ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΕΠ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ !!!

ΤΑ ΚΕΠ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΘΑ ΣΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΕΣΤΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟΙ ΜΕ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΝΑ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΕΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΤτΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΣΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ & ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΣΑΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ & ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΘΕΝΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΣΑΣ ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ & ΤΟΚΟΥΣ !!!
Στην πράξη τα ΓΕΥΔ θα λειτουργούν προς όφελος των τραπεζών, αφού θα προτείνουν στους δανειολήπτες αυτά που τους προτείνουν και οι τραπεζουπάλληλοι στα καταστήματα και, έτσι, το όφελος από τη λειτουργία τους θα το καρπωθούν τελικά οι τράπεζες, που θα εξοικονομήσουν το κόστος της δημιουργίας αντίστοιχων υπηρεσιών, με την πρόσληψη νέου, εξειδικευμένου προσωπικού, με αποτέλεσμα, οι τράπεζες, μετά τις διασώσεις τους, να φορτώσουν στους φορολογούμενους ακόμη και το κόστος της νομοθετικής τους υποχρέωσης για την ενημέρωση των δανειοληπτών που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια και τις κάρτες τους !!! 

ΚΛΙΚ ΕΔΩ :

http://www.kinima-ypervasi.gr/2016/11/blog-post_7.html

Ξεκινά τη λειτουργία του το πρώτο «ΚΕΠ» για δανειολήπτες 

Ξεκινά την 1η Μαρτίου η λειτουργία του πρώτου Γραφείου Ενημέρωσης και Υποστήριξης Δανειοληπτών (ΓΕΥΔ), προσφέροντας υπηρεσίες σε όσους έχουν λάβει οποιασδήποτε μορφής χρηματοδότηση.

Το πρώτο ΓΕΥΔ λειτουργεί στο κεντρικό κτίριο της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Λ. Θηβών 196-198, Αγ. Ιωάννης Ρέντης) και σε αυτό θα μπορούν να απευθύνονται οι δανειολήπτες που δεν μπορούν, λόγω της κρίσης, να ανταπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις.

Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να κλείσουν προσωπικό ραντεβού, καλώντας στο τηλέφωνο 213 212 5730, 9 π.μ. – 5 μ.μ., Δευτέρα – Παρασκευή.

Σε ποιους απευθύνονται

Τα ΓΕΥΔ απευθύνονται σε:

• Άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (προβλήματα υγείας, ΑΜΕΑ οικονομικά αδύναμους )
  • Άνεργους
  • Αγρότες και εργάτες
  • Μισθωτούς δημόσιου και ιδιωτικού τομέα
  • Ελεύθερους επαγγελματίες
  • Μικροέμπορους , μικροεπιχειρηματίες

Οι υπηρεσίες

Τα ΚΕΥΔ θα στεγάζονται σε χώρους που ανήκουν στο Δημόσιο και θα στελεχώνονται με επιστημονικό προσωπικό, δικηγόρους και οικονομολόγους, που προσλαμβάνονται μέσω ΑΣΕΠ και χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ, ώστε να μην επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός.

ΤΑ ΚΕΥΔ ΘΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΕΞΗΣ :

• ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ.
• ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΔΑΝΕΙΩΝ & ΚΑΡΤΩΝ, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΠΕΡΙ ΚΕΦΑΛΑΙΑΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ, ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ, ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ, ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΗΣ ΤτΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΤ,  ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΣΥΝΥΠΑΙΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΧΡΕΩΣΗ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΡΤΕΣ ΤΟΥΣ.
• ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΡΤΩΝ, ΚΑΘΟΛΗ ΤΗ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥΣ, ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΧΡΕΩΣΕΙΣ, ΤΟΚΙΣΜΟΥΣ, ΑΝΑΤΟΚΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΚΩΝ, ΕΞΟΔΩΝ ΚΑΙ ΕΙΣΦΟΡΩΝ.
• ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΧΥΟΥΣΑ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΠΕΡΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ, ΝΑ ΑΠΑΛΑΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΡΤΩΝ ΤΟΥ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΤΟΚΩΝ  (ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΚΩΝ 100%) ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΟΦΕΙΛΗΣ ΤΟΥ, ΔΙΕΚΔΙΚΩΝΤΑΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΟΥΝ ΩΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΚΟΥΣ, ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΕΙΣΦΟΡΕΣ.
• ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΜΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΗΜΑ, ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΡΤΩΝ, ΙΣΟΠΟΣΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ, ΜΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΝΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΤΥΠΟ, ΜΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΥΤΕΣ ΕΛΑΒΑΝ  ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΜΕΙΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗ, ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΩΣ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ.
• ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΟΤΙ, ΕΞ’ ΑΙΤΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΟΦΕΙΛΕΣ ΤΟΥ, ΟΠΩΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΤΟΚΟΥΣ, ΕΞΟΔΑ ΚΑΙ ΕΙΣΦΟΡΕΣ.

Έτσι, οι τράπεζες, θα συνεχίσουν να παρανομούν και να μη συμμορφώνονται με την ισχύουσα νομοθεσία και τις αποφάσεις του Αρείου Πάγου και του ΣτΕ και θα συνεχίσουν να χρέωνουν όλους τους Έλληνες με τον παράνομο τοκισμό, ανατοκισμό και την κεφαλαιοποίηση της εισφοράς του Ν. 128/1975, με τον παράνομο υπολογισμό των τόκων στη βάση έτους 360 ημερών,  επιβαρύονοντας έτσι τις δανειακές συμβάσεις με πρόσθετους τόκους 1,3889% και με τον αυθαίρετο υπολογισμό του συνολικού, ετήσιου επιτοκίου επιβάρυνσης των δανειακών συμβάσεων, αντίθετα με τον μαθηματικό τύπο της  Κ.Υ.Α. Ζ1-111 (ΦΕΚ 627 Β’/7-3-12) περί Σ.Ε.Π.Ε., καθιστώντας έτσι, αυθαίρετα και παράνομα, τις συνολικές απαιτήσεις τους και τα υπόλοιπα των δανειακών συμβάσεων, μεγαλύτερα των πραγματικών.

