Mέρος 3ον (τελευταίο) «Περί άθεων αιρετικών και ψευδοπροφήτων και περί σημείων της Συντέλειας του Αιώνος».

ΟΔΥΝΗΡΟΣ ο λόγος,διατί,καθώς μου εδηλώθη,είναι και τελευταίος,αλλά είναι πολλής χαράς γεμάτος.

Οδυνηρός μεν είναι ,ότι πλέον δεν θέλω λαλήσει προς εσάς, πολλής δε χαράς είναι γεμάτος, ότι έφθασεν ο καιρός μου να αναλύσω και να ήμαι με τον Χριστόν. Και καθώς είπεν ο Κύριος «ότι ουκ έτι λαλήσω προς υμάς» ούτω λέγω και εγώ τώρα με οδυνηράν καρδίαν, περί των ψευδοπροφητών και ψευδοδιδασκάλων, και αθέων αιρετικών, περί των οποίων έλεγε και ο Απόστολος: «Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες προκόψουσιν επί το χείρον,πλανώντες και πλανώμενοι».Περί των οποίων πολλαίς φοραίς σας ενουθέτησα,και πολλούς λόγους εποίησα με την χάριν του Χριστού,καθώς το ηξεύρετε και εσείς,ω φιλόθεοι.Και εις πάσαν μου ομιλίαν σχεδόν σας ενθύμιζα περί τούτων,εάν τάχα ενθυμάσθε εκείνα όπου είπαμεν εχθές.Ηξεύρω δε ότι τα ενθυμάσθε,και μάλιστα όσοι είναι φιλόπονοι και φιλόχριστοι και φιλαναγνώσται.Διότι ο φιλαναγνώστης πρέπει αληθινά να λέγεται και φιλόχριστος,κατά το Δεσποτικόν λόγιον όπου λέγει:
«Ο αγαπών με,και τους λόγους μου τηρεί,αγαπηθήσεται υπό του Πατρός μου.Ο αγαπών με εν τω νόμω μου μελετήσει ημέρας και νυκτός», δηλονότι, εν τω Ευαγγελίω και εν ταις λιπαίς Γραφαίς, ο τοιούτος έχει ανεξάλειπτον από την καρδίαν του πάντοτε την ενθύμησιν του Θεού,απεκδεχόμενος αυτόν εκ των ουρανών.Και αεί τηρεί την ώραν της αυτού παρουσίας,και βαστάζει πάντοτε εις τας χείρας αυτού τας ιεράς Βίβλους,και δεν λησμονεί ποτέ των Ιερών εκείνων Βιβλίων και φοβερών,περί των οποίων είναι γεγραμμένον: «Ότι Κριτήριον εκάθισε και Βίβλοι ηνεώχθησαν».

