Επιπλέον συκοφαντεί στην κοινή γνώμη την αντίθετη άποψη πολλών μάχιμων, απόμαχων και αποβιωσάντων επιστημόνων αλλά και απλών ανθρώπων των οποίων περιφρονεί την εργασία και τους οποίους απαξιώνει ως επιστήμονες.
Εκμεταλλεύεται την δυσκολία πρόσβασης σε αυτό το επιστημονικό πεδίο με εργαστηριακά πειράματα και εξειδικευμένες μελέτες για να δογματίζει.
Θέλησα να προσφέρω εδώ λίγες ιδέες κατανοητές από τον καθένα που συνέλεξα με προσοχή, και που ελέγχουν αυτά τα ψεύδη, προς βοήθεια οποιουδήποτε υποψιάζεται το ψεύδος, δεν έχει όμως τα θεωρητικά όπλα για να το αντιμετωπίσει.
Αντιλαμβάνομαι ότι κάποια πράγματα μπορεί να γίνονται ασυνείδητα από κάποιους ανθρώπους που δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν και άλλα επιστημονικά και ερευνητικά δεδομένα παράλληλων επιστημών και έτσι να έχουν μια σφαιρική αντίληψη των δεδομένων, αλλά παρασύρονται. Εάν αυτό σταματούσε στην προσωπική τους γνώμη και εφαρμογή δεν θα γινόταν θέμα αφού αυτοί επέλεξαν τον δρόμο αυτό για τον εαυτό τους.
Όμως τώρα δεν σταματούν εκεί αλλά θέλουν να επιβάλουν την άποψη τους και μάλιστα χρησιμοποιώντας το όνομα της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ, και εξουθενώνοντας τους φρονώντας διαφορετικά με κουτοπονηριά, όπως φαίνεται στο μανιφέστο τους.
Η ανωνυμία του κειμένου και ο τίτλος του θέτει κάποια ερωτήματα.
Πως μπορεί ένας άυλος οργανισμός ή σωματείο να υπογράφει και να προσυπογράφει; Ή συλλήβδην όλοι οι ακαδημαϊκοί προσυπογράφουν αυτό το κείμενο, οπότε πρέπει και όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ή αυτοί που το προσυπέγραψαν και το επαύξησαν δεν έχουν το θάρρος της επωνυμίας, και κρύβονται κάτω από τον τίτλο, πράγμα που νομίζω είναι και ανήθικο.
Στο τέλος της σελίδας αυτής παρατίθεται το κείμενο της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ ακριβώς όπως εκδόθηκε, για την περίπτωση που δεν είναι δυνατή η προσπέλαση του.
Πάμε λοιπόν να ελέγξουμε τις λανθασμένες θεωρίες και απόψεις του τελευταίου αιώνα που μόνο σύγχυση και σκοταδισμό φέρνουν στο μυαλό όσων διψάν για την αλήθεια και που όχι μόνο απομακρύνουν από την αλήθεια αλλά είναι τα καινούργια ψεύδη της αθεΐας, που παλευεύει άλλη μια φορά κατά της πίστεως αλλά όπως πάντα με την χρήση του ψεύδους και της απάτης. Την επαναδιακήρυξη μίας άθεης κατάστασης, της απoπνευματοποίησης, της υλοφροσύνης, που κατευθύνεται μετά λόγου αποκλειστικά και μόνον στις υλικές απολαύσεις διαγράφοντας οτιδήποτε υπερφυσικό και που προκύπτει από την φράση αυτή της διακήρυξης τους: “Η γνώση του φυσικού κόσμου στον οποίο ζουν (εννοεί οι άνθρωποι), προσφέρει την δυνατότητα να ικανοποιούν τις ανάγκες του ανθρώπινου είδους και να προστατεύουν τον πλανήτη.” Να λοιπόν που αποφάσισαν κάποιοι για εμάς, πως θα ικανοποιούμε όλες τις ανάγκες μας ως άνθρωποι. Ιδού το μαντρί στο οποίο θα πρέπει να κλειστούμε. Να πως θα λύσουμε όλες τις ανάγκες του ανθρώπινου είδους! Ονομάζεται “γνώση του φυσικού κόσμου”.
Σήμερα ευτυχώς ο κάθε ένας και κάθε μία είναι ελεύθερος στο να πιστεύει αυτό που θέλει. Και αυτό είναι κατάκτηση της ανθρωπότητας μέσα από πολύ αίμα και δάκρυα. Όμως παράλληλα σήμερα υπάρχει ένας κυκεώνας πίστεων και δοξασιών και τελικά πολλοί μπερδεύονται και ζαλίζονται και προτιμούν τον εύκολο δρόμο του να μη πιστεύουν σε τίποτε ή να πιστεύουν σε ότι προσφέρεται ως μοντέρνο και ως τελευταίο απόφθεγμα της επιστήμης θεωρώντας το ως το πιο αξιόπιστο.
Όμως ο προσεκτικός ερευνητής θα διαπιστώσει ότι σε αυτό τον τομέα υπάρχει πολύ παραπληροφόρηση και παραπλάνηση για σκοπούς όπως εντυπωσιασμού, αισχρού κέρδους νόμιμου κατά τα άλλα ή και πιό δυσδιάκριτους.
Ας σημειωθεί ότι πολλοί θεολόγοι και κληρικοί και πιστοί δέχονται και προσαρμόζουν την εξήγηση των γραφών σύμφωνα με την τρέχουσα, μοντέρνα αλλά λανθασμένη άποψη της φυσικής της γενετικής και άλλων επιστημών, ταυτιζόμενοι και παραμερίζοντες οτιδήποτε υπερφυσικό και μεταβάλοντες τις ιερές γραφές σε κώδικα φυσικής θρησκείας που κινείται μέσα στα όρια της (εξαπατούμενης) ανθρώπινης λογικής αρνούμενοι έτσι το θαύμα που μπορεί να εκτελεί ο Θεός και στις μέρες μας όπως πάντοτε. Και η πατρίδα μας ευτυχώς είναι ακόμη γεμάτη θαύματα. Αρκεί η επίσκεψη σε διάφορα μέρη της επαρχίας και η συζήτηση με τους παλαιότερους.
