“οίδα σου τα έργα, ότι ούτε ψυχρός ει ούτε ζεστός”. Σχόλια ενόψει της «Διορθόξης Επιστημονικής Ημερίδας για την καταδίκη του Οικουμενισμού & της “Συνόδου” της Κρήτης» στο Ωραιόκαστρο.

κι από την άλλη τα εύλογα ερωτηματικά των πιστών :

.μήπως τελικά κυριαρχήσει “ο φόβος” και δεν σταθούμε στο ύψοςτης πατερικής προσταγής.
.Μήπως τελικά η “διακοπή μνημόνευσης”(=αποτείχιση ως εκκλησιαστική ορολογία), μετατραπεί σε μια απλή έκφραση διαμαρτυρίας που αργά ή γρήγορα θα ξεφουσκώσει,
.ενώ η αίρεση του οικουμενισμού -ειδικά μετά την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης και την επικύρωση της από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος- έχει επίσημα επιβληθεί;

Εύλογες λοιπόν οι ανησυχίες των πιστών.
Όταν επί δεκαετίες “χτίζεται” ένας πιστός – φυτό, πως ξαφνικά να του ζητήσεις να αντιδράσει;
Πως να του εξηγήσεις ότι αυτός που φοράει ράσο ή φέρει εγκόλπιο, δεν είναι ποιμένας αλλά “λύκος”. Πως να τους εξηγήσεις ότι ένα σωρό αιρετικοί ήταν επίσκοποι και πατριάρχες και ότι κάποιοι Άγιοι στην εκκλησιαστική μας ιστορία, διέκοψαν κάθε κοινωνία μαζί τους για να κρατήσουν αγνή και αμόλυντη την εκκλησία..

Το ίδιο υποτονικό(υπνωτικό) φρόνημα καθιερώθηκε και στους ιερωμένους μας.
Για τους πολλούς, για τους χιλιάδες ιερωμένους-δημοσίους υπαλλήλους, δεν είναι καιρός για “παλληκαριές”.
Γιατί να ρισκάρουν τον μισθό, την ασφάλεια τους, το εφάπαξ που θα πάρουν, την σύνταξη, τα “τυχερά”…, ωωωω τα τυχερά!

Δημοσιεύουμε την παρούσα επιστολή προβληματισμού, με την ευχή -δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλουμε- οι διοργανωτές να σταθούν σταθεροί στο χρέος τους απέναντι στην ορθόδοξη αλήθεια και να μην την αλλοιώσουν για χάρη της “οικονομίας”.

Κατά τα άλλα ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ πολύ καλά ποιος είναι ο εχθρός.

Γνωρίζουμε πόσο συστηματικά, πονηρά και ύπουλα μεθοδεύει τις κινήσεις του και ΔΙΩΚΕΙ όσους ελάχιστους αντιστέκονται (όπως πάντα οι πολλοί θα σκύβουν το κεφάλι και θα “νίπτουν τας χείρας τους”).

Είναι λυπηρό, πρόσωπα που μεγάλωσαν δίπλα σε ευλαβείς πατέρες, πρόσωπα που συντονιζόταν σε κοινές εκδηλώσεις και συλλαλητήρια, τώρα να μαθαίνουν τα νέα (απαγόρευση τέλεσης μυστηρίων, ακολουθιών κλπ, εκδίωξη από τους ναούς τους) και να σιωπούν.

Που είναι τα ορθόδοξα σωματεία της Θεσσαλονίκης; (Μαθαίνουμε ετοιμάζουν άλλη εκδήλωση, σε συνεργασία με την μητρόπολη Θεσσαλονίκης!!!).
Όταν δεν μπορούμε να κλάψουμε για μια μεγάλη αμαρτία, κλαίμε για μια μικρή. Αντί να ασχοληθούν με τον Οικουμενισμό, και με την ψευδοΣύνοδο της Κρήτης,
ετοιμάζονται να μιλήσουν γενικά και αόριστα ..ξέρετε .. για τα θρησκευτικά, για την προώθηση της “διαφορετικότητας” στα σχολεία κλπ!