Και, παράλληλα, επειδή η πραγματική προστασία της 1ης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, δηλαδή η ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, καταργήθηκε την 31/12/2014, με το νέο, τραπεζοκεντρικό ΚΠολΔ, ενώ ο οφειλέτης θα χάνει το σπίτι του στον ηλεκτρονικό πλειστηριασμό για χρέη στο δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία, επειδή τα χρήματα του πλειστηριάσματος πηγαίνουν πλέον κατά 65% πρώτα στις τράπεζες, για να καλύψουν οφειλές από δάνεια και κάρτες, αυτός θα συνεχίζει να χρωστά στο δημόσιο και τα ταμεία, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να χάνει την περιουσία του, που θα καταλήγει στις τράπεζες, αλλά να κινδυνεύει να καταλήξει και στη φυλακή, αφού οι οφειλές σε δημόσιο και ταμεία είναι ποινικοποιημένες.  Έτσι, οτιδήποτε αποκαλείται σήμερα ως προστασία της 1ης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, ανήκει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας όσων την επικαλούνται αφού, η συμμόρφωση με τον Συνεργάσιμο Δανειολήπτη, η αποδοχή του Κώδικα Δεοντολογίας και το αίτημα υπαγωγής στο νέο Νόμο Κατσέλη, με το σύνολο των προϋποθέσεων που πρέπει να συντρέχουν σωρρευτικά και έχοντας προηγουμένως υποχρεωτικά ο δανειολήπτης αναγνωρίσει και αποδεχθεί το σύνολο των οφειλών του στις τράπεζες κατά κεφάλαιο και τόκους, στην πραγματικότητα θα οδηγήσουν στην προστασία του ενός μόνο στους δέκα δανειολήτπες.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ
Το Κίνημα ΥΠΕΡΒΑΣΗ είναι σήμερα το μοναδικό όπλο αποτελεσματικής άμυνας των Δανειοληπτών, κόντρα στην αυθαιρεσία του τραπεζικού συστήματος !!!
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :

http://www.kinima-ypervasi.gr/2016/10/blog-post_49.html

Η ΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥ Ν.128/75

Σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 3, του άρθρου 1, Ν. 128/1975 (ΦΕΚ Α’ /178-28.08.1975), από το έτος 1976, επιβάλλεται εισφορά, που βαρύνει τα πάσης φύσης πιστωτικά ιδρύματα που λειτουργούν στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της Τράπεζας της Ελλάδος, υπέρ του κοινού λογαριασμού για την επιστροφή σε εξαγωγικές επιχειρήσεις διαφορών τόκων, ο δε λογαριασμός αυτός δημιουργήθηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Με την υπ’ αριθμ. 430/05 απόφασή του ο Άρειος Πάγος κρίνοντας το ζήτημα της Εισφοράς N. 128/1975 απεφάνθη αμετάκλητα : «…..Ο χαρακτήρας άλλωστε της εισφοράς του N.178/1975, ως είδος δημοσιονομικής επιβάρυνσης, αρχικά για συγκεκριμένο σκοπό (επιδότηση δανείων προς εξαγωγικές επιχειρήσεις) και μετά την τροποποίηση που επέφερε ο Ν.2065/1992, ως, από οικονομική άποψη γενικό έσοδο του Δημοσίου, δικαιολογεί την αναζήτηση της σημασίας της λέξης “βαρύνουσα” στη φορολογική νομοθεσία, όπως αυτή (η σημασία) προκύπτει από τη χρήση της εν λόγω λέξης σε νόμους που θεσπίζουν φόρους ή εισφορές.

Από το N.128/1975 ούτε προβλέπεται ρητά ως συμβατικά δυνατή αλλ’ ούτε και απαγορεύεται η συμβατική μετακύλιση της εισφοράς που θεσπίζεται με το νόμο αυτό.
Η ρυθμιστική ισχύς του ως άνω νόμου εξαντλείται στον καθορισμό του υποχρέου έναντι του Δημοσίου, προσώπου στα πλαίσια της έννομης σχέσης που ιδρύεται με τη σχετική διάταξη και αφορά επομένως αποκλειστικά την (κάθετη) σχέση μεταξύ Κράτους και πιστωτικών ιδρυμάτων και όχι την (οριζόντια) σχέση μεταξύ πιστωτικών ιδρυμάτων και δανειοληπτών….».
Εξάλλου, στις τραπεζικές συμβάσεις τόσο κατά το προϊσχύον νομοθετικό καθεστώς (βλ. άρθρο 8 περ. 6 Ν. 1083/80 και την υπ’ αριθμ. 289/80 απόφαση της Νομισματικής Επιτροπής) όσο και κατά το υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς (Ν. 2601/1998 άρθρο 12, Ν. 2789/2000 άρθρο 30, Ν. 2783/2000 άρθρο 47, Ν. 2912/2001 άρθρο 42 και Ν. 3259/2004 άρθρο 39) ανατοκισμός επιτρέπεται και μόνον των καθυστερούμενων τόκων και όχι φόρων, εισφορών ή άλλων προμηθειών.
Ως εκ τούτου, παρότι είναι συμβατικά δυνατή η ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ μετακύλιση της εν λόγω εισφοράς του Ν. 128/1975, εν τούτοις αυτή δεν απολλύει τον χαρακτήρα της ως ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΒΑΡΟΣ και, έτσι, την υπαγωγή της στις διατάξεις του Κώδικα Φορολογικών Διαδικασιών, με αποτέλεσμα, κάθε τυχόν τοκισμός και ανατοκισμός της εισφοράς του Ν. 128/1975 στην ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ, πιστωτική σχέση τραπέζης-δανειολήπτη να μην είναι νόμιμος. (ενδεικτικά: ΑΠ 1782/2002, ΕφΑθ 5824/2001, ΕφΠειρ 526/2003, ΕφΛαμ 124/2007, ΠολΠρωτΚορίνθου 101/2013, ΜΠΚαλαβρύτων 62/2011, ΜΠΚορίνθου 989/2012, ΜΠρωτΚορίνθου 102/2013, ΜΠρωτΘεσσαλονίκης 3/2014, ΕιρΑθ 3770/2007, ΕιρΑθ 178/2009, ΕιρΑθ 1324/2009, ΕιρΑθ 3154/2010, Ειρ.Αθ 3626/2012, Ειρ.Αθ 1341/2013, ΕιρΑθ 5413/2013, ΕιρΚρωπίας 476/2013, ΕιρΑθ 216/2014, ΕιρΑθ 350/2014, Ειρ.Κρωπίας 762/2015).

