Ο όρος “νέα Ευρώπη” ακούγεται όλο και πιο συχνά το τελευταίο διάστημα, ήδη από τις προεκλογικές ομιλίες του Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία. Έχει βρεθεί και ως κύριο αντικείμενο συζήτησης στην σημερινή Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε., όπου οι “μεγάλοι” της Ευρώπης καταθέτουν τις προτάσεις τους για την “νέα εποχή”.
Η Ελλάδα φυσικά δεν θα μπορούσε να απέχει από το όλο εγχείρημα.
Ευρωστρατός (κοινή πανευρωπαϊκή άμυνα), περισσότεροι και πιο ευέλικτοι κοινοί νόμοι στα ευρωπαϊκά κράτη και δίκαιη πολιτική στο μεταναστευτικό είναι οι τρεις βασικοί πυλώνες πάνω στους οποίους στηρίζεται το “όραμα” του Γάλλου προέδρου.
Πιο συγκεκριμένα ο Ε.Μακρόν εκτίμησε ότι η πρόοδος που έχει επιτευχθεί τους τελευταίους μήνες σε ό,τι αφορά την Ευρώπη της Άμυνας “επιταχύνθηκε” λόγω του απομονωτισμού της κυβέρνησης Τραμπ, ιδίως στις χώρες εκείνες που θεωρούσαν μέχρι πρότινος ότι “μια ατλαντική στρατηγική θα μπορούσε να είναι η εναλλακτική λύση στην Ευρώπη που παρέχει προστασία”. Οι “28” έχουν συμφωνήσει να ενισχύσουν μεταξύ άλλων τη συνεργασία τους στον στρατιωτικό τομέα και στην έρευνα.
Εξάλλου σύμφωνα με τους περισσότερους Ευρωπαίους ηγέτες, η στάση των Ηνωμένων Πολιτείων στα θέματα του Ιράν και της Βόρειας Κορέας “καθιστά ακόμη πιο αναγκαία” την ενότητα των Ευρωπαίων, τόσο στην άμυνα όσο και σε άλλους τομείς.
“Είναι κάτι που πρέπει να γίνει τάχιστα” , επέμεινε ο Γάλλος πρόεδρος.
Φυσικά όλα αυτά είναι απλά ένα τμήμα της λεγόμενης “Λευκής Βίβλου”, η οποία εισήχθη για πρώτη φορά την περασμένη άνοιξη από τον Ζαν Κλουντ Γιούνκερ και περιλαμβάνει τα βήματα εξέλιξης της Ενωμένης Ευρώπης στην μετά-Brexit και μετά-Τραμπ εποχής έως τουλάχιστον το 2025.
Μέσα στην “Λευκή Βίβλο” εκτός από τους στενότερους δεσμούς στην οικονομία και την νομοθεσία, συμπεριλαμβάνεται και η σταδιακή δημιουργία του ευρωστρατού -απέναντι σε κάθε πιθανή απειλή (βλ. Ρωσία)- καθώς και οι “πράσινες δεσμεύσεις” της Ε.Ε.
Γιατί τόση…βιασύνη για την de facto ενοποίηση της Ευρώπης; Η ραγδαία άνοδος της εθνικής δεξιάς, που λειτουργεί ως αντίπαλον δέος απέναντι στις “προοδευτικές δυνάμεις” της Ενωμένης Ευρώπης.
Ήδη τέτοια κινήματα έχουν κάνουν ηχηρή την παρουσία τους σε Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία και Αυστρία, απειλώντας μέχρι και με διάλυση της Ε.Ε.
Του Άρη Δημόπουλου
