Με μία επίδειξη μόδας βασισμένη στην αρχαιοελληνική κουλτούρα ο οίκος Dolce & Gabbana έκλεψε τις εντυπώσεις. Κίονες, δάφνινα στεφάνια, κεντητές ζώνες κι αγάλματα έδιναν την αίσθηση ότι πάνω στην πασαρέλα περπατούσαν θεότητες της ελληνικής μυθολογίας.
Η επίδειξη πραγματοποιήθηκε την κοιλάδα των Ναών, έναν αρχαιολογικό χώρο συνολικής έκτασης δώδεκα χιλιομέτρων που εκτείνεται στο νότο της Αγκριτζέντο, της σύγχρονης πόλης του Ακράγαντα επέλεξε να δείξει την καινούρια του συλλογή ο διάσημος οίκος. Το μνημείο, , είναι ένα κόσμημα της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ιταλίας, για αυτό και οι διαπραγματεύσεις, στην πατρίδα των Dolce & Gabbana τη Σικελία, διήρκησαν γύρω στα δύο χρόνια.
Ο Ναός της Ομόνοιας είναι ένας αρχαίος Ελληνικός ναός στην Κοιλάδα των ναών του Ακράγαντα, στη νότια ακτή της Σικελίας. Είναι ο μεγαλύτερος και καλύτερα διατηρημένος δωρικός ναός της Σικελίας και ένας από τους πιο καλοδιατηρημένους ελληνικούς ναούς, ιδιαίτερα μεταξύ των δωρικών.
Κτίστηκε το 440-430 πΧ. Η καλοδιατηρημένη περίσταση των 6 Χ 13 κιόνων στηρίζεται επάνω σε ένα κρηπίδωμα τεσσάρων βαθμίδων, το οποίο έχει διαστάσεις 39,42 Χ 16,92 μ. και 8,93 μ. ύψος. Οι κίονες έχουν ύψος 6 μ., έχουν 20 αυλακώσεις και ένταση (λεπτότεροι στην κορυφή και πιο κυρτοί περίπου στη μέση) για πιο αρμονικό αισθητικό αποτέλεσμα. Διαθέτει πρόναο εν παραστάσει και οπισθόναο εν παραστάσει.
Όπως και ο γειτονικός ναός της Ήρας, κατασκευάστηκε σε συμπαγή βάση, που σχεδιάστηκε για να διορθώσει την ανομοιομορφία του βραχώδους εδάφους. Εκεί κοντά βρέθηκε μία επιγραφή, που αναφέρεται στην Concordia και ο ναός ονομάστηκε συμβατικά της Ομόνοιας.
Το 1785 έγινε αποκατάσταση του μνημείου και οι χριστιανικές επεμβάσεις αφαιρέθηκαν: ο Γαβριήλ Λαντσιλλόττο Καστέλο πρίγκιπας της Τορρεμούτσα μετέφερε τον χριστιανικό βωμό κάπου αλλού και το 1788 άρχισε η αποκατάσταση του κλασικού κτηρίου. Eίναι -μετά από τον Παρθενώνα- ο καλύτερα σωζόμενος δωρικός ναός του κόσμου.
Για την επίδειξη χρειάστηκε να κατασκευαστεί και να εγκατασταθεί μια ξύλινη εξέδρα πάνω σε ένα «στρώμα» από άμμο έτσι ώστε η δομή του αρχαιολογικού χώρου να μην φθαρεί.