ΕΠΙΤΟΚΙΟ – ΒΑΣΗ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΕΤΟΣ 365/366 ΗΜΕΡΩΝ

Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 6 του Ν. 2251/1994 «περί προστασίας των καταναλωτών», όπως ο νόμος αυτός ισχύει, οι γενικοί όροι συναλλαγών (ΓΟΣ), δηλαδή οι όροι που έχουν διατυπωθεί εκ των προτέρων για απροσδιόριστο αριθμό μελλοντικών συμβάσεων, απαγορεύονται και είναι άκυροι αν έχουν ως αποτέλεσμα τη διατάραξη της ισορροπίας των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλόμενων μερών εις βάρος του καταναλωτή. Πρέπει δε, σύμφωνα με την αρχή της διαφάνειας να παρουσιάζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μερών κατά τρόπο ορισμένο, ορθό και σαφή. Γενικός όρος συναλλαγών, που προβλέπει ότι οι τόκοι υπολογίζονται με βάση έτος 360 ημερών, προσκρούει στην ως άνω αρχή της διαφάνειας που επιτάσσει οι όροι να είναι διατυπωμένοι κατά τρόπο ορισμένο, ορθό και σαφή, ώστε ο απρόσεκτος μεν ως προς την ενημέρωση του, αλλά διαθέτοντας τη μέση αντίληψη κατά το σχηματισμό της δικαιοπρακτικής του απόφασης καταναλωτής να γνωρίζει τις συμβατικές δεσμεύσεις που αναλαμβάνει, ιδίως όσον αφορά τη σχέση παροχής και αντιπαροχής. Με το να υπολογίζεται το επιτόκιο σε έτος 360 ημερών, ο καταναλωτής δεν πληροφορείται το (πραγματικό) ετήσιο επιτόκιο, όπως αυτό θα έπρεπε να προσδιορίζεται σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 243 παρ. 3 ΑΚ. Με τον τρόπο αυτό διασπάται εντελώς τεχνητά και κατ` απόκλιση των δικαιολογημένων προσδοκιών του καταναλωτή το χρονικό διάστημα (το έτος), στο οποίο όφειλε να αναφέρεται το επιτόκιο, δημιουργώντας έτσι μια πρόσθετη επιβάρυνση του καταναλωτή – δανειολήπτη, ο οποίος πλέον – όταν το επιτόκιο μιας ημέρας προσδιορίζεται με βάση έτος 360 ημερών – για κάθε ημέρα επιβαρύνεται με τόκους κατά 1,3889% περισσότερο, καθώς το επιτόκιο υποδιαιρείται για τον προσδιορισμό του τόκου προς 360 ημέρες, χωρίς αυτή η επιπλέον επιβάρυνση να μπορεί να δικαιολογηθεί με την επίκληση κάποιου σύνθετου χαρακτήρα της παρεχόμενης υπηρεσίας ή από κάποιους εύλογους για τον καταναλωτή λόγους ή από κάποιο δικαιολογημένο ενδιαφέρον του αντισυμβαλλομένου του. Τούτο δε ιδίως σε μια εποχή, όπου τα ηλεκτρονικά μέσα προσφέρουν, χωρίς καμία πρόσθετη δυσχέρεια, τον επακριβή υπολογισμό των τόκων με έτος 365 ημερών.
Άλλωστε, το έτος των 365 ημερών ισχύει και εφαρμόζεται σήμερα, κατ’ επιταγή της κοινοτικής οδηγίας 98/7/ΕΚ, που ενσωματώθηκε στο εθνικό μας δίκαιο με την ΚΥΑ 21.178/13.2.2001 (ΦΕΚ Β` 255/8.3.2001) στην καταναλωτική πίστη, με τη στενή έννοια, ρύθμιση που δείχνει τη σημασία που απονέμει και ο κοινοτικός νομοθέτης για τον, κατ` αυτόν τον τρόπο, ακριβή προσδιορισμό του επιτοκίου. (ΑΠ 430/2005 ΕλλΔνη 2005.793).
Ο ΓΟΣ, εκρίθη παράνομος και καταχρηστικός, με την αμετάκλητη απόφαση ΑΠ 430/2005/04-03/2005 του Αρείου Πάγου (Δ΄ Πολιτικό Τμήμα) μετά από συλλογική αγωγή με τη διαδικασία του Ν. 2251/1994 περί προστασίας καταναλωτών καθώς ερχόταν σε αντίθεση με το παράγωγο ευρωπαϊκό-κοινοτικό δίκαιο (οδηγία) που ενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο με κοινή υπουργική απόφαση (Ζ1-178/13.02.2001, ΦΕΚ Β 255/08.03.2001).
Εξάλλου, την 16-04-2010, από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, εξεδόθη η με αριθμ. 1210/2010 απόφαση, με την οποία απορρίπτεται η αίτηση ακύρωσης 16 τραπεζών, μεταξύ των οποίων και η εναγόμενη, κατά της απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης με την οποία απαγόρευε στα πιστωτικά ιδρύματα να αναγράφουν στις πιστωτικές συμβάσεις τον παράνομο όρο υπολογισμού τόκων με βάση τις 360 ημέρες (Ζ1-798/25.06.2008-ΦΕΚ Β 1353/11.07.2008).
Ο δε Υπουργός Ανάπτυξης, προκειμένου να εκδώσει την υπ’ αριθμ. Ζ1-798/25.6.2008 (Β΄ 1353/11.7.2008) απόφασή του, έλαβε υπ’ όψιν του αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, μεταξύ των οποίων και η 430/2005 του Αρείου Πάγου.
(ενδεικτικά: ΕιρΑθ 4093/2008, ΜΠρΑθ 2461/2009………………)
Σ.Ε.Π.Ε. ή Σ.Ε.Π.Π.Ε. (ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΤΗΣΙΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ – ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΕΤΗΣΙΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ)