Βλέπεις πόσον κέρδος είναι το ΕΡΕΥΝΑΝ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ καθώς ηκούσατε και άλλαις πολλαίς φοραίς; Τι δε είναι εκείνο όπου σας λέγω; Ότι ουδένα, τίποτε άφησεν ουδέ παρεσιώπησε των ωφελούντων ημάς η Θεία Γραφή,αλλά πανταχού κράζει δια των Προφητών και Αποστόλων,και αυτού του Δεσπότου των όλων προαναφωνούσα και φυλάττουσα καθ’ένα ως Μήτηρ φιλόστοργος τα ίδια τέκνα. Προμαρτυρεί ,ενθυμίζει και περί των απερασμένων και περί των μελλόντων,μηδέν παρατρέχουσα,καθώς επροείπαμεν,των συμφερόντων ημίν. Και τούτο,όχι να λαλή τίποτε σκεπαστά ή κρυφά αλλά πανταχού φωνάζουσα και κράζουσα με κόπον πολύν,και δια του Νόμου,και δια των Προφητών,και δια των Αποστόλων και δι’αυτού του Δεσπότου των όλων. Και δια μεν του Ησαΐου του Προφήτου λέγει:«Αναβόησον εν ισχύι και μη φείση,και ως σάλπιγγα ύψωσον την φωνήν σου», και πάλιν λέγει: «Επ’όρους υψηλού ανάβηθι ο Ευαγγελιζόμενος Σιών». Και παρεμπρός λέγει: «Υψώσατε,μη φοβηθήτε». Και ο Δαυΐδ λέγει: «Εκοπίασα κράζων,εβραγχίασεν ο λάρυγξ μου». Ο Ιωάννης δε ο Θεολόγος εις την Καθολικήν Επιστολήν λέγει: «Βλέπετε εαυτούς,ίνα μη απολέσητε ά ειργάσασθε,ότι πολλοί πλάνοι εξήλθον εις τον κόσμον». Ο Παύλος δε είπε: «Βλέπετε πως ακριβώς περιπατείτε»,ο δε Κύριος λέγει: «Εγώ παρρησία ελάλησα τω κόσμω,και εν κρυπτώ ελάλησα ουδέν». Και αλλού λέγει ο Ευαγγελιστής περί αυτού,ότι «Ειστήκει ο Ιησούς και έκραζε λέγων: «Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με ,και πινέτω». Βλέπεις, πόσους αγώνας,πόση σπουδή;πώς η Θεία Γραφή κράζει και ουδείς ο συνιών;Και πάλιν ο Μακάριος Παύλος είπε: «Βλέπετε τους κύνας,βλέπετε τους κακούς εργάτας,βλέπετε την κατανομήν,βλέπετε πως περιπετείτε,ότι αι ημέραι πονηραί εισί». Και πολλά είναι τοιαύτα εις τας Θείας γραφάς παλαιάς τε και καινής Διαθήκης, βοώντα και εξυπνίζοντα ημάς εκ της ραθυμίας ημών».Αλλά ημείς κάμνομεν όλον το εναντίον,καθώς λέγει ο Κύριος δια του Ησαΐου του Προφήτου: «Ότι τοις ωσίν αυτών βαρέως ήκουσαν,και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν».

Ω!!Πόσων και ποικίλων γραμμάτων ακούομεν,και δεν τα συλλογιζόμεθα.Όθεν και αναπολόγητοι ευρισκόμεθα εις την ημέραν της εξετάσεως,όταν έλθη να φωτίση τα κρυπτά του σκότους,και να φανερώση τας βουλάς των καρδιών,όταν καθίση το Κριτήριον και ανεωχθώσιν αι Βίβλοι,τας οποίας τώρα καταφρονούμεν και δεν τας ακούομεν,διότι όλοι μας πλανεμένον δρόμον περιπατούμεν,και τον ίσιον δρόμον και αληθινόν τον αφήκαμεν,και εγενήκαμεν ως το απ’αρχής,ότε ουκ είχες εγγύς ημάς,Κύριε,καθώς λέγει ο Προφήτης.
Και αληθώς εις ημάς επληρώθη η Προφητεία του Δαυΐδ όπου λέγει: «Και εμίγησαν εν τοις έθνεσι,και έμαθον τα έργα αυτών».Δια τούτο είμεθα τεταπεινωμένοι εν πάση τη γη δια τας αμαρτίας ημών,και εις ημάς κατήντησαν τα τέλη των αιώνων,καθώς γράφει: «Εγένοντο και οι ποιμένες λύκοι,και τα πρόβατα συντετριμμένα,και ο λιμός επί θύραις.Ου λιμός άρτου,και δίψα ύδατος,αλλά λιμός του ακούσε Λόγον Θεού».

Μηδένας λοιπόν όπου ελπίζει επί Κύριον,ας μη απογινώσκεται,και μη λυπάσθε,προβλέποντες και προορώντες πάντοτε τον ειπόντα «ότι μεθ’ υμών ειμί». Έχετε θάρρος λοιπόν «ότι ου λιμοκτονήσει Κύριος ψυχάς δικαίων».Περί τούτου του λιμού λέγει ο Θεός δια του Προφήτου: «Και έσται εν ταις ημέραις εκείναις,επάξω λιμόν επί την γην.Ου λιμόν άρτου και δίψαν ύδατος ,αλλά λιμόν του ακούσαι Λόγον Θεού,και λαλείν εν παρρησία,και περιδραμόντες από ανατολών έως δυσμών ζητούντες τον Λόγον του Κυρίου,και ου μη εύρωσι».
Βλέπεις ότι δεν λέγει περί λιμού ήγουν της πείνας του άρτου,αλλά περί του Λόγου του Θεού;Ω!πείνας δεινής και ψυχοφθόρου και βλαβεράς! Ω! πείνα της αιωνίου κολάσεως πρόξενος!Τούτου η πείνα είναι αφορμή παντός πονηρού πράγματος.Τούτη η πείνα προξενεί όλα τα κακά.Ταύτην την πείναν προβλέπων ο Προφήτης Δαυΐδ ερχομένην,επαρακάλει τον Θεόν λέγων: «Ο Θεός μου μη παρασιωπήσης απ’ εμού»,αλλά και περί πάντων των σπουδαίων και πιστών προεφήτευσε λέγων: «Και διαθρέψαι αυτούς εν λιμώ» και αλλού λέγει: «Και εν ημέραις λιμού χορτασθήσονται».Και πάλιν «Ελεήμων και οικτίρμων ο Κύριος,τροφήν έδωκε τοις φοβουμένοις αυτόν».