Πάμε λοιπόν να ανακρίνουμε τα δόγματα που μας σερβίρονται στον συγκεκριμένο επιστημονικό τομέα αν είναι αληθινά ή ψεύτικα.
1) Μας λένε ότι η ζωή πάνω στη γη δημιουργήθηκε εντελώς τυχαία. Δηλαδή κάτω από ορισμένες συνθήκες περιβάλλοντος πριν περίπου 2 δισεκατομμύρια χρόνια ενώθηκαν τυχαία κάποια ανόργανα στοιχεία και σχημάτισαν κάποιες πρωτεϊνες οργανικές που αυτές στην συνέχεια και εντελώς τυχαία και κάτω από ορισμένες πάλι περιβαλλοντικές συνθήκες ενώθηκαν και μπόρεσαν να δημιουργήσουν το DNA που θεωρείται ο οδηγός της ζωής και της εξέλιξης και του πολλαπλασιασμού του κυττάρου. Ψέμα!
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ Α. Αν όλα αυτά γίνανε εντελώς τυχαία, τότε πώς χιλιάδες επιστήμονες μέσα σε άριστα εξοπλισμένα με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας εργαστήρια, πειραματίζονται για δεκάδες χρόνια για να δημιουργήσουν ένα ζωντανό κύτταρο και δεν το καταφέρνουν;
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ B. Πώς ένα κύτταρο που έχει τόσο πολύπλοκα τμήματα ώστε α) να υπάρχει εν ζωή, β) να τρώει για να συντηρείται, γ) να πολλαπλασιάζεται, δ) να προσαρμόζεται στις συνθήκες του περιβάλλοντος και να επιβιώνει και ούτω καθ εξής, δημιουργήθηκε με όλες αυτές τις ιδιότητες με μιας.
Διότι ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι και μόνο μία από αυτές τις ιδιότητες αν λείψει, δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά αυτόχρημα ή εντός ολίγου τελειώνει και εξαφανίζεται.
Πώς λοιπόν όλα αυτά που εμείς εδώ τα αναφέρουμε γενικά αλλά στην ουσία είναι εκατομμύρια ξεχωριστές επί μέρους λειτουργικές μονάδες, συγκεντρώθηκαν κάποια στιγμή εντελώς τυχαία σε ένα χωρικό σημείο και εντελώς πάλι τυχαία υπήρξαν και όλες οι συνθήκες ώστε κατόπιν δημιουργήθηκε το κύτταρο;
2) Μας λένε ότι το ένα κύτταρο που έστω εντελώς τυχαία δημιουργήθηκε κάτω από κάποιες αδιευκρίνιστες συνθήκες, όπως είπαμε πιο πάνω, άρχισε σιγά-σιγά να εξελίσσεται σε ανώτερη μορφή ζωής κι σε πολυκύτταρα έμβια όντα. Ψέμα!
100.000.000.000.000 (100 τρισεκατομμύρια κύταρα ο άνθρωπος)
1.000.000.000.000.000 (1.000 τρισεκατομύρια κύταρα ο ελέφαντας)
10.000.000.000.000.000 (10.000 τρισεκατομύρια η φάλαινα) κύτταρα που αλληλο εξαρτώνται και υπάρχουν ως ενότητα και όχι ως αποικία ξεχωριστών μονάδων και αντιλαμβάνεται το κάθε κύτταρο τι κάνουν τα υπόλοιπα κύτταρα. Αν τα παραπάνω νούμερα δεν λένε τίποτε σε κάποιους τους συλυπούμαι ειλικρινά, γιατί ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία που ο Πλάτωνας απαγόρευε να μπαίνουν στην σχολή του έχοντας την επιγραφή «ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω».
Για να μην αναφέρουμε άλλους οργανισμούς πολύ μεγαλύτερους από τον ανθρώπινο. Όπως τον δεινόσαυρο των 65 τόνων που ανακάλυψαν πρόσφατα στην νότια Αμερική με μήκος 26 μέτρα. Ή την γαλάζια φάλαινα που ζυγίζει 190 τόνους. Πόσα κύτταρα μπορεί να έχουν αυτά τα ζώα;
Πώς τέτοιοι οργανισμοί που έχουν εκατονταπλάσιο και χιλιαπλάσιο μέγεθος από τον άνθρωπο όπως ήταν οι δεινόσαυροι, οι φάλαινες κλπ. εξελίχτηκαν από ένα μόνο κύτταρο; Και μάλιστα έζησαν πριν 400 εκατομμύρια χρόνια που κλείνουν ακόμη περισσότερο την ψαλίδα του διαθέσιμου χρόνου σε βάρος της ψευτο θεωρίας της εξέλιξης. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη και τις 5 μαζικές εξαφανίσεις ειδών μετά από τρομακτικές καταστροφές της γης λόγο πτώσης μετεωριτών με ενέργεια αντίστοιχη της έκρηξης εκατομμυρίων ατομικών βομπών, τότε φοβούμαι ότι το παράθυρο χρόνου εμφάνισης και επιβίωσης ενός ζώου όπως ο δεινόσαυρος δεν ξεπερνάει τα 500 εκατομύρια χρόνια. Με αυτά τα δεδομένα η εξέλιξη από μονοκύτταρο οργανισμό σε δεινόσαυρο αποκλείεται και από την πιο στοιχειώδη ανθρώπινη λογική, πόσο μάλλον την επιστημονική.
Πολύ μάλλον που χιλιάδες και εκατομμύρια είδη ισχυρίζονται ότι αναπτύχθηκαν παράλληλα, γιατί δεν μπορεί ο άνθρωπος να πέρασε από το στάδιο του δεινόσαυρου ή της φάλαινας ή και το αντίθετο.