Συνολικό Ετήσιο Πραγματικό Επιτόκιο (Σ.Ε.Π.Ε.) είναι το συνολικό κόστος της πίστωσης για τον καταναλωτή, εκφραζόμενο ως ετήσιο ποσοστό του ποσού της παρεχόμενης πίστωσης.
Ειδικότερα, το Σ.Ε.Π.Ε. μίας πίστωσης είναι το επιτόκιο που σε ετήσια βάση εξισώνει παρούσες αξίες του συνόλου των υποχρεώσεων (δανείων, εξοφλήσεων και επιβαρύνσεων) μελλοντικών ή τρεχουσών, που έχουν αναληφθεί από το πιστωτικό ίδρυμα και τον πιστοδοτούμενο καταναλωτή, όπως υπολογίζεται σύμφωνα με την ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΦΟΡΜΟΥΛΑ που αποτυπώνεται στο μέρος Ι του παραρτήματος Ι της Κ.Υ.Α. Ζ1-699 (ΦΕΚ 917 Β’/23-6-10) και είναι η εξής:
Ως εκ τούτου, η ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΦΟΡΜΟΥΛΑ του Σ.Ε.Π.Ε. είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΝΟΜΙΜΗ, ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ της συνολικής πραγματικής ετήσιας επιβάρυνσης ενός δανείου ή μίας πίστωσης.
Αρχικά, εξεδόθη η Κ.Υ.Α. Φ1-983 (ΦΕΚ 172 Β’/21-3-91), με σκοπό την προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας προς τις διατάξεις των Οδηγιών του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων 87/102/ΕΟΚ της 22ας Δεκεμβρίου 1986 και 90/88/ΕΟΚ της 22ας Φεβρουαρίου 1990 «για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που διέπουν την καταναλωτική πίστη», που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων Αριθμ. L 42 της 12-2-87 και L61 της 10-3-90 αντιστοίχως, ορίζοντας για πρώτη φορά το Ετήσιο Πραγματικό Επιτόκιο (Ε.Π.Ε.).
Με την Κ.Υ.Α. Ζ1-178/13-2-01 (ΦΕΚ 255 Β’/9-3-01), ο όρος «Ετήσιο Πραγματικό Επιτόκιο» και η συντομογραφία «ΕΠΕ» αντικατεστάθη από τον όρο «Συνολικό Ετήσιο Πραγματικό Ποσοστό Επιβάρυνσης» και τη συντομογραφία «ΣΕΠΠΕ» αντιστοίχως.
Η Κ.Υ.Α. Ζ1-699 (ΦΕΚ 917 Β’/23-6-10) άλλαξε, μεταξύ άλλων, τη ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ του, πρώην, Σ.Ε.Π.Π.Ε..
Με την από το 2012 Κ.Υ.Α. Ζ1-111 (ΦΕΚ 627 Β’/7-3-12), αντικαταστάθηκε ο όρος Σ.Ε.Π.Π.Ε. σε Σ.Ε.Π.Ε. (Συνολικό Ετήσιο Πραγματικό Επιτόκιο), διατηρώντας την ως άνω ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΦΟΡΜΟΥΛΑ και προσθέτοντας περαιτέρω κριτήρια στον υπολογισμό των μεταβλητών της ως άνω εξισώσεως.
Κατ’ άρθρον 4 περ. 15 της ΟΔΗΓΙΑΣ 2014/17/ΕΕ, δε, τα ως άνω ισχύουν και για τις συμβάσεις πίστωσης που εξασφαλίζονται με εμπράγματη ασφάλεια επί ακινήτου, ήτοι δάνεια στεγαστικά, επισκευαστικά, επιχειρηματικά κλπ.
Από τη σαφή γραμματική διατύπωση της Κ.Υ.Α. Ζ1-699/2010, η οποία σχετικά με τα αμέσως κατωτέρω διαλαμβανόμενα επαναφέρει τις αυτές διατάξεις της προηγηθείσας και αρχικής Κ.Υ.Α. Φ1-983/1991, προκύπτουν τα εξής:
1) Το «Συνολικό Ετήσιο Πραγματικό Ποσοστό Επιβάρυνσης» (ΣΕΠΠΕ) μιας πιστωτικής σύμβασης, διαφέρει του «επιτοκίου χορηγήσεως» που αναγράφεται στην πιστωτική σύμβαση (ίδ. αρ. 3 περ. θ σε συνδ. με περ. ι ).
2) Το ΣΕΠΠΕ, ΔΕΝ μπορεί να υπολογιστεί με ΑΠΛΕΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ, αλλά ΜΟΝΟΝ είτε αλγεβρικά, είτε μέσω διαδοχικών προσεγγίσεων, είτε μέσω προγράμματος υπολογιστή (ίδ. αρ. 19 παρ. 1, τρόπος υπολογισμού ΣΕΠΠΕ).
3) Το ΣΕΠΠΕ, ΔΕΝ μπορεί να υπολογιστεί για πίστωση που καταγγέλθηκε (ίδ. αρ. 19 παρ. 3 στ. 1:3)
4) Το ΣΕΠΠΕ, ΔΕΝ μπορεί να υπολογιστεί για πίστωση στην οποία ο καταναλωτής είναι υπερήμερος έστω και μία ημέρα (ίδ. αρ. 19 παρ. 3 στ.4:6)
5) Το ΣΕΠΠΕ, ΔΕΝ μπορεί να υπολογιστεί για πίστωση στην οποία ο καταναλωτής εκπληρώνει τις υποχρεώσεις έστω και μία ημέρα ενωρίτερα (ίδ. αρ. 19 παρ. 3 στ.4:6).
6) Το ΣΕΠΠΕ, ΔΕΝ μπορεί να υπολογιστεί άπαξ για πίστωση με κυμαινόμενο επιτόκιο (ίδ. άρ. 19 παρ. 4 στ. 1:3, 7, 9).
7) Το ΣΕΠΠΕ, ΔΕΝ μπορεί να υπολογιστεί άπαξ για πίστωση με ρήτρες που επιτρέπουν μεταβολές στο ποσό ή το ύψος άλλων επιβαρύνσεων που συμπεριλαμβάνονται στο ΣΕΠΠΕ, που όμως ΔΕΝ είναι δυνατόν να προσδιοριστούν ποσοτικά ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ τη στιγμή του υπολογισμού του (ίδ. άρ. 19 παρ. 4 στ. 1, 2, 4:10).
ΣΥΝΟΛΙΚΑ:
Τόσο το προγενέστερο Νομοθετικό πλαίσιο (Κ.Υ.Α. Φ1-983 (ΦΕΚ 172 Β’/21-3-91) όπως τροποποιήθηκε από την Κ.Υ.Α. Ζ1-178/13-2-01 (ΦΕΚ 255 Β’/9-3-01)), όσο και το ισχύον (Κ.Υ.Α. Ζ1-699 (ΦΕΚ 917 Β’/23-6-10) όπως τροποποιήθηκε από την Κ.Υ.Α. Ζ1-111 (ΦΕΚ 627 Β’/7-3-12)), ορίζει, διευκρινίζει και αποσαφηνίζει ότι ο υπολογισμός του ΣΕΠΕ (πρώην ΣΕΠΠΕ και παλαιότερα ΕΠΕ) γίνεται, αποκλειστικά, με την εφαρμογή του ανωτέρω σύνθετου ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ, ΣΩΡΕΥΤΙΚΑ όμως με την ΥΠΟΘΕΤΙΚΗ παραδοχή ότι όλοι οι παράγοντες του μαθηματικού τύπου είναι ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ ΣΤΑΘΕΡΕΣ.

