Ριζικές ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό διαβλέπει ο πρόεδρος της Βουλής ως απότοκο της υπερψήφισης από τη Βουλή της συμφωνίας των Πρεσπών.Ο Νίκος Βούτσης επισημαίνει ακόμη την ευρύτερη αναβάθμιση της Ελλάδας ως σταθεροποιητικού παράγοντα, με πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις και ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που, όπως επισημαίνει, βρίσκεται σε κομβικό σημείο για την ίδια της την οντότητα.
Ποια πολιτικά αποτελέσματα παράγει σε άμεσο χρόνο η κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών;
Είναι λάθος να βλέπουμε μόνο το μικρό κάδρο των εσωτερικών πολιτικών εξελίξεων. Αν με ρωτάτε, λοιπόν, για άμεσα οφέλη και συνέπειες από την κύρωση της συνθήκης, θα σας απαντήσω ευθέως με ορίζοντα το μεγάλο κάδρο, δηλαδή την προφανή ενίσχυση της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα, με πρωταγωνιστικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις και ιδιαίτερα στην ΕΕ, που βρίσκεται σε κομβικό σημείο για την ίδια της την οντότητα, αλλά και στη σταθεροποίηση στην ευρύτερη αποσταθεροποιημένη περιοχή μας.
Επιπλέον, είναι σαφές ότι ενισχύονται οι προοπτικές για τους ενεργειακούς και εμπορικούς δρόμους, όπως και για τις οικονομικές συνέργειες των χωρών της Βαλκανικής, με σημαντικό ρόλο για τη χώρα μας και, βεβαίως, για την περιοχή της ελληνικής Μακεδονίας και τη Θεσσαλονίκη. Αυτό είναι το μεγάλο κάδρο, η ριζική αλλαγή, που θα τροποποιήσει θετικά το περιβάλλον για τη χώρα μας, καθώς βγαίνουμε σιγά σιγά αλλά σταθερά από τη δεκάχρονη κρίση.
Δυστυχώς, γι’ αυτή τη σημαντική πλευρά των θετικών αποτελεσμάτων της συνθήκης δεν έγινε καμία συζήτηση στη Βουλή – και όχι τυχαία, γιατί είναι σαφές ότι οι δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου στη Βουλή που αντιπολιτεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ και τη συνθήκη δεν θα μπορούσαν να αρθρώσουν εναλλακτικό πολιτικό λόγο.
Τελικώς βλέπουμε ανασύνθεση του πολιτικού χάρτη εντός της παρούσας Βουλής, γεγονός που δεν είναι και το συνηθέστερο στα πολιτικά πράγματα της χώρας, τουλάχιστον τη μεταπολιτευτική περίοδο. Πρόκειται για «καινοτομία» ΣΥΡΙΖΑ;
Αποτελεί καθαρή πολιτική ανοησία, που αντανακλά έλλειψη ανάλυσης για όλα τα δεδομένα που διαμορφώνουν κάθε φορά τον πολιτικό χάρτη στη χώρα μας, να θεωρείται συνωμοσία αλλαγής αυτού του χάρτη η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης να ανοίξουν -εδώ και έναν χρόνο- με τόλμη αυτό το ζήτημα, που κλείνει μια εκκρεμότητα δεκαετιών για τη χώρα μας. Αντίθετα, είναι σαφές ότι η ίδια η ιστορικότητα της συμφωνίας των Πρεσπών αναδιαμόρφωσε -όπως ήταν απολύτως λογικό και γίνεται πάντοτε σε κρίσιμες πολιτικές συγκυρίες και, μάλιστα, σε συνθήκες κρίσης- ιδέες, απόψεις, συσχετισμούς δυνάμεων, αξιακά προτάγματα, δεσμεύσεις σε ιστορικές διαδρομές για όλα τα στελέχη και το πολιτικό προσωπικό των κομμάτων. Περί αυτού πρόκειται, λοιπόν, ότι γονιμοποιήθηκαν, δηλαδή, θέσεις, αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις μέσα στο συνολικό πολιτικό σύστημα -και θα έλεγα και στο σώμα της κοινωνίας- που λειτουργούν ως «θερμοκήπιο» και για πολιτικές ανακατατάξεις, που προβλέπω ότι θα συνεχιστούν και από εδώ και πέρα.