Αν λοιπόν λίαν επιεικώς και υποθετικά για να γίνει ένας μονοκύτταρος οργανισμός σε δικύτταρο ήθελε μερικές χιλιάδες χρόνια, έστω υποθετικά, τότε πόσα χρόνια θα χρειάζονταν για να γίνουν οι οργανισμοί που αριθμούν χιλιάδες τρισεκατομμύρια κύτταρα που είναι συνδεμένα μεταξύ τους ως ενότητα και αλληλοεξάρτηση και αλληλο εξυπηρετούνται και εξυπηρετούν ένα κοινό σκοπό;
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ B. Μπόρεσε η επιστήμη με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτει να μετατρέψετε ένα μονοκύτταρο οργανισμό σε δικύτταρο ή πολυκύτταρο, μέσα σε οποιοδήποτε σύγχρονο εργαστήριο; ΟΧΙ.
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ Γ. Σε οποιοδήποτε οργανισμό, ο πολλαπλασιασμός των κυττάρων του πέρα από τον ορισμένο αριθμό τους θεωρείται καρκινογένεση και ή τα καταστρέφει ή αυτοκαταστρέφεται.
Πώς λοιπόν ένας μονοκύτταρος οργανισμός σιγά-σιγά μεταλλάχθηκε όχι απλώς σε πολυκύτταρο αλλά σε οργανισμό τρισερκατομμυρίων κυττάρων χωρίς να αυτοκαταστραφεί και όλο αυτό μέσα σε ένα παράθυρο 1,5 δισεκατομμυρίου ετών πού απομένει τελικά ως διαθέσιμος χρόνος εξέλιξης;
5) Μιλάνε για φυσική επιλογή ως εξελικτική διαδικασία. Και φέρνουνε ως παράδειγμα ένα είδος πεταλούδας που από άσπρο χρώμα μεταβλήθηκε σε μαύρο λόγω του καπνού στην βιομηχανική επανάσταση σε κάποια πόλη της Αγγλίας. Ψέμα! Το ότι κάποια ζώα μπορούν να αλλάζουν ορισμένες ιδιότητες όπως πχ ο Χαμαιλέοντας που σε δευτερόλεπτα μπορεί να γίνει από πράσινος καφέ, ή το σκουλήκι που γίνεται πεταλούδα ή ότι ένα είδος επιβιώνει λόγω εξωτερικών συνθηκών έναντι άλλου παρόμοιου είδους δεν είναι εξέλιξη του είδους αλλά ιδιότητες του είδους που τις έχει ασχέτως αν δεν εκδηλώνονται ή ακόμη και μπορεί να μην εκδηλωθούν ποτέ.
Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η δυνατότητα που δόθηκε σε ένα άνθρωπο να περπατήσει ενώ έχει κομμένο το νωτιαίο μυελό και ήταν εντελώς παράλυτος στα κάτω άκρα. Αυτός λοιπόν συνδέθηκε σε ένα ρομπότ που του κινούσε μηχανικά τα πόδια όπως περπατάει ένας κανονικός άνθρωπος. Μετά από ατελείωτες ώρες αυτής της άσκησης, ο άνθρωπος άρχισε να περπατάει μόνος του ενώ συνέχισε να έχει κομμένο το νωτιαίο μυελό. Ή εξήγηση που δόθηκε από τους επιστήμονες ήταν ότι σχηματίστηκαν κέντρα ελέγχου σαν μικροί δηλαδή εγκέφαλοι στον κομμένο νωτιαίο μυελό και τα νεύρα, που ελέγχανε το περπάτημα χωρίς την ανάγκη άμεσης επικοινωνίας του εγκεφάλου. Κάποιοι ρηχοί άνθρωποι και δημοσιογραφίσκοι θα λέγαν κατευθείαν “θαύμα της επιστήμης”. Όμως είναι έτσι; Από τους θιασώτες της εξέλιξης αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως εξέλιξη του σώματος για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Όμως είναι έτσι; Δεν είναι έτσι. Τις ιδιότητες αυτές τις έδωσε ο Δημιουργός στο σώμα και τις είχε πάντοτε ασχέτως αν ανακαλύφθηκαν τώρα, μετά από χιλιάδες χρόνια ύπαρξης του ανθρώπου στην γη, λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης και της χρήσης της. Ας φανταστούμε τώρα πόσες άλλες χιλιάδες ή εκατομμύρια δυνατότητες έχει το ανθρώπινο σώμα αλλά και τα σώματα των ζώων και φυτών που δεν εκδηλώνονται παρά μόνο σε ειδικές συνθήκες. Αυτά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ. Είναι ιδιότητες των σωμάτων απαρχής δοσμένες από τον Δημιουργό. Αυτά τα γνωρίζουν καλύτερα όσοι φτάσανε σε οριακές συνθήκες διαβίωσης. Πολύ περισσότερο οι ατελείωτες ψυχικές ικανότητες του ανθρώπου.
Αυτό περιγράφεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη ότι “οι άνθρωποι εβλασφήμησαν τον θεό”, που σημαίνει ότι δεν απέδωσαν την δόξα και την μεγαλοσύνη για όλα αυτά τα θαυμάσια της δημιουργίας στον δημιουργό, αλλά παλαιότερα μεν άμεσα ειδωλοποιώντας και προσκυνώντας τα φυσικά γεγονότα, αλλά και τώρα στον σύγχρονο δήθεν απελευθερωμένο από προκαταλήψεις κόσμο, ώ της υποκρισίας, πάλι ειδωλολατρόντας με την αστρομαντεία, χαρτομαντεία, χειρομαντία, καφεμαντεία, και όλη την δαιμονολατρία και λατρεία των σκοτεινών και απόκρυφων δυνάμεων, τώρα δε έμμεσα με το κάλυμμα της επιστημονικοφάνειας αλλά με ξεκάθαρα ψεύδη, αποδίδοντας τα στην εξέλιξη, που είναι η αναμόρφωση της αθεΐας σε νέα περιτυλίγματα για να φαίνεται κάτι το νέο και ελκυστικό.