Η ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ 1ης ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

Η πραγματική προστασία της 1ης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, δηλαδή η ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, καταργήθηκε την 31/12/2014, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου δεν την ανανέωσε, ενώ την ίδια σκληρή μνημονιακή απαίτηση των δανειστών και της ΤτΕ ακολούθησε στη συνέχεια και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ, που δεν τόλμησε ποτέ να την επαναφέρει.

Παράλληλα, με το νέο, τραπεζοκεντρικό ΚΠολΔ, που ψήφισε η κυβέρνηση τον Ιούνιο του 2015, καθ’ υπόδειξη της ΤτΕ και των δανειστών, ενώ ο οφειλέτης χάνει το σπίτι του στον πλειστηριασμό για χρέη στο δημόσιο ή τα ασφαλιστικά ταμεία, επειδή τα χρήματα του πλειστηριάσματος πηγαίνουν κατά 65% πρώτα στις τράπεζες, για να καλύψουν οφειλές από δάνεια και κάρτες, αυτός συνεχίζει να χρωστά στο δημόσιο και τα ταμεία, με αποτέλεσμα, όχι μόνο να χάνει την περιουσία του, αλλά να κινδυνεύει να καταλήξει και στη φυλακή, αφού οι οφειλές σε δημόσιο και ταμεία είναι ποινικοποιημένες.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι ήδη προγραμματισμένοι 16.500 πλειστηριασμοί του δημοσίου, που γίνονται ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ και, έτσι, δεν μπορούν να μπλοκαριστούν με διαμαρτυρίες πολιτών στα Ειρηνοδικεία, να λειτουργούν στην πράξη ως πλειστηριασμοί των τραπεζών, αφού τα πλειστηριάσματα θα καταλήξουν κατά 65% σε αυτές.

Έτσι, οτιδήποτε αποκαλείται σήμερα ως προστασία της 1ης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, ανήκει μόνο στη σφαίρα της φαντασίας όσων την επικαλούνται !!!

Το τραγικότερο όμως όλων είναι το πρωτοφανές επιχείρημα των θεσμών και της ΤτΕ, κατά τους οποίους, με την απειλή των πλειστηριασμών, πρέπει να εκφοβιστούν κατά τα ισπανικά πρότυπα όλοι οι Έλληνες δανειολήπτες, προκειμένου έτσι να τρέξουν στις τράπεζες και να ρυθμίσουν τα κόκκινα δάνειά τους ενώ, σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία της ΤτΕ, είναι πλέον αυταπόδεικτο ότι οι προτεινόμενες αυτές ρυθμίσεις, επειδή κινούνται εκτός πραγματικότητας και νομιμότητας, απέτυχαν παταγωδώς, όχι μόνο επειδή δεν ξεπέρασαν το 5% του συνόλου των κόκκινων δανείων, αλλά επειδή τελικά οδήγησαν και στο σκάσιμο κατά 80%, των ελάχιστων εκείνων περιπτώσεων από το 5% των δανειοληπτών, που πίστεψαν στις συγκεκριμένες αυτές ρυθμίσεις και, εξαπατηθέντες, τις υπέγραψαν.

