Η ώρα της αλήθειας, των κρίσιµων επιλογών, πλησιάζει για την Τουρκία του Ερντογάν. Το αποτέλεσµα των δηµοτικών εκλογών µπορεί συνολικά να καταγραφεί σαν µια «κίτρινη κάρτα», σαν µια ρωγµή στην παντοδυναµία και την πολιτική κυριαρχία του προέδρου και του κυβερνώντος κόµµατος ΑΚΡ. Ολες οι αναλύσεις ερµηνεύουν τη φθορά του κυβερνώντος κόµµατος στις µεγάλες πόλεις ως µήνυµα δυσαρέσκειας για την κακή οικονοµική συγκυρία και κυρίως για τη συνεχή υποτίµηση της λίρας.
Σταθεροποίηση της οικονοµίας και πολύ περισσότερο προσέλκυση ξένων επενδύσεων, µε στόχο την επιστροφή στην ανάπτυξη, είναι αδιανόητη χωρίς την εξοµάλυνση των διµερών σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας.
Με τη σειρά της η ζητούµενη εξοµάλυνση των σχέσεων µε τις ΗΠΑ και τη ∆ύση συνολικά θα υποχρέωνε τον Ερντογάν όχι απλώς να προσαρµόσει, αλλά να αλλάξει πλήρως το αφήγηµα το οποίο έχει υιοθετήσει εδώ και έξι χρόνια από την εποχή της εξέγερσης στο Πάρκο Γεζί και κυρίως µετά το αποτυχόν πραξικόπηµα του Ιουλίου του 2016.
Το αφήγηµα θέλει τον Ερντογάν που µάχεται για την ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναµη µε ηγετικό ρόλο στο σουνιτικό Ισλάµ να είναι στο στόχαστρο των ΗΠΑ, που µε µαριονέτα τον ιµάµη Γκιουλέν προσπαθούν να τον ανατρέψουν.