6) Το ότι και μόνο σε 2 δισεκατομμύρια χρόνια που αριθμεί η ζωή πάνω στην γη υπάρχουν δισεκατομμύρια διαφορετικά είδη φυτών και ζώων και μονοκύτταρων και πολυκύτταρων οργανισμών και μικροοργανισμών που ακόμη δεν ανακαλύφθηκαν όλα, και που πολλά είδη εξαφανίστηκαν και ποτέ δεν θα αποκαλυφθούν όπως δείχνει η παλαιοντολογία, στέκει με την θεωρία της εξέλιξης και όλα τα ανωτέρω;
Θα έπρεπε οι μεταλλάξεις των ειδών να είναι οφθαλμοφανείς μέσα σε μια γενεά. Για εξετάστε τις χιλιάδες χρόνια ιστορίας αν έχει καταγραφεί πουθενά η ελάχιστη μετάλλαξη είδους σε άλλο είδος. Γιατί να σταμάτησε στην εποχή μας ενώ σύμφωνα με τις θεωρίες αυτές υπήρχε ένας οργασμός μεταλλάξεων για να εμφανιστούν τόσα δισεκατομμύρια είδη φυτών και ζώων με σώματα λειτουργικά τόσων τρισεκατομμυρίων κυττάρων και τόσο διαφορετικά και το σπουδαιότερο σε πλήρη αρμονία μεταξύ τους.
7) Δεν θα αναφερθούμε περαιτέρω σε αλληλεξάρτηση των ειδών μεταξύ τους, ζώα από φυτά, ανώτερα θηλαστικά από κατώτερα χορτοφάγα, πουλιά από έντομα κλπ, συνδυασμοί πάλι εκατομμυρίων ειδών που και μόνο να τα αριθμήσει κανείς θέλει ημέρες. Και μόνο αν δει την πολυπλοκότητα αλληλεξάρτησης των εκατομμυρίων ειδών των ζώων και των φυτών, απευθείας απορρίπτει την εξελικτική θεωρία.
8) Αφού κατάλαβαν ότι δεν τους βγαίνουν τα παραπάνω νούμερα σύμφωνα με την αρχική θεωρία του Δαρβίνου περί πολύ βραδείας εξέλιξης, αλλά τους αποδεικνύουν ψεύτες, βγάλανε άλλες θεωρίες από το ευφάνταστο μυαλό τους περί ταχείας και απότομης εξέλιξης ανά χρονικές περιόδους, και αντίστοιχα μεγάλες περιόδους που δεν παρατηρείται ουδεμία εξέλιξη, για να δικαιολογήσουν ότι κανείς ποτέ άνθρωπος ούτε είδε, ούτε κατέγραψε, ούτε περιέγραψε την εξέλιξη και μεταβολή ενός είδους σε άλλο είδος. Εν ολίγοις από αυτό μπορεί να καταλάβει κανείς το θράσος των θιασωτών της εξέλιξης, να ορίζουν ακόμα και τις περιόδους που αυτή υφίσταται ή αναστέλλεται, μόνον να μην παραδεχτούν το αυτονόητο. Και αν αναστάλθηκε λοιπόν η εξέλιξη για κάποια είδη, συνέβη αυτό σε όλα τα εκατομμύρια – εκατομμυρίων των οργανισμών που ζουν πάνω στην γη; Για υπολογίστε μόνο τα μυρμήγκια που ζουν σε μία στιγμή, αυτή την στιγμή πάνω στην γή.
9) Τελευταία διαδίδουν και άλλη ανάξια λόγου θεωρία, περί μεταφοράς της ζωής από τα άστρα, λες και η γη δεν είναι άστρο του ουρανού. Αλλά πάλι αυτό γίνεται για να προκαλούν μια αέναη συζήτηση χωρίς τέλος, διότι αν η ζωή ήρθε από άλλο άστρο, τότε πώς δημιουργήθηκε σε εκείνο το άστρο; Ή αν εκεί πήγε από άλλο πάλι άστρο … και συνεχίζει η ανερμάτιστη λογική τους σε ατελείωτους κύκλους, μόνο για να μην παραδεχτούν το αυτονόητο.
10) Τέλος, αν όλα τα είδη έχουν κοινή καταγωγή:
Πού είναι τα χιλιάδες ενδιάμεσα της γάτας και του τίγρη;
Που είναι τα χιλιάδες ενδιάμεσα της σαύρας και του κροκόδειλου; Ή είπε μια μέρα η σαύρα, βαρέθηκα να είμαι σαύρα ας γίνω απευθείας κροκόδειλος;
Τι υπάρχει όμοιο σαν προ είδος της φάλαινας;
Που είναι τα χιλιάδες προγονικά είδη του ελέφαντα και του μαμούθ με κλιμακωτές προβοσκίδες.
Που είναι τα εκατομμύρια ενδιάμεσα των τόσων εκατομμυρίων ειδών. Δεν υπάρχουν. Δεν βρέθηκαν ποτέ. Και μόνο η ανυπαρξία των εδιάμεσων αρκεί να καταρρίψει την θεωρία της εξέλιξης. Γιατί υπάρχουν μόνο αυστηρά προκαθορισμένα είδη και όχι μία ρευστή κατάσταση εξελισσόμενων ειδών που θα απαιτούσε αναγκαστικά την ύπαρξη χιλιάδων τουλάχιστον ενδιάμεσων για κάθε είδος. Και μόνο αυτό θα αρκούσε να αποδείξει ότι υπάρχει Δημιουργός.
11) Που είναι τα ζώα που να μετέχουν έστω και ελάχιστα του ανθρώπινου λόγου, ομιλίας, σκέψης, ώστε να θεωρήσουμε ότι ο άνθρωπος είναι εξέλιξη του ζώου; Την στιγμή που εκατομμύρια από αυτά έχουν παρόμοιο με τον άνθρωπο εγκέφαλο. Υπάρχουν επιστήμονες που ξόδεψαν την ζωή τους ζώντας μαζί με ζώα, κυρίως πίθηκους επειδή ομοιάζουν εξωτερικά με τον άνθρωπο, με σκοπό να αντλήσουν μία στιγμή αναλαμπής λόγου από αυτά τα ζώα. Εις μάτην βέβαια, όπως διαπίστωσαν στο τέλος.