Για να είμαι πιο σαφής, θεωρώ ότι ακόμα και στην αξιωματική αντιπολίτευση έγιναν απολύτως φανερές οι σημαντικές διαφοροποιήσεις γι’ αυτό το κορυφαίο ζήτημα. Το δυστύχημα είναι ότι ο τακτικισμός της επιλογής για συμπερίληψη στο «όχι» έναντι της συμφωνίας, σε κλίμακα κοινωνίας και συλλαλητηρίων, όλων των απόψεων κάτω από τη σκέπη του συνθήματος «Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική» πριμοδότησε εκ των πραγμάτων την ακροδεξιά, είτε στην αυθεντική της μορφή είτε ως συνιστώσα στην αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και σε κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Η αντιπολίτευση σας κατηγορεί από την πρώτη στιγμή ότι χρησιμοποιήσατε το Μακεδονικό προκειμένου αφενός να προκαλέσετε προβλήματα στη ΝΔ, αφετέρου να διαλύσετε τα ενδιάμεσα κόμματα.
Ως συνέχεια της προηγούμενης εκτίμησης, σας επισημαίνω ότι η σχετική συζήτηση, όπου έγινε ψύχραιμα και σε όσα fora επιχειρήθηκε αυτή η ψύχραιμη συζήτηση, ανέδειξε ισχυρούς και τεκμηριωμένους υποστηρικτές της συμφωνίας των Πρεσπών τόσο στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς και των κεντρώων κομμάτων όσο και στον χώρο της παραδοσιακής Κεντροδεξιάς και Δεξιάς, ακόμα και στους κόλπους όσων είχαν διαφορετικές αντιλήψεις πριν από χρόνια, όπως ο έγκριτος κ. Μέρτζος. Επαναλαμβάνω, λοιπόν: μην ψάχνουνε για συνωμοσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα. Αντίθετα, έστω και καθυστερημένα ας τολμήσουν όλοι να αναμετρηθούν με την ιστορικότητα αυτής της φάσης, με την ουσία του ζητήματος και με την υπαρκτή επικινδυνότητα να διαμορφώσουν ανομολόγητα ένα ρεύμα ισχυρής ακροδεξιάς, που θα παρακολουθήσει τις αντίστοιχες εξελίξεις που, δυστυχώς, συμβαίνουν μέσα στην Ευρώπη.
Μέχρι να ψηφιστεί η συμφωνία, προηγήθηκαν στην αρμόδια Επιτροπή εντονότατες αντιπαραθέσεις για τη σύνθεση, τις διαδικασίες κ.ο.κ., που αφορούσαν και στο πρόσωπό σας. Κάποιοι, μάλιστα, σας κατηγόρησαν ακόμη και για προσπάθεια πραξικοπήματος.
Όλα αυτά απαντήθηκαν δημοσίως και κανείς δεν βρέθηκε να τα αντικρούσει. Τηρήσαμε κατά γράμμα και με πλήρη σεβασμό το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, και τα αποτελέσματα ήταν σαφή, δηλαδή πλειοψηφικά, τόσο στην αρμόδια Επιτροπή όσο και στην Ολομέλεια. Το αν απογοητεύτηκαν ορισμένοι που έκαναν κάθε προσπάθεια να δημιουργήσουν δημόσια μια «θολούρα» για δήθεν πραξικοπήματα, μέσα από μια απεγνωσμένη ρητορική που στοχοποιούσε και εμένα, θα κριθεί και στο μέλλον αλλά κρίθηκε και τώρα, γιατί όλοι σιώπησαν πάνω στο ζήτημα των δήθεν μεθοδεύσεων και δεν έθεσαν κανένα θέμα στην τριήμερη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής.
