Την περασμένη εβδομάδα είχαμε τη σπάνια ευκαιρία να απολαύσουμε τη Μαίρη – Ελεν Νέζη σε ένα ρεπερτόριο απρόσμενα διαφορετικό από αυτό του μπαρόκ, στο οποίο δρέπει δάφνες εδώ και πολλά χρόνια, ερμηνεύοντας ζωντανά και ηχογραφώντας. Ηταν σε ένα θαυμάσιο ρεσιτάλ υπό τον τίτλο «Η αποθέωση του Ρομαντισμού: Λιστ – Μπερλιόζ», που έδωσε η εκλεκτή μεσόφωνος στο κρατικό Μέγαρο Μουσικής, συνοδευόμενη από τον πιανίστα Δημήτρη Γιάκα (27/2/2019). Εντεταγμένο στον τριμερή κύκλο «Φραντς Λιστ», το πρόγραμμα ήταν δομημένο με γνώση και παρουσιασμένο με ιδιαίτερη φροντίδα και αποτελούνταν από τραγούδια δύο κορυφαίων δημιουργών του κεντροευρωπαϊκού ρομαντισμού όπως αυτός αρθρώθηκε στον γαλλογερμανικό άξονα.

Στο πρώτο μέρος της βραδιάς ακούστηκαν μάλλον σπάνια παρουσιαζόμενα τραγούδια του Λιστ σε ποίηση Φράιλιγκρατ, Λέναου, Γκέτε, Χάινε και Ουγκό. Πρόκειται για συνθέσεις αφηγηματικές, με ιδιαίτερα θεατρικό χαρακτήρα και λεπτές, λυρικές διαθέσεις, που άλλοτε παραπέμπουν στον μελωδισμό γνωστών πιανιστικών συνθέσεων και άλλοτε έρχονται να φανερώσουν συγγένειες με τις μουσικές των Βάγκνερ και Μάλερ.

Παράλληλα, αντλούν από τη «συνομιλία» των δυο κυρίαρχων πολιτισμών. Μάλιστα, το δεύτερο από αυτά, οι «Τρεις Τσιγγάνοι» σε ποίηση Λέναου, γραμμένο στη φλέβα των «Ουγγρικών ραψωδιών», ζητά από τον μονωδό και τον πιανίστα όμοια υψηλές ερμηνευτικές επιδόσεις. Αποδίδοντας με όμοια άνεση στη γερμανική και τη γαλλική γλώσσα των στίχων, η έμπειρη Νέζη αναμετρήθηκε με τις απαιτητικές αυτές μουσικές άνετα και με ακρίβεια, διαπλάθοντάς τες με ευγενή, στιλιζαρισμένη θεατρικότητα, εξαιρετικά φροντισμένη φραστική, διαποτίζοντάς τες με συγκρατημένο συναίσθημα.

Στο δεύτερο μισό της βραδιάς η εκλεκτή μεσόφωνος ερμήνευσε τον κύκλο τραγουδιών «Νύχτες καλοκαιριού» του Μπερλιόζ, σε στίχους του Θεόφιλου Γκοτιέ. Απολύτως ταιριαστά στο φυσικό εύρος της φωνής της, τα λυρικά τραγούδια του Μπερλιόζ αποδόθηκαν με μουσικότητα, ελεγχόμενη ηδυπάθεια, τρυφερότητα, εσωτερικότητα και διαύγεια. Αριστη ήταν σε όλη τη βραδιά η πιανιστική συνοδεία του μοναδικά έμπειρου Δημήτρη Γιάκα.

ΠΗΓΗ