Θέλουν να περάσουν θεωρίες που δεν αντέχουν στην απλούστερη ορθολογική κριτική, πόσο μάλλον στην επιστημονική, και τις καθιέρωσαν να διδάσκονται χωρίς δικαίωμα αμφισβήτησης και έρευνας στις νέες γενιές σαν ολοκληρωτική πίστη. Προσέξτε ότι αφαιρέσανε με επιμέλεια από τα βιβλία βιολογίας των παιδιών την αναφορά για μια έστω ελάχιστη πιθανότητα ότι μπορεί να υπάρχει μια ανώτατη δύναμη που δημιούργησε τον κόσμο και τα είδη. Αυτό δηλαδή που η ανθρωπότητα πίστευε και δίδασκε ανεξάρτητα θρησκείας εδώ και χιλιάδες χρόνια και όλοι οι σοφοί της. Είναι τόσο πονηροί, όχι πάντα συνειδητά, ώστε να έχουν αφαιρέσει από το λεξιλόγιο τους το όνομα Θεός, και στο άκουσμα της να χαμογελούνε δήθεν ειρωνικά αλλά κατά βάθος αμήχανα, νομίζοντας ότι έτσι θα απαλείψουν την ύπαρξη του.
Διατυπώνουν την παρακάτω πρόταση ως απόδειξη της εξέλιξης ότι: “αφού όλα τα είδη έχουν κοινά στοιχεία στην δομή του γενετικού κώδικα άρα όλα έχουν κοινό πρόγονο”. Όλα τα είδη έχουν όχι μόνο κοινά στοιχεία αλλά το ίδιο υλικό και πάτε στους τάφους να δείτε ποιο είναι. Είναι το χώμα. Γιατί ο Θεός “χούν λαβών εκ της γης έπλασε τον άνθρωπο” και από το ίδιο χώμα έβγαλε τα φυτά και τα ζώα πάνω στη γή. Αλλά με την διαφορά ότι αυτό έγινε με τον Λόγο του Θεού και την άπειρη δύναμη του. Με την ίδια δύναμη που θα μεταβάλει σε πνευματικό και άυλο το σώμα κατά την κοινή Ανάσταση.
Όσο για τα κοινά στοιχεία στο DNA των έμβιων είναι για την αλληλοσυμπάθεια και γιατί υπάρχει αλληλεξάρτηση στην διατροφή και αν δεν ήταν συμβατά όλα θα λιμοκτονούσαν. Και το τερατώδες θα ήταν αν δεν είχαν κοινά στοιχεία. Παράλληλα όμως φαίνεται η άπειρη δύναμη που από το ίδιο υλικό κάνει εκατομμύρια διαφορετικά είδη αυστηρά όμως καθορισμένα.
Αλλά σκοπός είναι ένας. Η μανία και εμμονή για απόδειξη ότι δεν υπάρχει Δημιουργός Θεός, που όχι μόνο έφτιαξε ξεχωριστά όλα τα είδη αν και χρησιμοποίησε το κοινό σε όλα υλικό, αλλά και προνοεί για τα δημιουργήματα του με ιδιαίτερη φροντίδα και στοργή και ιδιαίτερα για το κορυφαίο δημιούργημα του, τον άνθρωπο που τον στόλισε με όλως ξεχωριστές ανώτερες ιδιότητες και χάριτες που ιδιαίτερα μπροστά σε αυτές γίνεται θρύψαλα η θεωρία της εξέλιξης. Αλλά η μανία και οι εμμονές είναι μεταδοτικά, σε όσους βέβαια τις αποδέχονται. Σε όσους αντί να ανοίξουν την καρδιά και την ψυχή τους μπροστά στο μεγαλείο της δημιουργίας, κλείνονται μέσα στις διαδρομές του θολωμένου μυαλού τους, του δήθεν ορθολογιστικού και δήθεν επιστημονικού, στην πράξη όμως σκοτεινού και ειδωλολατρικού, που έρχεται ολοφάνερα σε αντίθεση με την κοινή λογική, την επιστήμη, την αληθινή έρευνα και τον επιστημονικό ορθολογισμό.
Αλλά ας μεταφερθούμε τώρα σε πνευματικό πεδίο.
Ποια εξελικτική θεωρία μπορεί να εξηγήσει την αυτοθυσία;
Ποια εξελικτική θεωρία μπορεί να εξηγήσει τον ηρωϊσμό;
Ποια εξελικτική θεωρία μπορεί να εξηγήσει την αυταπάρνηση;
Ποια εξελικτική θεωρία μπορεί να εξηγήσει την μετάνοια, την μεταστροφή του διώκτη σε υπερασπιστή;
Ποια εξελικτική θεωρία μπορεί να εξηγήσει το πέταγμα της ψυχής προς τον Θεό τόσων αρχαίων και νεότερων ποιητών και συγγραφέων όπως για παράδειγμα του μεγαλύτερου λυρικού ποιητή, του Πινδάρου, που 5 αιώνες πριν την έλευση του Χριστού, μιλάει καθαρά για τον ένα Θεό και όχι την εξέλιξη.
<<ψυχαί δ΄ ασεβών υπουράνιοι
γαία πωτώνται εν άλγεσι φονίοις
υπό ζεύγλαις αφύκτοις κακών.
ευσεβέων δ΄ επουράνιοι νάοισαι
μολπαίς μάκαρα μέγαν αείδοντ΄ εν ύμνοις.>>
Δηλαδή:
Ελεεινολογεί τις ψυχές των ασεβών, που περιίπτανται υπό του ουρανού βασανιζόμενες από πικρές αλγηδόνες και κακών αφεύκτων, ενώ οι ψυχές των ευσεβών, κατοικούσαι στον ουρανό, άδουσιν εν ύμνοις τον μέγαν μάκαρα, ο οποίος φυσικά δεν είναι η θεά…εξέλιξη ούτε η θεά τύχη.
Και αυτά από ένα ειδωλολάτρη προ Χριστού συγγραφέα. Τα ίδια φρονούσε και ο Σωκράτης και οι κορυφαίοι σοφοί της αρχαιότητας. Πολύ μάλλον οι Προφήτες και διδάσκαλοι της Βίβλου και κυρίως το στόμα του Θεανθρώπου Χριστού που άνοιξε την πρόσβαση του ανθρώπου στον Ουρανό με την θυσία του και την Εκκλησία του.