Μετά την κύρωση της συμφωνίας, ακολουθεί η διαδικασία για την κύρωση του πρωτοκόλλου ένταξης της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ. Να υποθέσουμε ότι θα δούμε ανάλογα σκηνικά έντασης και αντιπαράθεσης;
Όταν έρθει -εκτιμώ πολύ σύντομα- η κύρωση του πρωτοκόλλου ένταξης, θεωρώ ότι δεν θα υπάρξουν οξείες αντιπαραθέσεις. Αντίθετα, θα γίνουν ακόμα πιο ορατές για την κοινή γνώμη, που μας παρακολουθεί, οι υπαρκτές διαφοροποιήσεις μέσα στους κόλπους των κομμάτων που συμπεριφέρθηκαν τακτικιστικά, συνομολογώντας το «όχι» στη συμφωνία των Πρεσπών.
Στην πρόσφατη ομιλία σας στη Βουλή είπατε ότι ελληνική είναι μόνο η ελληνική Μακεδονία. Τι εννοείτε με αυτή τη θέση;
Εννοώ το προφανές, ότι, δηλαδή, η χώρα σέβεται και δεν θέτει ζήτημα αναθεώρησης της Συνθήκης του Βουκουρεστίου και δεν πρέπει να αναδύονται συνθήματα τα οποία ενέχουν οποιοδήποτε ίχνος αλυτρωτισμού από την πλευρά μας. Επ’ αυτού, άλλωστε, ήταν απολύτως αποκαλυπτική και η αντιπαράθεση στους κόλπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί ο αρχηγός της με σαφήνεια επανέλαβε την πάγια θέση για την ύπαρξη ευρύτερου γεωγραφικού χώρου «Μακεδονία», όπου, βεβαίως, το 51% είναι η ελληνική Μακεδονία. Μια θέση που έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με το αφήγημα και τη ρητορική του κ. Σαμαρά, που αμφισβήτησε απολύτως αυτό το δεδομένο.
Η Βόρεια Μακεδονία θα έχει τη θέση της ως ιδιαίτερη χώρα στον χάρτη των Βαλκανίων, αντί της σκέτης «Δημοκρατίας της Μακεδονίας», που είχε ήδη αναγνωριστεί από τις μεγαλύτερες χώρες του κόσμου, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία αλλά και 130 χώρες ακόμη. Ένα δεδομένο το οποίο, μέσω της διαχρονικής εκκρεμότητας, οδηγούσε σε μια παγίωση που δημιουργούσε -τότε και μόνο τότε- τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε μια πιθανή αντιποίηση της ελληνικής Μακεδονίας. Λίγο μυαλό χρειάζεται για να μην πέφτουμε ως χώρα και ως έθνος σε τέτοιες συνθηματολογικές ακροβασίες, που αυτές και μόνο αυτές εμπεριέχουν πραγματικούς κινδύνους για τη χώρα μας και τη Μακεδονία μας.
Η συγκρότηση του προοδευτικού μετώπου βλέπουμε ότι έχει ήδη αρχίσει να συντελείται. Μέχρι πού μπορεί να φτάσει και με ποιους όρους; Δηλαδή, περνά μέσα από τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, ας πούμε;
Το μόνο που μας ενδιαφέρει ως φορέα της ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι, προφανώς, να γονιμοποιηθούν και στην Ελλάδα οι διεργασίες σε κλίμακα κοινωνίας αλλά και μέσα σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις, άρα όχι η διάλυση και η ρευστοποίησή τους για τον προφανή προοδευτικό στόχο της συγκρότησης ενός ισχυρού μετώπου απέναντι στην πολιτική σύγκλιση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού με ακροδεξιές και φιλοφασιστικές απόψεις. Απέναντι, δηλαδή, στα τέρατα που γεννιούνται στην Ευρώπη και στη χώρα μας εν μέσω και έπειτα από μια πολύ σοβαρή κρίση.
