστοιχο καί στήν Ξάνθη, ὅπου ἡ χρόνια γύμνια τῶν ἐπισήμων θεσμῶν εἶναι παραπάνω ἀπό κραυγαλέα. Στήν Κομοτηνή, βεβαίως, ἡ κατάσταση εἶναι πολύ διαφορετική καί ἡ ἐξυγίανση πού προχωράει μᾶλλον πρέπει νά στοχεύσει τώρα παρακάτω, ἐκεῖ πού ὁρισμένοι πῆραν τόν θεσμό τῶν ἱεροδασκάλων καί, ἐλέῳ προσωπικῶν σχέσεων, τόν μετέτρεψαν σέ θεσμό ἀργομισθίας.
Δέν νομίζω ὅτι ἀναλάβαμε ὡς χώρα πρίν τρία χρόνια νά συγκρουστοῦμε (καί σέ πρωθυπουργικό ἐπίπεδο!) προκειμένου νά ἔχουμε τό σημερινό θλιβερό ἀποτέλεσμα. Καί βεβαίως σειρά πρέπει νά πάρει καί τό Ἱεροσπουδαστήριο Χαϊριγιέ, ὅπου ἡ σιωπή εἶναι συνενοχή.
Ἡ ἀποκαλυπτική ἀλληλογραφία τῆς διεύθυνσης τοῦ σχολείου μέ τήν Διαχειριστική Ἐπιτροπή πού τό χρηματοδοτεῖ δείχνει πώς χρειάζεται κι ἐκεῖ νυστέρι. Κι ἐφόσον ἔγινε ἡ ἀρχή …τώρα ἤ ποτέ!