Πόση αριστεροσύνη περιέχει ο όρος “Συνεργάσιμος Δανειολήπτης”, όταν στην πράξη αυτός εξισώνεται με ένα “Πιστοποιητικό Τραπεζικών Φρονημάτων”, αντίστοιχο με εκείνα των “Κοινωνικών Φρονημάτων” του ακροδεξιού κράτους των δεκαετιών του 50 και του 60 ;;;

Έτσι, επειδή σήμερα δεν υπάροχυν άλλες λύσεις για την πραγματική προστασία του δανειολήπτη από τους πλειστηριασμούς, η ΥΠΕΡΒΑΣΗ παραμένει το μοναδικό όπλο αποτελεσματικής άμυνας των Δανειοληπτών, κόντρα στην αυθαιρεσία του τραπεζικού συστήματος. Και η μοναδική, αποτελεσματική και απόλυτη προστασία από τον πλειστηριασμό, παραμένει μόνον η ακύρωση της διαταγής πληρωμής. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος για τον οποίο, τα σπίτια των δανειοληπτών του Κινήματος ΥΠΕΡΒΑΣΗ δεν θα τα δείτε ποτέ στα εκθέματα των πλειστηριασμών, αφού ακυρώνονται οι εναντίον τους Διαταγές Πληρωμής, με επιτυχία μεγαλύτερη του 90% από τον πρώτο βαθμό, στα Δικαστήρια όλης της Ελλάδας.

Γιατί απέτυχαν οι ρυθμίσεις

Οι τράπεζες, με τις νέες συμβάσεις των ρυθμίσεων, επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν τις αυθαιρεσίες, τις καταχρηστικότητες και τις παρανομίες των προηγούμενων πιστωτικών συμβάσεων, από τις οποίες προκύπτουν τα σημερινά υπόλοιπα, για να προλάβουν τους δανειολήπτες πριν προσφύγουν αυτοί πρώτοι στη δικαιοσύνη και τις ακυρώσουν.

Γνωρίζουν ότι τα σημερινά υπόλοιπα όλων ανεξαιρέτως των δανείων, κόκκινων και πράσινων, περιλαμβάνουν τοκογλυφικούς τόκους, παράνομες χρεώσεις, ανατοκισμούς και κεφαλαιοποιήσεις τόκων και εισφορών, με αποτέλεσμα να είναι όλα μη βέβαια και μη εκκαθαρισμένα και ότι, για τους λόγους αυτούς, τα ελληνικά δικαστήρια, εκδίδουν καθημερινά σωρεία αποφάσεων που καταδικάζουν τις τράπεζες, δικαιώνοντας τους δανειολήπτες.

Πως λοιπόν ζητείται από τους δανειολήπτες να ρυθμίσουν, να νομιμοποιήσουν και να αποδεχθούν κατά κεφάλαιο και τόκους την καταλήστευσή τους με τα συγκεκριμένα αυτά οικονομικά εγκλήματα, που τροφοδότησαν επί ολόκληρες δεκαετίες τα υπερκέρδη των ισολογισμών του τραπεζικού συστήματος και τις χρηματιστηριακές φούσκες ;;;

Και γιατί οι τράπεζες απαιτούν από τους δανειολήπτες, προκειμένου αυτοί να ρυθμίσουν τις οφειλές τους, να παραιτηθούν από κάθε ένδικο μέσο, δικαστικό και εξωδικαστικό και, έτσι, να αναγνωρίσουν τα αυθαίρετα υπόλοιπα των οφειλών τους, παραιτούμενοι ακόμη και του δικαιώματος της ανακοπής στη διαταγή πληρωμής και την εκτέλεση, δηλαδή και τον πλειστηριασμό ;;;

Τι ζητείται λοιπόν λοιπόν από τους δανειολήπτες ;;;

Να αποδεχθούν την καταλήστευσή τους και να παραιτηθούν από συνταγματικά κατοχυρωμένα δικονομικά τους δικαιώματα, επειδή αυτά είναι νομοτεχνικά αδύνατο να καταργηθούν με τα μνημόνια ;;;
Και ζητείται το ίδιο και από τους δανειολήπτες ελβετικού φράγκου, όταν, με δικαστικές αποφάσεις, δικαιώνονται καθημερινά στα δικαστήρια όλης της Ελλάδας ως θύματα εξαπάτησης ή τουλάχιστον παραπληροφόρησης από τις τράπεζες κατά τη χορήγηση των δανείων τους, που σήμερα είναι κόκκινα ;;;

Τι τους προτείνουν κυβέρνηση, ΤτΕ και τράπεζες ;;;

Να αποδεχθούν και, έτσι, να ρυθμίσουν αναγκαστικά το προϊόν της απάτης που δημιούργησε τα σημερινά τους δανειακά τους υπόλοιπα, για να μη χάσουν τα σπίτια τους στον πλειστηριασμό ;;;

Και αυτοί που με δάνεια ελβετικού φράγκου, εξαπατηθέντες από τις τράπεζες, αγόρασαν ένα εξοχικό, σήμερα πρέπει να το χάσουν επειδή αυτό δεν είναι 1η κατοικία ;;;