Οι δεσποτάδες ξέρουν πολύ καλά ότι με μια σικέ εκδηλωσούλα και με καμιά άφιξη λειψάνων, μια χαρά ξανακοιμούνται οι πιστοί.
Βαρύτατη ευθύνη όμως φέρουν όσοι συμμετέχουν στις καλοστημένες αυτές φιέστες. Δείτε μια τέτοια, εδώ.

Όσοι πιστοί αδέρφια,
Εμείς καλούμαστε σήμερα να διαφυλάξουμε την ορθοδοξία. Εσύ, εγώ, ο καθένας μας.

ΥΓ. Μέχρι και την ημέρα της εκδήλωσης (Τρίτη 4/4/2017), διακόπτουμε την δημοσίευση νέων αναρτήσεων για να προβάλλεται-διαφημίζεται- η εκδήλωση στις ροές των φιλικών μας ιστολογίων.

«Τάδε λέγει ὁ ἀμήν, ὁ μάρτυς ὁ πιστὸς καὶ ἀληθινός, ἡ ἀρχὴ τῆς κτίσεως τοῦ Θεοῦ·
οἶδά σου τὰ ἔργα, ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός·
ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἤ ζεστός. οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ, καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός,
μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου.».
(Αποκάλυψις Ιωάννου γ´, 14-16)

Μετά την –πέραν πάσης αμφιβολίας– ληστρικής εν Κολυμπαρίω ψευδο-“συνόδου” της Κρήτης και των τραγικών και άκρως αιρετικών αποφάσεων αυτής, οι «κόκκινες γραμμές» που κάποιοι έθεταν ως όρια έχουν ξεπεραστεί και πια βαδίζουμε [και] επίσημα στους δρόμους της αίρεσης και της λεγομένης «Νεωτερίζουσας “εκκλησίας”».

Ο λόγος αυτής της Σύναξης (Διορθόδοξη Επιστημονική Ημερίδα για την καταδίκη του Οικουμενισμού και της “Συνόδου” της Κρήτης) εξαρχής είχε ως βάση και σκοπό να τονίσει την άμεση και επιβεβλημένη –εκ των πραγμάτων– Διακοπή Μνημοσύνου και Εκκλησιαστικής Κοινωνίαςαπό τους οικουμενιστές και τους
οικουμενίζοντες και η από κοινού συμπόρευση των αποτειχισμένων αδελφών.

Δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ουδεμία έκπτωση και υποχώρηση·δεν μπορεί να συζητιούνται τα αυτονόητα και να δημιουργείται σύγχυση. Ο λόγος και τα έργα μας πρέπει να συνάδουν, ακολουθώντας πιστά τις Εντολές της Εκκλησίας και του Κυρίου.

Δεν χωράνε προσωπικές γνώμες και ερμηνείες, ούτε υποχωρήσεις στα θέματα της Πίστεως. Από εδώ και πέρα το όποιο είδος οικονομίαςκαταντά ΠΑΡΑΟΙΚΟΝΟΜΙΑ – ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ. Δεν γίνεται να υπάρχουνδιπλωματικές τακτικές και ανοχές σε θέματα Πίστεως.
Κι όπως ο Απ. Παύλος αντέστην κατά πρόσωπο στον Απ. Πέτρο, καταδεικνύοντας εν προκειμένω το λάθος που είχε ο δεύτερος (Γαλ. β´, 11-14), έτσι και εσείς πατέρες και αδελφοί σταματήστε να «Νικολαΐζετε» [κατά παράφραση του «Ιουδαΐζετε»], παραχαράσσοντας την των πραγμάτων διαχρονική Αλήθεια στο θέμα της Διακοπής Εκκλησιαστικής Κοινωνίας των απλών πιστών λαϊκών από τους οικουμενιστές και τους αιρετίζοντες, και ακολουθήστε απαρεγκλίτως πιστά τα παραδεδομένα κατά την τάξη και γραμμή που χάραξαν με την Ομολογία τους οι εν Αγίω Πνεύματι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες και επισφράγισαν με το αίμα τους, διότι στα της Πίστεως ου χωρεί συγκατάβασις όπως οι ίδιοι μας επιβεβαιώνουν. Όπου ο Κύριος βάζει τελεία, εμείς δεν επιτρέπετε σε καμία των περιπτώσεων να βάζουμε κόμμα.

