Η στάση του προέδρου της Ν.Δ. για μη ψήφιση μέτρων εκθέτει τον πρώην πρωθυπουργό, όμως στο κόμμα υπάρχει προβληματισμός για τις απαιτήσεις των δανειστών
Από τον
Σπύρο Γκουτζάνη
Οι αναφορές των Ευρωπαίων αξιωματούχων στη δέσμευση της αξιωματικής αντιπολίτευσης όσον αφορά τη συμφωνία που θα προκύψει στο τέλος της εν εξελίξει αξιολόγησης προσθέτουν ακόμη έναν πονοκέφαλο στον πρόεδρο της Ν.Δ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Στην Πειραιώς σήμανε συναγερμός, ενώ ήταν διάχυτος ο προβληματισμός.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης -έστω με έμμεσο τρόπο- έγινε αποδέκτης παραινέσεων από το ΔΝΤ, όπως αποκάλυψε ο Μισέλ Σαπέν, και πιο κατηγορηματικά από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, εκ μέρους των ευρωπαϊκών θεσμών, να δεσμευτεί ότι θα υλοποιήσει τη συμφωνία που θα προκύψει μεταξύ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και των εκπροσώπων των δανειστών.
Δεσμεύσεις
Στην ενημέρωση του την Πέμπτη ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζέρυ Ράις, άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να ζητήσει και από την αντιπολίτευση να δεσμευτεί για την εφαρμογή των μέτρων της νέας συμφωνίας λίγο πριν αυτή οριστικοποιηθεί. Είναι υπαρκτό, σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες και την Ουάσινγκτον, το ενδεχόμενο να επαναληφθεί ο Νοέμβριος του 2011, όταν η τρόικα ζήτησε έγγραφη δέσμευση από τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, που πολιτευόταν με τη σημαία του αντιμνημονιακού αγώνα.
Ο πρόεδρος της Ν.Δ. στην ουσία έχει πάρει θέση ότι το κόμμα, ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη, θεωρεί ότι το κράτος έχει συνέχεια και θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της χώρας, και στην ίδια γραμμή κινήθηκαν οι Κωστής Χατζηδάκης και Χρήστος Σταϊκούρας. Το ερώτημα όμως εάν θα πιεστεί όχι απλώς να συμφωνήσει ότι θα υλοποιήσει, αλλά και να ψηφίσει τη συμφωνία, ειδικά εάν -όπως εικάζεται- είναι μία μείζων συμφωνία, που θα περιλαμβάνει και τα μέτρα για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους, είναι πάντα ανοικτό.
Οι «σαμαρικοί» της Ν.Δ., παρά το αντισυριζαϊκό μένος τους, βλέπουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης «αδειάζει» την επιλογή Σαμαρά το 2011, που υπέγραψε τότε την επιστολή ότι θα τηρήσει τη συμφωνία και μετά τις εκλογές, παραμερίζοντας το προσωπικό και το κομματικό συμφέρον. Αλλωστε, με αυτό το σκεπτικό ο Αντώνης Σαμαράς τον Νοέμβριο του 2011 υπέστειλε τη σημαία του αντιμνημονιακού αγώνα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων το τεράστιο πολιτικό κόστος που θα έχει.
Παρομοίως ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, καίτοι αρχηγός μόνο για έναν μήνα, σήκωσε το βάρος ψήφισης του τρίτου Μνημονίου, προκειμένου να διαφυλαχθεί η παραμονή της χώρας στην Ε.Ε. Η γραμμή της Ν.Δ. ενέχει αντίφαση: Από τη μια, λέει ότι δεν ψηφίζει αλλά θα εφαρμόσει τη συμφωνία και, από την άλλη, προβάλλει ότι θα ζητήσει νέα συμφωνία, δηλαδή επαναδιαπραγμάτευση. Αντιφατική όμως είναι και η στάση των «σαμαρικών» βουλευτών, οι οποίοι, από τη μια, υπερασπίζονται την υποχώρηση Σαμαρά του 2011 και, από την άλλη, πιέζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κρατήσει σκληρή στάση.
Το ενδεχόμενο να γίνουν εκλογές προτού κλείσει η αξιολόγηση θεωρείται απλώς καταστροφικό από όλους, καθώς θα σημάνει την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Εν κατακλείδι, η ηγεσία της Ν.Δ. κρέμεται από την καλή θέληση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η επίθεση στην κυβέρνηση που ζήτησε την έξωθεν παρέμβαση μπορεί να διασώζει κάποια προσχήματα, δεν δίνει όμως λύση στο πρόβλημα.