Ταύτα τα είπεν ο Δαυΐδ δια εκείνους,όπου ερευνούν τας Γραφάς,ότι δεν πεινούν ποτέ.

Ας ερευνήσωμεν τας Γραφάς,αδελφοί,δια να μη πεινάσωμεν,όταν έλθη ο ψυχοφθόρος λιμός.

Ας ερευνήσωμεν,δια να μη πλανηθώμεν,και μας ταράσση κάθε άνεμος,δια το οποίον λέγει ο Κύριος προς τους αμελούντας: «Πλανάσθε μη νοούντες τας Γραφάς». Ερεύνησον,αγαπητέ,τας Θείας Γραφάς,διατί είναι Δεσποτικόν το παράγγελμα και το πρόσταγμα. 

Ερεύνησον και ζήτησον,και θέλεις εύρει πολύν και ανήκουστον πλούτον,και θησαυρόν κεκρυμμένον εν τω αγρώ. Αγρόν νοεί την Θείαν Γραφήν.

Ερεύνησον και θέλεις εύρει,και ωσάν εύρεις,πάντα όσα έχεις πώλησον,και αγόρασον τον αγρόν εκείνον,την καλήν γνώσιν των Θείων Γραφών, εν ταις οποίας είναι κρυμμένος ο Υιός και η αληθινή Σοφία του Πατρός,τον οποίον εάν τον εύρης ,μακάριος εσύ,καθώς γέγραπται,ότι«Μακάριος άνθρωπος,ός εύρε Σοφίαν». 

Ερεύνησον,αγαπητέ,ή πλούσιος είσαι ή πένης,ή δούλος,ή ελεύθερος,ή άρσεν,ή θήλυ.

Ερεύνησον τας Γραφάς,διότι η Θεία Γραφή είναι αρμάρι παντός αγαθού.Αλλά ας έλθωμεν επί το προκείμενον. Περί γαρ της συντελείας και περί ψευδοπροφητών είναι ο Λόγος μας,και ψευδοδιδασκάλων και αθέων αιρετικών,οι οποίοι τρέχουν ωσάν ένας μέγας χείμαρρος από πολλήν βροχήν,και εσκέπασαν και επλάνεσαν πολλούς.

Και πόθεν εσυνέβη τούτο; Φανερόν είναι ότι εκ της αγνωσίας και αμαθείας των Προεστώτων,διότι όπου είναι αμαθείς οι βοσκοί,εκεί μαζώνονται οι λύκοι και αφανίζουν τα πρόβατα. Ποιόν λοιπόν να ειπώ πρώτον,ή περί της συντελείας ημών,ή περί των αθέων αιρετικών,και να στηλιτεύσω αυτών τα βέβηλα δόγματα;Εάν είχα καιρόν,αληθώς ήθελα να πομπεύσω τα άθεα αυτών δόγματα και άπρεπα πράγματα,αλλά μέγας είναι ο αγών και πολύς ο λόγος,ώστε να ξεγυμνώση και να θριαμβεύση τα ακάθαρτα δόγματα. Όμως δια την ώραν είναι αναγκαίον να φανερώσω εκ των Αγίων Γραφών τούτους,ως εχθρούς του Χριστού και λύκους της αυτού Ποίμνης, πανταχού διωκομένους και εκβαλλομένους εκ των προβάτων του Χριστού. Διό και δικαίως εκλήθησαν λύκοι υπό των Προφητών και αυτού του Δεσπότου Χριστού και των Μακαρίων Αποστόλων. Και ου μόνον λύκοι, αλλά και λοιμοί, και ασεβείς, και αντίδικοι, και εχθροί επίβουλοι, και βλάσφημοι, και υποκριταί,και κλέπται, και λησταί,και βδελυκτοί ,και ψευδοπροφήται,και ψευδοδιδάσκαλοι,και οδηγοί τυφλοί,και πλάνοι,και πονηροί,και Αντίχριστοι,και σκάνδαλα,και υιοί του πονηρού,και ζιζάνια,και άθεοι,και πνευματομάχοι,οι βλασφημούντες το πνεύμα της χάριτος. «οις ουκ αφεθήσεται ούτε εν τω νυν αιώνι,ούτε εν τω μέλλοντι».δια τους οποίους βλασφημείται η οδός της αληθείας. 