Την περασμένη Δευτέρα καταγγείλατε οργανωμένο σχέδιο εφόδου ακροδεξιών στη Βουλή, χαρακτηρίζοντάς το, μάλιστα, «γενική δοκιμή». Προχθές καλέσατε σε εγρήγορση τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, ενώ στη συνέχεια η Ολγα Γεροβασίλη συνέχισε τις αποκαλύψεις, κάνοντας λόγο για την ανάγκη να περιφρουρηθεί η δημοκρατική ομαλότητα. Τι συμβαίνει, κύριε Βούτση; Ξέρετε κάτι περισσότερο;
Όλοι πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες τους για το ότι αφέθηκε χώρος για να επαναδραστηριοποιηθούν τα τάγματα εφόδου στους δρόμους, για τις επιθέσεις εναντίον βουλευτών, για τη στοχοποίηση των προσφύγων και την αντιποίηση των δημοκρατικών αξιών. Ο νοών νοείτω. Οι εκθέσεις του φρουράρχου και της φρουράς της Βουλής, όπως, βεβαίως, και της ΕΛ.ΑΣ. για την εισβολή που επιχειρήθηκε από λίγες εκατοντάδες απολύτως οργανωμένων παρεών και ταγμάτων εναντίον του Κοινοβουλίου την Κυριακή είναι τόσο σαφείς που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για τον στόχο βεβήλωσης της Βουλής. Άλλωστε, με ντουντούκα καλούσε για την εισβολή μια επώνυμη εκ των οργανωτών.
Δεν χρησιμοποιώ, βεβαίως, γιατί δεν είναι αυτός ο θεσμικός μου ρόλος, το δεδομένο ότι υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας της πολύωρης αυτής προσπάθειας, η οποία αποκρούστηκε από τις δυνάμεις της αστυνομίας με απολύτως αμυντική επιχειρησιακή πρακτική. Καμία σχέση δεν είχαν με αυτά τα έκτροπα οι δεκάδες χιλιάδες των ειρηνικών διαδηλωτών που είχαν προστρέξει για τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο. Μάλιστα, αποσταθεροποιήθηκε η ίδια η συμμετοχή τους από αυτά τα θλιβερά αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνα γεγονότα.
Η εσκεμμένη τύφλωση, η μη παραδοχή αυτών των γεγονότων κυρίως από πολιτικές δυνάμεις αλλά και από δημοσιολογούντες και δημοσιογράφους, που έδιναν μια εντελώς διαφορετική εικόνα σε βάρος της αστυνομίας και της κυβέρνησης, είναι επίσης μια ανεύθυνη και επικίνδυνη πρακτική, που αφήνει αυτά τα ακραία, φιλοφασιστικά στοιχεία να βάζουν τη σφραγίδα τους -εν προκειμένω σε αυτή τη μαζική κινητοποίηση για τη συμφωνία- έναντι του όγκου των διαδηλωτών που υπερασπίζονταν τη διαφορετική άποψή τους με τον τρόπο που το συνταγματικό τους δικαίωμα με πλήρη ελευθερία διασφαλίζει.
Γιατί ο Πάνος Καμμένος σας κατηγόρησε προσωπικά ότι μεθοδεύετε διάλυση των ΑΝΕΛ αλά Ποτάμι;
Λυπάμαι, έχω δηλώσει δημοσίως τη θλίψη μου από την πρώτη στιγμή για την αναίτια στοχοποίηση με θλιβερούς υπαινιγμούς του κ. Καμμένου απέναντί μου. Δεν πρόκειται ποτέ να μπω σε συζήτηση για συνωμοσίες και συνωμοσιολογούντες, ακόμη κι αν στοχοποιούν την οικογένειά μου και προσπαθούν να ανοίξουν «φακέλους». Παραμένω στη δήλωσή μου για θλίψη, που έχει σαφές πολιτικό πρόσημο και όλοι το καταλαβαίνουν.