Ας μη μπερδεύουμε με διγλωσσίες τον κόσμο και ας μην κοιμίζουμε τους αδελφούς μας αφήνοντάς τους να έχουν κοινωνία με τους αιρετικούς οικουμενιστές και τους αιρετίζοντες (ανεχόμενοι την αίρεση).
Δεν πρέπει να πέφτουμε στις παγίδες που
στήνει ο Πονηρός Αντίδικος ούτως ώστε να χτυπήσει και να ακυρώσει τον αγώνα μας. Ούτε ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ, ούτε ΔΙΑΛΟΓΟ, ούτε ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ θα πρέπει να καταδεχτούμε διότι μετά θα έλθει η ΑΝΑΤΡΟΠΗ μας από τον Βύθιο Δράκοντα…

Θα πρέπει να μείνουμε μακριά από την «Νεωτερίζουσα “εκκλησία”». Ο μόνος τρόπος και ασφαλής δρόμος είναι η Αποτείχιση. Τούτο πρακτικά σημαίνει, πως οι πιστοί λαϊκοί διακόπτουν την επικοινωνία με τον Επίσκοπό τους, δεν συμπράττουν, δεν εκκλησιάζονται στους Ναούς που είναι παρών ή μνημονεύεται από τους ιερείς που τελούν τη Θεία Λειτουργία, δεν δέχονται δηλαδή να τελέσει αυτός τα αγιαστικά μυστήρια της Εκκλησίας μας ή να μνημονευθεί το όνομά του στα μυστήρια ή τις ακολουθίες.

Συνεπώς, οι αποτειχισμένοι πρέπει να απέχουν από εκκλησιαστικές πράξεις και μυστήρια που τελούνται από επισκόπους και όσους ιερωμένους τους μνημονεύουν· και (για να παραμένουν στην Ορθόδοξη Αλήθεια και Πίστη) αναζητούν ιερείς που δεν θα μνημονεύουν αιρετικούς ή αιρετίζοντες επισκόπους, ώστε αυτοί να τελούν τα διάφορα μυστήρια· αν δεν τους βρίσκουν ή ο τόπος όπου λειτουργούν βρίσκεται μακριά, αρκούνται να εφαρμόζουν την Παράδοση των Αγίων, όπως στο παρακάτω κείμενο εκφράζει ο Άγιος Αθανάσιος:
«Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας… σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ’ αὐτῶν ἐμβληθῆναι… εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός» (Μ. Ἀθανασίου, Ἐκ τοῦ κατὰ αἱρέσεων, P.G. 35, 33 καὶ ΒΕΠΕΣ 33, 199).
Και ο Μ. Βασίλειος διασαφίζει «Οἵτινες τὴν ὑγιῆ ὀρθόδοξον πίστιν προσποιοῦντες ὁμολογεῖν, κοινωνοῦσι δὲ τοῖς ἑτερόφροσιν, τοὺς τοιούτους, εἰ μετὰ παραγγελίαν μὴ ἀποστῶσιν, μὴ μόνον ἀκοινωνήτους ἔχειν, ἀλλὰ μηδὲ ἀδελφοὺς ὀνομάζειν».

Ο Κύριος προστάζει· «ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσετε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε» (Αποκ. ιη´ 4).