Ακόμη εις αυτά και τέκνα του πονηρού διαβόλου κράζονται,καθώς είπε προς αυτούς ο Κύριος, ότι, «Εσείς είσθε από τον πατέρα σας τον διάβολον». Και πάλιν ο Θεολόγος: «Φανερά εστί τα τέκνα του διαβόλου». Είναι ανάγκη λοιπόν περί τούτων να εξετάσωμεν πρώτον,και τότε να ειπούμεν περί της συντελείας και τελειώσωμεν τον λόγον.

Επειδή λοιπόν έφθασαν εις ημάς τα τέλη των αιώνων,ως λέγει ο Απόστολος,και άρχισαν οι χαλεποί καιροί ,και η ανομία πολύ επληθύνθη,και η αγάπη των πολλών εψύγη,και οι πλανώντες πολλοί,και οι πλανεμένοι περισσότεροι, άγε δη να ανοίξωμεν τας Ιεράς Βίβλους, εις τας οποίας ευρόντες τα Άγια Όρη ,Προφήτας λέγω και Αποστόλους, όπως ημείς μη πλανεθώμεν και να περιφερώμεθα εν παντί ανέμω της διδασκαλίας και της πονηρίας των ανθρώπων εν πανουργία προς την μέθοδον της πλάνης.

Ας μην απομείνωμεν κάτω,αλλ’ας αναβώμεν με τους Αγίους μαθητάς επί το μακάριον όρος,και να ακούσωμεν παρά του ημετέρου καλού Ποιμένος λέγοντος :«Βλέπετε μη πλανήθητε», 

και ο Ιωάννης τα όμοια λέγει:

«Βλέπετε εαυτούς ίνα μη απολέσητε ά ειργάσθητε»

και ο Παύλος πάλιν:

«Βλέπετε τους κύνας, βλέπετε πως περιπατείτε». 

Το δε βλέπετε δεν είναι άλλο τίποτε, παρά μόνον δια να φυλαγόμεθα ημείς το λέγουν,από εκείνους όπου μας πλανούν με το δέρμα των προβάτων,και υποκρύπτουν τον λύκον,και πλανούν τους αμελεστέρους.