Τόσοι και τόσοι συγγραφείς των προηγούμενων αιώνων μιλούν καθαρά περί θεού, περί κρίσεως και ανταποδόσεως, περί αιωνίου ζωής.
Πώς δεν είναι βαρβαρισμός και επιστροφή σε “ζωώδη” κατάσταση η απόρριψη όλων αυτών;
Διότι εκεί τελικά καταλήγει η θεωρίας της εξέλιξης. Αλλά αυτό είναι ισοδύναμο με το: “ο θάνατος σου ζωή μου.”
Η θεωρία της εξέλιξης όμως είναι το ιδεολογικό στήριγμα συστημάτων περί ανωτέρας φυλής που όταν πέρασαν στην εξουσία γεύτηκε η ανθρωπότητα τους καρπούς της.
Ο κάθε άνθρωπος είναι μια ανεπανάληπτη ψυχοσωματική και πνευματική οντότητα και η διαχείριση της ύπαρξης του είναι μοναδική για κάθε άνθρωπο διαδικασία που ανατίθεται στον ίδιο από τον δημιουργό του. Και αυτό αποδεικνύει το άτοπο της θεωρίας της εξέλιξης, αφού αυτή δεν μπορεί να παράγει μοναδιαία αποτελέσματα αλλά μαζικά. Γι΄ αυτό η θεωρία της εξέλιξης έχει ως προϊόν την μαζοποίηση σε αγέλη των ανθρώπων όπως των ζώων, και κατά συνέπεια η μαζική διαχείριση τους με γκάλοπ και στατιστικές ως παραγωγικών και καταναλωτικών μονάδων, τυφλών οπαδών και ποσοτήτων χωρίς καμία πνευματική προοπτική που μόνο αυτή μπορεί να ανασηκώνει και να καθιστά μοναδικό και ανεπανάληπτο τον κάθε άνθρωπο.
Αλλά μια που το φερε ο λόγος ας διαβούμε σε ένα γειτονικό μονοπάτι.
Θα ρωτούσε κάποιος, ποια η βεβαιότητα περί υπάρξεως του Θεού δημιουργού και προνοητή;
Η Εκκλησία δέχεται ότι είναι αδύνατη η πειραματική απόδειξη της ύπαρξης του Θεού, αφού είναι πέρα και πάνω από την ύλη, την ενέργεια, τα κύματα, την αντιύλη, την υπερύλη, τα φωτόνια, τα ποζιτρόνια, τα κουάρκς, τα σωματίδια xικς (το oνόμασαν και σωματίδιο του Θεού!), οτιδήποτε μικρότερο στοιχειώδες σωματίδιο ανακαλυφθεί στο μέλλον, και οτιδήποτε μπορεί να γίνει αντιληπτό με όργανα ή με τα αισθητήρια του ανθρώπινου σώματος.
“Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε. ο μονογενής υιός ο ών εις τον κόλπον του πατρός, εκείνος εξηγήσατο”, όπως γράφει ο Ιωάννης ο Θεολόγος.
Ως δημιουργός του υλικού κόσμου, δεν μπορεί να έχει η ουσία του καμία σχέση με το δημιούργημα και ως εκ τούτου ξεφεύγει από οποιαδήποτε πειραματική επαλήθευση ή αντίληψη.
Όμως παρ΄ όλα αυτά δέχεται η Εκκλησία ότι υπάρχει το όργανο που ανιχνεύει την “θεία ενέργεια” και την χάρη του Θεού προς τον άνθρωπο. “Εν αυτώ ζωή ήν, και η ζωή ην το φώς των ανθρώπων” και “όσοι έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτούς εξουσίαν τέκνα θεού γενέσθαι”, και “και εκ του πληρώματος αυτού ημείς πάντες ελάβομεν και χάριν αντί χάριτος” και “εν τούτω γινώσκομεν ότι εγνώκαμεν αυτόν, εάν τας εντολάς αυτού τηρώμεν”. Και πάλι “μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ό,τι αυτοί τον Θεόν όψονται” αλλά και “ο τηρών τας εντολάς μου, ούτος εστίν ο αγαπών με” και “ο αγαπών με αγαπηθήσετε υπό του Πατρός μου και εγώ αγαπήσω αυτόν και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ΄αυτώ ποιήσομεν”
Έτσι η ψυχή μπορεί να βλέπει και να αντιλαμβάνεται τις ενέργειες του Θεού, την χάρη του, την αλήθεια του και να είναι βέβαιη για την ύπαρξη του και τότε “αληθώς εν τούτω η αγάπη του Θεού τετελείωται.”
Ιδού το αισθητήριο. Η αληθινή (άδολη, αγνή, όχι δεισιδαίμονη, όχι καταπιεστική, όχι φορτική) αγάπη του Θεού μέσα στην ύπαρξη του ανθρώπου. Αυτή είναι και η φανέρωση του Θεού στον άνθρωπο. Διότι “η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν.” (ο Χριστός)
Αντίστοιχο αυτού είναι η φανέρωση του ακτίστου φωτός στον άνθρωπο, δηλαδή της βασιλείας του Θεού, όπως την διατύπωσαν σε συγγράμματα πολλοί συγγραφείς όπως ο Ισαάκ ο Σύρος και ο Γρηγόριος Παλαμάς σύμφωνα με την μακραίωνη παράδοση της Εκκλησίας. Αλλά οι άγιοι δεν καυχόνταν για τις αποκαλύψεις του Θεού αλλά όπως λέει ο απόστολος Παύλος χαίρω όχι στην καλοπέραση και την ευμάρεια αλλά στις θλίψεις, στις στενοχώριες, στις ανάγκες, στους κινδύνους, στους διωγμούς, στους μύριους θανάτους εξωτερικά και εσωτερικά για το όνομα του Χριστού. Αυτό ήταν το χαρακτηριστικό γνώρισμα τους το “Χριστώ συνεσταύρομαι”.
