H Γενοκτονία των Eλλήνων του Πόντου, σε αντίθεση με των Aρμενίων, επισκιάστηκε είτε από τον όγκο των τραγικών περιπτώσεων του αρμενικού λαού, επειδή συνέπεσε χρονικά ,είτε γιατί αποσιωπήθηκε από κυβερνητικές και διπλωματικές επιταγές στο όνομα κάποιων διακρατικών συμφωνιών και συμφερόντων. Tο γενοκτονικό σχέδιο απέβλεπε στην πρώτη φάση στον αφανισμό όλων των χριστιανικών εθνοτήτων και στη δεύτερη στην τουρκοποίηση των μουσουλμανικών εθνοτήτων, ένα σχέδιο όμως που δεν ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια του A’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και δεν εγκαταλείφθηκε από τους κεμαλικούς, μετακεμαλικούς και στρατοκρατικούς κύκλους της σημερινής Tουρκίας.

Σήμερα είναι Ημέρα Εθνικής Μνήμης. Και το λέμε αυτό διότι η 19η Μαΐου έχει καθιερωθεί ως ημέρα κατά την οποίαν όλοι οι Έλληνες κλίνουν ευλαβώς το γόνυ μπροστά στους Έλληνες του Πόντου οι οποίοι έζησαν το δικό τους Ολοκαύτωμα! Την δική τους Γενοκτονία!.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι με τη συμμετοχή φορέων του ποντιακού ελληνισμού, καθώς επίσης θεσμικών και πολιτειακών παραγόντων, πραγματοποιήθηκε σήμερα Ειδική Συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Στην εισαγωγική τοποθέτησή του, εκ μέρους του Προεδρείου της Βουλής των Ελλήνων, ο προεδρεύων στη συνεδρίαση, B΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής, κ. Γεώργιος Βαρεμένος, υπογράμμισε τα ακόλουθα:

«Με τον νόμο 2193 του 1994 η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και καθιέρωσε τη 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της. Μια απόφαση που θεωρούμε ότι αποτέλεσε έκφραση σεβασμού και τιμής στην οδύνη των θυμάτων, προσπάθεια να διατηρηθεί η ιστορική μνήμη, αλλά και ευκαιρία να κατανοηθεί καλύτερα η Ιστορία και ιδιαίτερα στις πιο σκοτεινές πτυχές της, κάτι που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου δραματικές εμπειρίες, όπως αυτή που σήμερα μνημονεύουμε, να παραμείνουν οριστικά στο παρελθόν».

«Δεν εργαλειοποιούμε σκοτεινές πτυχές της Ιστορίας για να εξάψουμε πάθη ή να ερεθίσουμε εκλογικά ακροατήρια, ούτε αθροίζουμε γενοκτονίες για να πυροδοτήσουμε ρατσιστικά ανακλαστικά, ιδιαίτερα σε μια Βουλή όπως αυτή που, κάτω από δύσκολες περιστάσεις, θα έπρεπε να μείνει αμόλυντη από αυτό το δηλητήριο. Λέμε όμως, ταυτόχρονα, ότι δεν βάζουμε κάτω από το χαλί της Ιστορίας το δράμα ενός ολόκληρου λαού. Βάση της συνεννόησης πρέπει να είναι η συμφιλίωση οποιουδήποτε με το ίδιο του το παρελθόν και η συνειδητοποίηση αυτού του παρελθόντος προκειμένου η ανθρωπότητα να μην γνωρίσει άλλες τέτοιες σκοτεινές σελίδες» τόνισε ο Β΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής.

Όπως επισήμανε, «έχει σημασία να θυμόμαστε τις δραματικές συνέπειες του εθνικισμού και την αξία των δικαιωμάτων, των ελευθεριών, της ανεκτικότητας απέναντι στο διαφορετικό, της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών. Ιδιαίτερα σήμερα, όπου όλα αυτά δοκιμάζονται σκληρά στη γειτονική Τουρκία και η ευρύτερη περιοχή ζει περίοδο εξαιρετικής έντασης, πρωτοφανών ανακατατάξεων και απρόβλεπτων κινδύνων, παρατεινόμενης αστάθειας». «Τιμούμε με σεβασμό τα θύματα, αναλογιζόμαστε τις θυσίες, εκφράζουμε τον θαυμασμό μας για την απαντοχή των Ποντίων και τη μάχη τους για επιβίωση και προκοπή. Και αυτό είναι που μας δίνει αισιοδοξία για το μέλλον» κατέληξε ο κ. Βαρεμένος.

Στη συνεδρίαση τοποθετήθηκαν από την πλευρά της κυβέρνησης ο Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κ. Κωνσταντίνος Γαβρόγλου, ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ιωάννης Αμανατίδης, καθώς και βουλευτές απ’ όλα τα πολιτικά κόμματα.

Στο τέλος της συνεδρίασης τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων της Γενοκτονίας των Ποντίων.

Και κάτι ακόμη: H Γενοκτονία των Eλλήνων του Πόντου, σε αντίθεση με των Aρμενίων, επισκιάστηκε είτε από τον όγκο των τραγικών περιπτώσεων του αρμενικού λαού, επειδή συνέπεσε χρονικά ,είτε γιατί αποσιωπήθηκε από κυβερνητικές και διπλωματικές επιταγές στο όνομα κάποιων διακρατικών συμφωνιών και συμφερόντων. Tο γενοκτονικό σχέδιο απέβλεπε στην πρώτη φάση στον αφανισμό όλων των χριστιανικών εθνοτήτων και στη δεύτερη στην τουρκοποίηση των μουσουλμανικών εθνοτήτων, ένα σχέδιο όμως που δεν ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια του A’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και δεν εγκαταλείφθηκε από τους κεμαλικούς, μετακεμαλικούς και στρατοκρατικούς κύκλους της σημερινής Tουρκίας.

Μία παράκληση μόνο σε όλους τους Έλληνες και όχι μόνο του Πόντου: Στις όποιες συζητήσεις μας συνήθως μιλάμε για Χαμένες Πατρίδες. Καλύτερα να μιλάμε για Αλησμόνητες και όχι για Χαμένες Πατρίδες!

Με σεβασμό και τιμή

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ

ΠΗΓΗ