Και κατά πολύ αναγκαίας πανταχού λέγεται εις ταις Θείαις Γραφαίς το :«Βλέπετε,γρηγορείτε και προσέχετε, ου μόνον εαυτοίς, αλλά και παντί τω Ποιμνίω».Ουδέν εσιώπησεν η Θεία Γραφή από όσα είναι προς όφελος ιδικόν μας.Εμένα μου έρχεται να διακηρύξω όταν ακούω τινών από της ιδικής μας Εκκλησίας να λέγουν,ότι δεν τα λέγουν ταύτα αι Θείαι Γραφαί. Και τούτο,όχι μόνον από τους λαϊκούς το ακούω, αλλά και απ’αυτούς όπου φαίνονται να ήναι Ποιμένες, και επέχουν τους τόπους των Αποστόλων και των Προφητών ,αλλ’ουχί τους τρόπους, προς τους οποίους είναι εύλογον να ειπώ : «Ουαί υμίν οδηγοί τυφλοί και αμαθείς και αστήρικτοι,όπου καλλωπίζετε φορέματα και εγκαταλείπετε τον λόγον του Θεού,και υπηρετείτε την γαστέρα,ων ο Θεός η κοιλία και η δόξα.Οι οποίοι παίρνετε το γάλα και το μέλι,και το κρέας της Ποίμνης, και περί των προβάτων δεν σας μέλει,περί των οποίων έχετε να δώσετε λόγον εν τη ημέρα της κρίσεως.Πώς θέλετε φύγει τοσαύτης αμελήσαντες σωτηρίας;»
Εγώ δε ακόμη να προσθέσω εις τον Λόγον και να δείξω περισσοτέρας μαρτυρίας εκ των Θείων Γραφών,Ευαγγελίων τε και Προφητών,και Αποστόλων,του Χριστού βοηθούντός μοι,δια να φραγή παν στόμα λαλούντων άδικα,των αγαπώντων τον λόγον να φωτισθή η καρδία.Πόθεν δε να αρχίσω; Εκ του ειπόντος: «Εγώ ειμί η αρχή και το τέλος». Ας συμμαζώξη δε καθένας τον νου του προς εαυτόν,και ας αφήση πάσαν κοσμικήν μέριμναν.Είπεν ουν ο Κύριος: «Βλέπετε μη πλανηθήτε,πολλοί δε ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες,ότι εγώ ειμί ο Χριστός και πολλούς πλανήσουσι».Και πάλιν : «Προσέχετε εαυτούς από των ψευδοπροφητών, οι οποίοι έρχονται προς εσάς με ένδυμα προβάτων,από μέσα δε είναι λύκοι άρπαγες».Αλλ’από των καρπών αυτών να τους γνωρίζετε,τουτέστιν εκ των λόγων,εκ της ψευδο προφητείας,εκ της υποκρίσεως,εκ της κακοδοξίας,και εκ της βλασφημίας αυτών και να τους καταλαμβάνετε. Διότι δεν δύναται το σαπρόν δένδρον να κάμνη καρπόν καλόν,πάν γαρ δένδρον από τον καρπόν του γνωρίζεται.Ούτω και εσείς από τον καρπόν,ήγουν από τους λόγους των να τους γνωρίζετε,και όταν τους γνωρίσετε μη τους παίρνετε εις την οικίαν σας, και χαίρειν μη λέγετε αυτοίς,και μη τους ερωτάτε ,μηδέ να τους αποκρίνεσθε λόγον. «Μη βάλετε τους ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ υμών έμπροσθεν αυτών»,αλλά «προσέχετε από της ζύμης αυτών», ήγουν της αιρέσεως! Μηδείς από σας ας κακίση εις εμέ, διότι ο Θεός είναι όπου λαλεί. 

Ακούσατε οι Ποιμένες την φωνήν του Αρχιποιμένος,ακούσατε και προσέχετε τον εαυτόν σας,και παντί τω Ποιμνίω.Βλέπετε τους κύνας,βλέπετε τους κλέπτας, «ο γαρ μη εισερχόμενος δια της θύρας εις την αυλήν των προβάτων αλλά αναβαίνων αλλαχόθεν, εκείνος κλέπτης εστί και ληστής». Και πάλιν λέγειν περί αυτών, «Ο μη ων μετ’έμού κατ’εμού εστί».Τουτέστιν εναντίον μου είναι και πάλιν προς αυτούς λέγει, «Εσείς εκ του πατρός σας του διαβόλου είσθε», και πάλιν, «αλλοίμονον εις εσάς ότι κλείετε την Βασιλείαν των ουρανών. Διότι και εσείς δεν έρχεσθε και τους άλλους δεν αφίνετε να έλθουν». Και αλλού πάλιν, «εσείς δεν είσθε από τα πρόβατα τα εδικά μου». Βλέπεις πως ΠΑΝΤΑΧΟΥ Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΣΤΗΛΙΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΠΟΜΠΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΑΣΕΒΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ,ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΛΑΝΗΘΩΜΕΝ ΗΜΕΙΣ; Ω!της αφάτου φιλανθρωπίας ,ω της αφάτου συγκαταβάσεως,ω της ανεικάστου αγαθότητος! «Τι ανταποδώσωμεν τω Κυρίω περί πάντων τούτων»;