Σε τούτο διαφέρει ένας άνθρωπος χωρίς πίστη από τον ειλικρινή πιστό. Ότι ο πρώτος αποφασίζει περί Θεού με τις δικές του σκέψεις και αναλύσεις, γι΄αυτό και κοροϊδεύει αφού δεν κατορθώνει να κατανοήσει τίποτα, ενώ στον δεύτερο αποκαλύπτεται ο Θεός, γι΄αυτό και δεν του μένει καμιά αμφοβολία. Διότι ουκ εσμέν απλώς “γνώντες τον Θεόν, αλλά μάλλον γνωσθέντες υπό του Θεού”, διότι “εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του υιού αυτού εις τας καρδίας ημών, κράζον αββά ο πατήρ”.
Ο Θεός όμως σέβεται την ελευθερία που ο ίδιος έδωσε στο δημιούργημα του, ακόμα και αν στρέφεται ενάντια στον δημιουργό και ασχέτως αν οδηγήσει στην εξαχρείωση, την διάλυση της προσωπικότητας και της πνευματικής ύπαρξης του φυσικά χωρίς υπαιτιότητα του δημιουργού, αφού ο ίδιος έπραξε κάθε δικαιοσύνη και μεταχειρίσθηκε όλους τους νόμιμους και ορθούς τρόπους για την επίγνωση της αλήθειας.
Τελικά γίνεται φανερό ότι η αληθινή επιστήμη ποτέ δεν αντιμάχεται τον Χριστιανισμό αλλά αντιθέτως οδηγεί προς αυτόν όσους ερευνούν αντικειμενικά και όχι υποκριτικά με παρωπίδες και κατευθυνόμενα. Ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία όπως νομίζουν και θέλουν να την κατατάσσουν οι πολλοί. Είναι η αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο και η Χριστιανική πίστη ποτέ δεν ζητάει τυφλή υπακοή και ανεξέταστη ευπιστία, αλλά μόνο την ευπείθεια που απορρέει με την λογική αποδοχή των αιώνιων αληθειών της από τον άνθρωπο.
Όπως λέει και ο μάρτυς Ιουστίνος: “ότι ου κενοίς επιστεύσαμεν μύθοις, ουδέ αναποδείκτοις λόγοις, αλλά μεστοίς πνεύματος θείου και δυνάμει βρύουσι και τεθηλόσι χάριτι”.
Συνοψίζοντας και κλείνοντας από εκεί που αρχίσαμε και την διακήρυξη των ανώνυμων ακαδημαϊκών ότι: “Η γνώση του φυσικού κόσμου στον οποίο ζουν (οι άνθρωποι), προσφέρει την δυνατότητα να ικανοποιούν τις ανάγκες του ανθρώπινου είδους και να προστατεύουν τον πλανήτη” ,
εμείς οι εν επιγνώσει Χριστιανοί διακηρύττουμε ότι: Οι άνθρωποι, μπορούν να τύχουν της ευδαιμονίας, εάν και εφόσον φέρονται προς τον Θεό, τον ύψιστο αυτών προορισμό. Δηλαδή η δόξα του Θεού που είναι δόξα των θείων ιδιοτήτων και κυρίως της αγαθότητος του που φαίνεται από την χορηγία των αγαθών στα δημιουργήματα του είναι η ευδαιμονία μας ως λογικά όντα. Η επιστήμη και η μελέτη της δημιουργίας είναι επιδίωξη μας και μας βοηθάει να εμβαθύνουμε περισσότερο στην αντίληψη της αγαθότητας του Δημιουργού και του προαιώνιου σχεδίου του για εμάς. Μία έρευνα στο παρελθόν μπορεί να επιβεβαιώσει ότι οι μεγαλύτεροι επιστήμονες και εφευρέτες και ευεργέτες της ανθρωπότητας ως πρώτο κίνητρο τους είχαν την αγάπη προς τον Θεό και την επιθυμία να γνωρίσουν όσο το δυνατόν περισσότερες από τις ιδιότητες του Θεού που αντανακλούν και επιδρούν στην δημιουργία.
Τον δε ορισμό ως ύψιστο δόγμα την “ικανοποίηση των αναγκών” τον αφήνουμε στους homo atheous. Γιατί οι πραγματικοί άνθρωποι ζουν πρωτίστως με την θεία χάρι και τις ανεξερεύνητες και ανεξιχνίαστες από νου ανθρώπου ευλογίες και δωρεές του θεού. Ο κατασκευαστής του ανθρώπου γράφει στο εγχειρίδιο ή το μάνουαλ: “Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού”. (Κατά Ματθαίον δ4).
**Υποσημείωση.
Στο κείμενο όπου αναφέρεται η λέξη πιστός και πίστη εννοείται η Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη η οποία ανακεφαλαιώνεται στο Σύμβολο της πίστεως και που εντελώς συνοπτικά είναι ότι: ο Χριστός είναι ο Υιός του Θεού που ήρθε στον κόσμο τον προκαθορισμένο καιρό και θυσίασε εαυτόν για να σώζει τους μεν δίκαιους από την πτώση και την απανθρωπιά, αλλά κυρίως τους απελπισμένους από το βάρος της συνειδήσεως ανθρώπους όλων των αιώνων που πιστεύουν και αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του τον λυτρωτή Θεό τους, από την απόγνωση, την δουλεία και τυραννία του κακού στην ζωή τους και τον φόβο του θανάτου. “Ουκ ήλθον καλέσαι δικαίους αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν” και “Δεύτε πρός με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς.” (O Χριστός). Και έτσι ελευθερωμένοι να ζούνε με τη θεία χάρη μέσα στην αγάπη του Θεού, με καρπούς αντάξιους αυτής της επίγνωσης.
Το έργο του συνεχίζεται στους αιώνες μέσα στο μυστηριακό σώμα του που είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, η Ορθόδοξη, με τα μυστήρια που τελεεί το Άγιο Πνεύμα και όπως διαβεβαιώνουν όλοι οι άγιοι, απόστολοι, πατέρες και διδάσκαλοι της Εκκλησίας: “εκτός Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία”, αν και κάποιοι αφήνουν ένα περιθώριο στην επιεική κρίση του Θεού όταν υπάρχει ακούσια και αξεπέραστη λόγω συνθηκών άγνοια.