Ο Κώδικας Δεοντολογίας και ο Συνεργάσιμος Δανειολήπτης

Πόσοι γνωρίζουν τι ακριβώς προβλέπει ο Κώδικας Δεοντολογίας, που νομοθετήθηκε μονομερώς από την ΤτΕ ;;;
Πόσοι γνωρίζουν ότι η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ του κόκκινου δανείου περνά αναγκαστικά μέσα από την εθελοντική παράδοση της 1ης κατοικίας στην τράπεζα, τη δυνατότητα παραμονής στο ακίνητο μόνο με σύμβαση lease back ή εναλλακτικά, με την ανταλλαγή του ακινήτου με άλλο, κατασχεμένο από την ίδια τράπεζα, μικρότερης αξίας και, όλα αυτά, υπό την προϋπόθεση της συνολικής ρευστοποίησης, δηλαδή του ξεπουλήματος όσο-όσο, του συνόλου των εξασφαλίσεων και της υπόλοιπης περιουσίας του δανειοληπτη, κινητής και ακίνητης, η οποία πρέπει προηγουμένως να δηλώνεται υποχρεωτικά στην τράπεζα, μέσα από τη διαδικασία του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη ;;;
Υπάρχει έστω και ένας λογικός άνθρωπος που να μπορεί να ισχυριστεί ότι όλα αυτά συνιστούν προστασία των δανειοληπτών και της 1ης κατοικίας τους από τους πλειστηριασμούς ;;;
Τι περισσότερο δηλαδή από αυτά ζητά από τον δανειολήπτη ένας κοινός τοκογλύφος ;;;
Όσο για τις βραχυπρόθεσμες διευθετήσεις του Κώδικα Δεοντολογίας, οι προτεινόμενες λύσεις είναι μόνον αυτές των ρυθμίσεων, τις οποίες αναλύσαμε διεξοδικά προηγουμένως.
Πιστεύει λοιπόν κανείς ότι, το μονομερώς νομοθετημένο από την ΤτΕ αυτό πλαίσιο των βραχυπρόθεσμων και των οριστικών διευθετήσεων των κόκκινων δανείων μέσα από τον Κώδικα Δεοντολογίας, συνιστά, έστω και κατά φαντασία, ένα πραγματικό πλαίσιο προστασίας της 1ης κατοικίας των αδυνάτων, των βιοπαλαιστών και των μικρομεσαίων επιχειρηματιών ;;;
Όσο για τη θεσμοθέτηση, ξανά μονομερώς από την ΤτΕ, του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη, σας υπενθυμίζουμε ότι, προκειμένου οι δανειολήπτες να χαρακτηριστούν ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟΙ, οι τράπεζες τους ζητούν να παραιτηθούν από κάθε ένδικο μέσο, δικαστικό και εξωδικαστικό και να αναγνωρίσουν τα υπόλοιπα των οφειλών τους κατά κεφάλαιο και τόκους, παραιτούμενοι ακόμη και του δικαιώματος της ανακοπής στη διαταγή πληρωμής και την εκτέλεση, δηλαδή και τον πλειστηριασμό.

Και ότι το μορατόριουμ των εκτελέσεων κατά της περιουσίας τους περιορίζεται μόνο στους τεχνικούς χρόνους του Κώδικα Δεοντολογίας και της υποχρέωσης απόστολής των 3 επιστολών.
Συνιστά λοιπόν προστσία η μετάθεση του πλειστηριασμού για λίγους μήνες ;;;
Προστατεύονται οι δανειολήπτες που δεν θα μπορέσουν να ρυθμίσουν τις οφειλές τους ή που δεν θα καταφέρουν να τηρήσουν τη ρύθμιση ;;;
Πόσοι γνωρίζουν ότι, κάθε Τετάρτη, στα Ειρηνοδικεία όλης της Ελλάδας, οι δανειολήπτες που εκτελούνται από τις τράπεζες ή που τρώνε ξύλο και χημικά από την αστυνομία, είναι Συνεργάσιμοι Δανειολήπτες, που όμως αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τις οφειλές και τις ρυθμίσεις τους ;;;

Γιατί λοιπόν θα πρέπει να τιμωρηθούν, χαρακτηριζόμενοι ως μη Συνεργάσιμοι, οι δανειολήπτες που διεκδικούν την εφαρμογή στις πιστωτικές τους συμβάσεις της ισχύουσας νομοθεσίας περί καταναλωτή, εθνικής και ευρωπαϊκής, και των αποφάσεων της ολομέλειας του ΑΠ και του ΣτΕ ;;;
Υπάρχει, ναι ή όχι, κοινωνικό κράτος δικαίου στην Ελλάδα, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 25 του Συντάγματος ;;; Ή έχει ανασταλεί ακόμη και η απλή έννοια του κράτους δικαίου, στο βωμό της ενίσχυσης του τραπεζικού συστήματος ακόμη και με τα στοιχειώδη συστατικά του δημοκρατικού πολιτεύματος ;;;
Γιατί ζητείται από τους δανειολήπτες να αποδεχθούν τους τοκογλυφικούς τόκους, τις παράνομες χρεώσεις, τους ανατοκισμούς και τις κεφαλαιοποιήσεις τόκων και εισφορών, με τις οποίες επιβαρύνονται όλα ανεξαιρέτως τα υπόλοιπα δανείων και των καρτών, κόκκινων και πράσινων, την ώρα μάλιστα που τα ελληνικά δικαστήρια, εκδίδουν καθημερινά σωρεία αποφάσεων που τους δικαιώνουν, καταδικάζοντας αντιστοίχως τις τράπεζες ;;;
Πως λοιπόν εκβιάζονται οι δανειολήπτες να ρυθμίσουν και, έτσι, να νομιμοποιήσουν και να αποδεχθούν κατά κεφάλαιο και τόκους,την καταλήστευσή τους από τις τράπεζες, προκειμένου να μη χάσουν τα σπίτια τους ;;;
Και γιατί κυβέρνηση & ΤτΕ συνεχίζουν να ανέχονται την άθλια πρακτική των τραπεζών να απαιτούν από τους δανειολήπτες, προκειμένου να ρυθμίσουν, να παραιτηθούν από κάθε ένδικο μέσο, να παραιτηθούν δηλαδή ακόμη και του δικαιώματος της ανακοπής στη διαταγή πληρωμής και τον πλειστηριασμό ;;;

