Πριν από μερικά χρόνια, όταν βλέπαμε κινηματογραφικές ταινίες όπου τα γεγονότα διαδραματίζονταν στο μέλλον, πολλές φορές πιάναμε τους εαυτούς μας να στέκονται αποσβολωμένοι μπροστά από την οθόνη, παρακολουθώντας με «θρησκευτική ευλάβεια» τις σκηνές τεχνολογικού «οργασμού». Μικροσκοπικές συσκευές παρακολούθησης, οχήματα με ικανότητα κίνησης και περιήγησης στους δρόμους των πόλεων χωρίς την παραμικρή ανάγκη οδηγού, μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) για στρατιωτική, πολιτική ή ψυχαγωγική χρήση, θύρες εξελιγμένης τεχνολογίας, τοποθετημένες σε υπόγειες απόρρητες εγκαταστάσεις, όπου απαιτείται η χρήση δακτυλικού αποτυπώματος ή μια στιγμιαία ματιά, ώστε να σαρωθεί επιτυχώς η ίριδα του ματιού και να λειτουργήσει ο εκάστοτε μηχανισμός ξεκλειδώματος. Όλοι μας αναρωτιόμασταν τότε: Θα γίνουν άραγε όλα αυτά κάποια στιγμή πραγματικότητα, και αν συμβεί κάτι τέτοιο, σε πόσα χρόνια από σήμερα;
Ο χρόνος κύλισε, η τεχνολογία εξελίχθηκε και συνεχίζει να ακολουθεί την πορεία αυτή με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, φθάνοντας στο έτος 2019 με όλα όσα προαναφέραμε να έχουν ήδη γίνει πραγματικότητα. Τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα αποτελούν ένα τεχνολογικό πολύ – εργαλείο, καθώς πλέον έχουν εξελιχθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό, που σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν ένα απλό, φορητό μέσο επικοινωνίας. Ακριβώς για τον λόγο αυτό, ο κίνδυνος να πέσουν σε λάθος χέρια, μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να έχει σοβαρές αρνητικές συνέπειες. Για να προστατέψουν τους χρήστες, οι κατασκευάστριες εταιρείες προσπαθούν να ενσωματώσουν αξιόπιστα βιομετρικά συστήματα ασφαλείας, ώστε το ενδεχόμενο παράκαμψής τους από τρίτους να είναι σχεδόν αδύνατο.
Ένα από αυτά και το πιο διαδεδομένο μέχρι στιγμής είναι η ενσωμάτωση αισθητήρων αναγνώρισης δακτυλικού αποτυπώματος. Η λογική είναι πολύ απλή και έχει να κάνει ως εξής: Εφόσον δεν εφαρμόζεται κάποιο μοτίβο ξεκλειδώματος ή μια συγκεκριμένη αλληλουχία αριθμών, αλλά το μόνο που χρειάζεται είναι η τοποθέτηση του δακτύλου επάνω στον αντίστοιχο αισθητήρα, οποιαδήποτε προσπάθεια παράκαμψης του συστήματος ασφαλείας, κρίνεται άκαρπη. Μήπως όμως υπάρχει τελικά η δυνατότητα να καταφέρει κάποιος να «ξεγελάσει» τον συγκεκριμένο αισθητήρα; Αν «ανατρέξουμε» στις ταινίες του Χόλλυγουντ, υπάρχουν σκηνές βίαιης φύσεως όπου ο «εισβολέας» προκειμένου να παρακάμψει αντίστοιχα συστήματα ασφαλείας, χρησιμοποιεί ακραίες και ανήθικες μεθόδους. Αυτά όμως συμβαίνουν πίσω από τις κάμερες και δεν μας απασχολούν πέρα από την απλή αναφορά τους στο παρόν άρθρο. Εδώ θα αναφερθούμε εκτενέστερα στη 3D εκτύπωση, το τεχνολογικό μέσο το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην «εξαπάτηση» του αισθητήρα αναγνώρισης δακτυλικού αποτυπώματος του Samsung Galaxy S10.
Ο darkshark, χρήστης του ιστότοπου Imgur, ισχυρίζεται ότι χρησιμοποίησε μια 3D εκτυπωμένη εκδοχή του δακτυλικού του αποτυπώματος και με επιτυχία κατάφερε να ξεκλειδώσει τη συσκευή που προαναφέραμε. Αρχικά έλαβε μια φωτογραφία της επιφάνειας ενός ποτηριού που είχε αγγίξει πριν από λίγα λεπτά. Στη συνέχεια την επεξεργάστηκε στο Photoshop και χρησιμοποιώντας το λογισμικό 3ds Maxδημιούργησε ένα ψηφιακό 3D μοντέλο έτοιμο να σταλεί στον 3D εκτυπωτή ρητίνης Anycubic Photon LCD, προκειμένου να δημιουργήσει ένα αντίγραφο υλικής υπόστασης. Έπειτα από κάποιες δοκιμές και σφάλματα τα οποία κατάφερε να ξεπεράσει, η 3D εκτύπωση του δακτυλικού του αποτυπώματος διήρκησε μόλις 13 λεπτά. Επόμενο βήμα, η τοποθέτηση του ομοιώματος επάνω στον αισθητήρα. Όπως μπορείτε να παρακολουθήσετε στο βίντεο που ακολουθεί, η προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία και ως εκ του αποτελέσματος, τίθεται για άλλη μια φορά ένα μεγάλο ερώτημα. Υπάρχει άραγε το απόλυτα «άρρηκτο» σύστημα ασφαλείας;