Εκεί βιώνει ο πιστός το μυστήριο της παρουσίας του Θεανθρώπου εδώ και τώρα, κυρίως και εξαιρέτως αν ο λειτουργός είναι άξιος, και ο πιστός προετοιμασμένος και έχει επίγνωση των γινομένων και της χάριτος του Θεού, και όχι αδιάφορος ή με τυφλό ζήλο χωρίς επίγνωση, και αυτά δεν μπορούν να ειπωθούν με λόγια, ούτε να περιγραφούν με οποιοδήποτε ανθρώπινο λόγο, όσες σελίδες και αν γραφούν, αλλά γίνονται και είναι η βιωματική πίστη που ξεπερνά τον φράχτη της γνώσης, και είναι η επίγνωση του Θεού και τελικά η αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο.
Γιατί είναι γραμένο ότι “αύτη εστίν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν” (κατα Ιωάννη ιζ)
Σ.Π.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΠΩΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ
Αθήνα, 23 Ιουνίου 2006
Η Ακαδημία Αθηνών και άλλες 66 Εθνικές Ακαδημίες Επιστημών συνυπέγραψαν δήλωση στις 21 Ιουνίου 2006, παροτρύνοντας γονείς και διδασκάλους να παρουσιάζουν στα παιδιά τα πραγματικά γεγονότα για την δημιουργία και την εξέλιξη της ζωής στη Γη.
Η δήλωση, την οποία συνέταξαν μέλη της Διακαδημαϊκής Κοινότητας (InterAcademy Panel), τονίζει ότι “στα μαθήματα φυσικών επιστημών που διδάσκονται σε ορισμένα δημόσια εκπαιδευτικά συστήματα, αποκρύπτονται, διαψεύδονται ή συγχέονται επιστημονικά γεγονότα, δεδομένα και επιβεβαιωμένες θεωρίες, οι οποίες αφορούν την αρχή της δημιουργίας και την εξέλιξη της ζωής στη Γη, με θεωρίες μη επιστημονικά τεκμηριωμένες”.
Και η δήλωση συνεχίζει: “παροτρύνουμε τους υπευθύνους για τη λήψη αποφάσεων, τους διδασκάλους και τους γονείς να διδάξουν σε όλα τα παιδιά τις επιστημονικές μεθόδους και ανακαλύψεις και να ενισχύσουν την κατανόηση της επιστήμης της φύσης. Η γνώση του φυσικού κόσμου στον οποίο ζουν, προσφέρει την δυνατότητα να ικανοποιούν τις ανάγκες του ανθρώπινου είδους και να προστατεύουν τον πλανήτη.”
Η Ακαδημία Αθηνών αναφέρει: “υπάρχει μια αντιπαράθεση σε μερικά μέρη του κόσμου σχετικά με τη διδασκαλία της εξέλιξης σε μαθητές και φοιτητές και αυτή η επίκαιρη δήλωση αποσαφηνίζει τις απόψεις της επιστημονικής κοινότητας. Ελπίζουμε αυτή η δήλωση να βοηθήσει όσους υποστηρίζουν ότι οι νέοι δικαιούνται να έχουν πρόσβαση στην ακριβή επιστημονική γνώση για την αρχή της δημιουργίας και την εξέλιξη της ζωής στη Γη”.
Η δήλωση της Διακαδημαϊκής Κοινότητας (InterAcademy Panel) υπογραμμίζει ότι: “αποδείξεις που στηρίζονται σε πραγματικά γεγονότα σχετικά με την αρχή της δημιουργίας, τις γεωλογικές αλλαγές και την εξέλιξη της ζωής σε αυτόν τον πλανήτη έχουν τεκμηριωθεί βάσει πολυάριθμων παρατηρήσεων και ανεξάρτητων πειραματικών αποτελεσμάτων των θετικών επιστημών” και ότι “ακόμη και αν υπάρχουν πολλά θέματα ανοιχτά σχετικά με τις ακριβείς λεπτομέρειες των εξελικτικών μεταβολών, οι επιστημονικές αποδείξεις ποτέ δεν διέψευσαν αυτά τα αποτελέσματα”.
Παραθέτοντας δεδομένα, η δήλωση αναφέρει ότι η Γη σχηματίστηκε πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου και ότι η ζωή εμφανίστηκε στον πλανήτη πριν από 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια τουλάχιστον.
Αναφορικά με την εξέλιξη, σημειώνει ότι “από την πρώτη της εμφάνιση στη Γη, η ζωή πήρε πολλές μορφές, οι οποίες εξακολουθούν να εξελίσσονται, με τρόπους που η παλαιοντολογία και οι σύγχρονες βιολογικές και βιοχημικές επιστήμες περιγράφουν και επιβεβαιώνουν, ανεξάρτητα η μία από την άλλη, με συνεχώς αυξανόμενη ακρίβεια”. Και η δήλωση συνεχίζει: “κοινά στοιχεία στη δομή του γενετικού κώδικα όλων των οργανισμών που ζουν σήμερα, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου, υποδεικνύουν με σαφήνεια την κοινή αρχική τους καταγωγή”.
Η δήλωση αναγνωρίζει ότι “η ανθρώπινη κατανόηση των εννοιών της αξίας και του σκοπού εκφεύγει των ορίων των θετικών επιστημών” και ότι “σε αυτήν συμβάλλουν μια σειρά από παράγοντες -επιστημονικοί, κοινωνικοί, φιλοσοφικοί, θρησκευτικοί, πολιτιστικοί και πολιτικοί-. Και προσθέτει: “αυτοί οι διαφορετικοί τομείς οφείλουν να έχουν αμοιβαίο σεβασμό και ταυτόχρονα να αναγνωρίζουν πλήρως τόσο τους δικούς τους τομείς δράσης όσο και τους περιορισμούς τους”.
