Κάποιες ειδήσεις ίσως θέλουν να τις περνάνε στα” ψιλά “γράμματα αλλά εμείς, πλέον, γνωρίζουμε όλα τα” κόλπα “της προπαγάνδας τους. Εχθές στην Βουλή κατατέθηκε από ομάδα νομικών και πολιτικών επιστημόνων, έπειτα από πρόσκληση και υπό τον συντονισμό του υπουργού Γιώργου Κατρούγκαλου, Σχέδιο αναθεώρησης του Συντάγματος. Το σχέδιο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει συνταγματική καθιέρωση της απλής αναλογικής, μέγιστο αριθμό θητειών για βουλευτές, καθιέρωση δημοψηφισμάτων και διακριτότητα κράτους και εκκλησίας. Επιπλέον προβλέπει την κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων,  απαγόρευση άρσης του δημόσιου χαρακτήρα νερού και ενέργειας, την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό υπό όρους και ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του, αλλαγή στον τρόπο χρηματοδότησης των κομμάτων και το νόμο περί ευθύνης υπουργών… ”

Έτσι λοιπόν μεταξύ άλλων” δελεαστικών “προτάσεων, βάζουν μέσα και την ” διακριτικότητα ” κράτους εκκλησίας…  Ποια είναι η πρόταση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ:

Καθιερώνεται πλήρως η διακριτότητα κράτους και εκκλησίας, με πλήρη σεβασμό στην Ορθόδοξη Εκκλησία και τον ιστορικό της ρόλο
Ρητή κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους, με αναγνώριση της Ορθοδοξίας ως ιστορικά επικρατούσας θρησκείας (άρθρο 3). Κατοχύρωση της υποχρεωτικότητας του πολιτικού μόνον όρκου στις ορκωμοσίες των αιρετών του πολιτεύματος, των δικαστών και των λοιπών δημοσίων λειτουργών (άρθρο 13).

Στο ισχύον Σύνταγμα οι αρμοδιότητες του κράτους είναι συνταγματικώς διαχωρισμένες από τις αρμοδιότητες της Εκκλησίας. Ως εκ τούτου, πρέπει να μιλάμε για «επαναπροσδιορισμό των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας». Επαναπροσδιορισμός που ως βάση του πρέπει να έχει την υποχρεωτική εφαρμογή των θρησκευτικών ελευθεριών, οι οποίες άλλωστε προστατεύονται ποικιλοτρόπως. Ο καθένας, δηλαδή, να είναι ελεύθερος να τελέσει πολιτικό γάμο, πολιτική κηδεία ή να μην βαφτίσει το παιδί του. Αρκετοί ζητούν πλήρη αναθεώρηση του άρθρου 3 του Συντάγματος, το οποίο αναφέρεται στις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας. Το γεγονός, όμως, ότι ως επικρατούσα θρησκεία της χώρας αναφέρεται η Θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν περιορίζει την ελευθερία έκφρασης άλλων θρησκευτικών πεποιθήσεων ή αθεϊσμού.

Ti σημαίνει όμως αυτό; Είναι ένα βήμα, μικρό σήμερα μεγάλο αύριο, για τον πλήρη διαχωρισμό κράτους Εκκλησίας που θα οδηγήσει σε ένα άθρησκο κράτος. Δίχως εικόνες στα δικαστήρια, τα νοσοκομεία, τον στρατό, τα σχολεία. Δίχως το μάθημα των θρησκευτικών και την προσευχή στα σχολεία. Δίχως σταυρό στην σημαία, δίχως παρελάσεις, δίχως εορτασμό των εκκλησιαστικών εορτών και των εθνικών εορτών. Σε αυτό το κράτος, ένα κράτος δεκάδων μειονοτήτων που δεν θα υπάρχει κανένας συνεκτικός δεσμός…

Πολλοί θα το δουν, λίγοι θα το διαβάσουν, πολλοί θα πουν Εύγε για τις” δημοκρατικές “αναθεωρήσεις αλλά ελάχιστοι θα κατανοήσουν το ρόλο της ” διακριτικότητας”… Εμείς όμως είμαστε εδώ για να σας τα προβάλουμε όλα αυτά….

ΠΗΓΗ