Ο άγνωστος διάλογος στη διάρκεια της συνάντησης Κυριάκου – Μεϊμαράκη!
Οι τόνοι έπεσαν μετά τη συνάντηση του προέδρου της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρώην πρόεδρο Βαγγέλη Μεϊμαράκη, οι σχετικές διαβεβαιώσεις περί σύμπλευσης δόθηκαν, τα σύννεφα αραίωσαν, αλλά δεν διαλύθηκαν.
Από την πλευρά της Πειραιώς δεν διέρρευσε τίποτα για τη συνάντηση και την υποβαθμίζουν ωσάν να μην έγινε, αφού θεωρούν ότι δεν υπάρχει πεδίο διαφωνίας με τον πρώην πρόεδρο. Ωστόσο, πρόσωπα που κινούνται στο περιβάλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Βαγγέλη Μεϊμαράκη συμφωνούν ότι αυτό που σε κάθε περίπτωση προέκυψε είναι «προσωρινή ανακωχή και μετάθεση της διαφωνίας για το εγγύς μέλλον, μέχρι τον Σεπτέμβριο».
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης εκτιμά ότι το αν θα ψηφίσει το κόμμα τη συμφωνία που θα φέρει η κυβέρνηση δεν είναι μείζον, αφού η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διαφώνησε στην εθνική επιτροπή διαπραγμάτευσης, ας ψηφίσει μόνη της τα μέτρα. Ωστόσο, η χώρα σέρνεται και θα συνεχίσει να σέρνεται και μετά την αξιολόγηση. Στο πλαίσιο αυτό, το αίτημα για εκλογές άμεσα και η απόρριψη κάθε είδους εθνικής συνεννόησης είναι αδιέξοδα. Παραδοσιακά, η Ν.Δ. δεν λειτουργεί με γνώμονα μόνο τη διεκδίκηση και την κατάκτηση της εξουσίας.
Πέρα από τα πολιτικά, όμως, υπάρχουν και τα εσωκομματικά και τα προσωπικά ζητήματα. Πέρασαν μήνες μετά την εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση για να καλέσει για πρώτη φορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον αντίπαλό του σε συνάντηση και μεσολάβησε ακόμη μεγαλύτερο διάστημα για τη δεύτερη, και αφού είχαν μεσολαβήσει οι διαρροές Μεϊμαράκη για τους «τζάμπα μάγκες».
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση ετέθη από την πλευρά του Βαγγέλη Μεϊμαράκη το θέμα εκείνων που εισηγούνται τη διαγραφή του από το κόμμα, προκειμένου να σταλεί μήνυμα προς όλους και να εδραιωθεί η ηγεσία του. Φυσικά, ο κ. Μητσοτάκης απάντησε ότι τέτοιο ενδεχόμενο δεν έχει συζητηθεί.
Συνομιλητές του κ. Μεϊμαράκη λένε: «Προς τι το ερώτημα για διαγραφή; Εξαιτίας μιας γενικής συζήτησης με τους δημοσιογράφους; Ο Βαγγέλης είναι πρώην πρόεδρος του κόμματος και ψυχή της παράταξης. Οι συνθήκες δεν είναι ίδιες με το παρελθόν και με τους προηγούμενους προέδρους. Ο Γιώργος Σουφλιάς είχε αμφισβητήσει ευθέως τον Κώστα Καραμανλή. Η Ντόρα Μπακογιάννη ψήφισε το πρώτο Μνημόνιο παρά την απόφαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας. Αν διαγράψει τον Βαγγέλη, όπως του προτείνουν οι συνομιλητές του που εσχάτως προσέγγισαν το κόμμα, θα αρχίσουν τα όργανα. Θα είναι σαν να πυροβολεί τα πόδια του».
Εν κατακλείδι, παλαιοί κομματικοί σημειώνουν ότι ένας αρχηγός κάνει συνθέσεις όλων και αξιοποιεί σε θέσεις παλαιότερα και νεότερα στελέχη, και δεν κάνει αποκλεισμούς προωθώντας τους δικούς του, όπως καταλογίζουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αποδέκτης παρόμοιων παραπόνων δεν είναι μόνο ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, αλλά και οι άλλοι πρώην αρχηγοί, ακόμη και η Ντόρα Μπακογιάννη.
