Με αφορμή την ίδρυση και λειτουργία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων έχουν προβληθεί ενώπιων των αρμόδιων ελληνικών δικαστήριων πληθώρα συνταγματικών παραβιάσεων και έχουν κατατεθεί μηνύσεις που καταλογίζουν στους υπευθύνους το βαρύτατο αδίκημα της εσχάτης προδοσίας .

Χρονολογικά :

1) Στις 3 Ιανουαρίου 2017, κατατέθηκε μήνυση για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης κατά Πρόεδρου της Δημοκρατίας , Υπουργών και βουλευτών που ψήφισαν τον ν. 4389/2016 με τον οποίο ιδρύθηκε η Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, διότι παρέδωσαν τα κλειδιά του ταμείου του κράτους σε μια ανεξάρτητη αρχή δίχως νομική προσωπικότητα η οποία θα ελέγχεται και θα διοικείται από τους διεθνείς τραπεζίτες δίχως καμία πολιτική παρέμβαση Η μήνυση ΕΔΩ (κλικ στο λινκ) 

2) Στις 13 Φεβρουαρίου 2017, κατατέθηκε και άλλη μήνυση κατά του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, διότι λόγω του θεσμικού του ρόλου και της επιστημονικής του κατάρτισης, φέρεται υπαίτιος ως ηθικός και φυσικός αυτουργός του εγκλήματος έσχατης προδοσίας διά την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, μέσω προσυπογραφής του ν. 4389/2016, ήτοι ως έχων συνομολογήσει την εκχώρηση του κράτους, των δημόσιων εσόδων και των νευραλγικών αρμοδιοτήτων των υπουργείων στην «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ», με σκοπό την αλλοίωση και την κατάλυση του πολιτεύματος και των δημοκρατικών θεσμών διά σφετερισμού της ιδιότητας του ως οργάνου του κράτους. Η μήνυση κατατέθηκε στη συνέχεια επανειλημμένα, από διάφορους πολίτες και μπορείτε να τη διαβάσετε ΕΔΩ (κλικ στο λινκ)

3) Στις 19 Μαΐου 2017 προσέφυγε στο ΣτΕ κατά της ΑΑΔΕ, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες, η Ομοσπονδία Τελωνειακών Υπαλλήλων Ελλάδος, η Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Οικονομικών και 6 πρώην υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ της υπ’ αριθ. Δ. ΟΡΓ. Α 1036960 (ΦΕΚ Β’ 968/22.3.2017) απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.)

Συγκεκριμένα, ζήτησαν την κατάργηση της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), που ιδρύθηκε με το νόμο 4389/2016, ως αντισυνταγματική και παράνομη. Οι προβαλλόμενοι λόγοι αντισυνταγματικότητας αφορούν τα άρθρα 43 παρ. 2, 82, 84 και 86 του Συντάγματος.

Η προσφυγή εδώ: Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες, Ομοσπονδία Τελωνειακών Υπαλλήλων Ελλάδος, Ομοσπονδία Συλλόγων Υπουργείου Οικονομικών και 6 πρώην υπάλληλοι του υπουργείου Οικονομικών ΚΑΤΑ της ΑΑΔΕ (κλικ στο λινκ).

4) Στις 22 Σεπτεμβρίου 2017, εφτά (7) νομικοί, προσέφυγαν στο ΣΤΕ και ζήτησαν μεταξύ άλλων να κηρυχθούν, ως αντισυνταγματικές, οι διατάξεις του Ν. 4389/2016 και του Ν. 4336/2015, που αφορούν στην ίδρυση και λειτουργία της ΑΑΔΕ., λόγω παραβίασης, κυρίως των άρθρων 1, 9Α, 43 και 44 του Συντάγματος.

Πιο συγκεκριμένα, οι αιτούντες επικαλούνται α) το νομικά δεσμευτικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου 2015, με το οποίο ο ελληνικός λαός απέρριψε με συντριπτική πλειοψηφία την πρόταση συμφωνίας, στην οποία περιλαμβανόταν η ίδρυση της συγκεκριμένης αρχής και με τις αρμοδιότητες που της έχουν δοθεί. β) την συνταγματική διάταξη που προβλέπει περιοριστικά ποίες μπορούν να είναι οι ανεξάρτητες αρχές, σε συνδυασμό με την παραχώρηση στη συγκεκριμένη αρχή της εξουσίας να καθορίζει τη φορολογική και οικονομική πολιτική της χώρας, χωρίς μάλιστα να υπόκειται σε οιονδήποτε ουσιαστικό έλεγχο από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση και γ) την ανεπίτρεπτη δυνατότητα πρόσβασης σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των φορολογουμένων

Ο πρώτος από τους 7 αιτούντες είναι ο πρώην Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Περιουσίας Δημήτρης Κλούρας. Διαβάστε ολόκληρη την αίτηση ΕΔΩ

5) Σε προσφυγή φορολογούμενου στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών τις 3 Μαρτίου 2018, και σε ότι αφορά η αντισυνταγματικότητα ίδρυσης και λειτουργιάς της ΑΑΔΕ, αναφέρεται κυρίως η παραβίαση των άρθρων 1, 4, 26 και 74 του Συντάγματος, από μόνα τους ή σε συνδυασμό, βάσει των οποίων η ΑΑΔΕ ιδρύθηκε βάσει ενός σχεδίου νόμου που ψηφίστηκε χωρίς την τήρηση των συνταγματικών προαπαιτούμενων και των αρχών της καλής νομοθέτησης (αρθ.2, νόμος 4048/2012, ΦΕΚ 34/Α/23.02.2012), δεν έχει δικαίωμα να ασκήσει εξουσίες που ανήκουν στο σκληρό πυρήνα του κράτους [ΑΠ 293/2014, ΣτΕ 473/1988, Ολ.ΣτΕ1934/1998, ΣτΕ 2192/2014, Αριστόβουλος Μάνεσης, Αι εγγυήσεις τηρήσεως του Συντάγματος, τομ. Ι, Θεσσαλονίκη 1956 σελ. 9/10 η άσκηση της κρατικής (δημόσιας) εξουσίας συνίσταται σε «επιβολήν επί της θελήσεως προσώπων, δι’ επιταγών η τήρησις των οποίων είναι εξαναγκαστική δι’ ιδίων αυτού (του κράτους) μέσων», έγκειται δηλαδή στο στοιχείο του «επιτάσσειν και εξαναγκάζειν εις συμμόρφωσιν», Β. Γκέρτσο, άρθρο 78 σε Φ. Σπυρόπουλος- Ξ. Κοντιάδης- Χ. Ανθόπουλος-Γ. Γεραπετρίτης (διεύθ.), Σύνταγμα. Κατ’ άρθρο ερμηνεία, Σάκκουλας, 2017, σελ. 1205). ] και αν θα είχε το δικαίωμα να εισπράττει φόρους, δεν θα είχε το δικαίωμα να εισπράττει φόρους που δεν τηρούν τις συνταγματικές προϋποθέσεις ανταποδοτικότητας και αναλογικότητας, όπως τώρα κανει. Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ: Προσφυγή κατά ρητής απόρριψης ενδικοφανούς προσφυγής ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων

ΣΧΕΤΙΚΑ

ΠΗΓΗ