Ο νέος, αναθεωρημένος Νόμος Κατσέλη

Η κυβέρνηση συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι, σήμερα, 2 στους 3 δανειολήπτες μπορούν να ενταχθούν στο νέο Νόμο Κατσέλη και, έτσι, να προστατέψουν την 1η κατοικία τους από τους πλειστηριασμούς ;;;
Κατ’ αρχήν, το 50% των δανειοληπτών, αφαιρουμένων ακόμη και των αυτοαπασχολουμένων χωρίς προσωπικό κλπ, δεν διαθέτει τις τυπικές προϋποθέσεις υπαγωγής, επειδή έχει την εμπορική ιδιότητα.
Δεν γνωρίζουν οι αρμόδιοι ότι τα επιχειρηματικά δάνεια δεν μπορούν να ενταχθούν στο νόμο, ενώ αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία των κόκκινων δανείων ;;;
Και το υπόλοιπο 50%, που θα μπορούσε θεωρητικά να ενταχθεί, πρέπει να πληροί, σωρρευτικά, τόσες πολλές προϋποθέσεις, που αυτομάτως στέλνουν εκτός υπαγωγής τουλάχιστον τους μισούς.
Ειδικότερα δε η αποδοχή των όρων του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη και του Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ, μαζί με την υποχρέωση ρευστοποίησης του συνόλου της περιουσίας δανειολήπτη και εγγυητή, πέρα της 1ης κατοικίας τους, καθιστά απαγορευτική την αίτηση υπαγωγής, αφού, οι δανειολήπτες, για να προστατέψουν ένα σπίτι αντικειμενικής αξίας μέχρι 180.000 ευρώ, δηλαδή εμπορικής αξίας κοντά στα 100.000 ευρώ, είναι υποχρεωμένοι να ξεπουλήσουν όσο-όσο όλη την υπόλοιπη περιουσία τους, που στις περισσότερες των περιπτώσεων αξίζει περισσότερο από την 1η κατοικία ή το υπόλοιπο του δανείου τους.
Πως προστατεύεται λοιπόν η 1η κατοικία των μη προνομιούχων Ελλήνων ;;; Υποχρεώνοντάς τους να ξεπουλήσουν όλη την υπόλοιπη περιουσία τους ;;;
Μόνον οι τοκογλύφοι ζητούν από τον κοσμάκη να τους δώσει όσο-όσο όλη την περιουσία του, προκειμένου να ξεχρεώσει.
Δεν γνωρίζει η κυβέρνηση ότι, το μεγαλύτερο δράμα των ανέργων και των μικρομεσαίων που έβαλαν λουκέτο στις επιχειρήσεις τους, είναι ότι είναι καταδικασμένοι να πληρώνουν ακόμη και τον ΕΝΦΙΑ για το σπίτι στο χωριό ή για το εξοχικό που απέκτησαν με θυσίες, επειδή επέλεξαν να γίνουν νοικοκυραίοι, αντί να ξοδέψουν τις αποταμιεύσεις τους σε μπουζούκια, διακοπές και shopping ;;;
Δικαιώνει δηλαδή το πλαίσο της κυβέρνησης για τη δήθεν προστασία από τους πλειστηριασμούς, τους δανειολήπτες εκείνους που φρόντισαν να μην έχουν τίποτα στο όνομά τους και, έτσι, πληρώσουν δεν πληρώσουν, να μην έχουν τίποτα να χάσουν ;;;
Δικαιώνει δηλαδή η κυβέρνηση την πολιτική που ακολούθησαν ως δανειολήπτες, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, οι καναλάρχες και οι νταβατζήδες της διαπλοκής ;;;
Για το δε υπόλοιπο 25%, που θα μπορούσε τελικά να ενταχθεί στο νέο νόμο, το κόστος της προσφυγής στη συγκεκριμένη αυτή, κατά φαντασία μόνο προστασία, επειδή ανέρχεται περίπου στα 2.000 ευρώ, καθιστά την όποια σκέψη της πλειοψηφίας των δανειοληπτών απαγορευτική.
Ποιος υπερχρεωμένος, φτωχός δανειολήπτης, με τις εισοδηματικές προϋποθέσεις υπαγωγής, διαθέτει σήμερα 2.000 ευρώ για να επιχειρήσει να ενταχθεί στο νέο Νόμο Κατσέλη ;;;
Έτσι, οι δανειολήπτες που θα πετύχουν τελικά να προστατέψουν την 1η κατοικία τους με το νέο νόμο Κατσέλη, θά είναι τελικά κοντά στο 10%, δηλαδή ένας στους δέκα, και όχι δυο στους τρεις, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση.
Γιατί λοιπόν, κυβέρνηση & ΤτΕ, δεν παραδειγματίστηκαν από την αποτυχία του προηγούμενου, φιλικότερου για τους δανειολήπτες, νόμου Κατσέλη, όταν είναι τοις πάσι γνωστό ότι, έναντι 150.000 αιτήσεων υπαγωγής, οι καλές αποφάσεις δεν ξεπερνούν τις 10.000, δηλαδή ποσοστό μικρότερο του 10% ;;;
Και, τέλος, έχει κανείς αναλογιστεί τις αρνητικές επιτπώσεις για την συντριπτική πλειοψηφία των υπερχρεωμένων δανειοληπτών, που ενώ θα καταθέσουν αίτησεις υπαγωγής στο νέο νόμο Κατσέλη, αυτές θα απορριφθούν νομοτελειακά για τυπικούς λόγους ;;;
Γνωρίζει η κυβέρνηση ότι η αίτηση υπαγωγής περνά από τη λαιμητόμο του Συνεργάσιμου Δανειολήπτη και του Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτΕ, που προϋποθέτουν αποδοχή των οφειλών κατά κεφάλαιο και τόκους και παραίτηση του δανειολήπτη από κάθε ένδικο μέσο κατά της τράπεζας ;;;
Τι θα πουν λοιπόν στους δανειολήπτες αυτούς, όταν μετά την απόρριψη της αίτησης υπαγωγής, αυτοί θα έχουν μείνει με την αναγνώριση των οφειλών τους και θα έχουν παραιτηθεί ακόμη και από το δικαίωμα της ανακοπής στη διαταγή πληρωμής και τον πλειστηριασμό ;;;

ΠΗΓΗ