Νομίζω ότι έφθασε η ώρα με την ευκαιρία για την πινακίδα του Ιδαλίου, για να πούμε μερικά πράγματα που δεν πρόκειται ν’ ακούσετε ποτέ από επίσημα χείλη. Κι αυτό γιατί οι κρατούντες θέλουν να μας κρατούν στο σκοτάδι. Να μην γνωρίζουμε τίποτα για τη ράτσα μας. Ο Έλληνας σήμερα δεν ξέρει «ποιος είναι». Δε ξέρει από πού έρχεται, τι εκπροσωπεί, τι θέλει να πετύχει, ως που μπορεί να φτάσει. Και το σημαντικότερο όλων.
ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ!… Πόσοι από εσάς, για παράδειγμα, γνώριζαν ή έστω είχαν ακούσει για μια ορειχάλκινη πινακίδα που έχει βρεθεί στο αρχαίο Ιδάλιον της Κύπρου και το βασικότερο (ακόμα και τώρα που ακούσατε γι’ αυτήν), ποιο είναι το περιεχόμενό της, δηλαδή, τι γράφει; Ένας… Κανένας;
Τώρα θα μου πείτε τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η πινακίδα του Ιδαλίου με το θέμα μας. Κι όμως έχει γιατί είναι ένα κομμάτι από τη χαμένη γνώση. Γιατί μας δείχνει πόσο πίσω, πόσο βαθιά στην ιστορία και προϊστορία, βρίσκονται οι ρίζες αυτού του παράξενου, για την αντίληψη που έχουμε σήμερα, πολέμου που διεξάγεται αιώνες τώρα πάνω στην Ιερή γη της πατρίδας μας, με σκοπό την υποδούλωση και τον αφανισμό της ράτσας μας και ποιοι είναι αυτοί οι προαιώνιοι εχθροί μας. Ας δούμε, λοιπόν, τι γράφει η πινακίδα αυτή του Ιδαλίου που είναι μεσοκυπρομινωϊκής γραφής Γραμμικής Β΄ και είναι δύο όψεων. Η αποκρυπτογράφηση έγινε με την μέθοδο Chadwick σε συλλαβές. Η πινακίδα αρχίζει με μια δέηση στον Θεό Ήλιο – Σείριο. Η δέηση είναι η εξής: «Σε ‘σένα θεέ Σείριε δέομαι. Συ πάντα σε υιό (από) πατέρα ρέεις εις τον ιδικό σου ναό, του Σειρίου του ασημένιου. Σε ‘σένα πρέπει μεγάλη δόξα, γιατί χάρη σε ‘σένα, Διογενή, ο ήλιος ρέει».
Ας δούμε τώρα το αρχαίο κείμενο και την νεοελληνική απόδοση της ορειχάλκινης πινακίδας από τον Καλλίμαχο Διογένους, καθώς και τα σχόλια του Γεωργίου Πετρόπουλου από την πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Δαυλός.
Ανάγνωση στην νεοελληνική της Κυπριακής πινακίδας του Ιδαλίου, με συλλαβές τύπου Chadwick, σε ελεύθερη απόδοση, αρχίζοντας από το σημείο Π1.
1. Ελλοί της Ασίας, που ευρίσκεστε στο βασίλειο του Αράκ. Ο Θεός απαντά:
2. Υιοί Κόων, εκεί όπου είναι η πόλη που βασιλεύει στα Ιμάλα, θα νικήσουν τον υπαίτιο.
3. Στον χώρο εντός ατράκτου ζω.
4. Τον κανόνα του αρνιού ανέλαβε να παίξει στην γη ο Σεθ, το τελώνιο.
5. Στους ήπιους παίδες θεού, σε θεού τόπο, ο Κρόνος έπεσε πάνω τους με θόρυβο.
6. Οι Τουρού, λαός νέος, εξ Ασίας υπεισήλθε στα μέρη σας.
7. Στην γη του Νείλου ανετρέφετο σατανάς.
8. Ένας εκ των κάπρων με ήχους σμίκρυνε την κυματίζουσα ουρά του.
9. Ήταν η Θήβα η θαλασσινή, στην Αραμαία, ο νέος σου οίκος.
10. Ένας άλλος Βους στην περιοχή της Έγκωμης έπεσε.
11. Πατέρα, της χώρας σου τους ναούς ενίσχυσα.
12. Στην Σαχάρα με βοή εγκατέστησε την κατοικία του το τελώνιο.
13. Αυτός που περιγράφεται στα έπη με μακριά αυτιά κατά των Αθηναίων νίκησε κάθε ωκεανό.
14. Των Ουβαίων στην Κενεενά τις οικίες έσεισε το τελώνιο.
15. Των γαϊδάρων το βασίλειο το νέο θα το νικήσει ο πατέρας μας.
16. Θα ηττηθεί (αυτό) στον ωκεανό.
17. Οι ναοί, όπου ο αφιλόξενος άνθρωπος στον ξένο θεό τα παιδιά σου, τους Ίωνες, κατά συρροήν θυσίασε, θα παύσουν.
18. Τους «αργυρούς» νέους από του Ταινάρου τον χώρο να γκρεμίζεις, παιδί μου.
19. Το παιδί της Δήλου είναι αήττητο στην θάλασσα.
20. Εκεί όπου είναι οι θεοί σου, να ποιείς τους τάφους σου.
21. Η Αθηνά θα ομιλήσει, όταν έλθει η ώρα.
22. Ο Μίνως θα βασιλεύσει της θεϊκής αποστολής στην Θήβα.
23. Ένας Θηβαίος ήρωας θα θανατώσει τους νάνους που κρύβονται στα σύννεφα.
24. Το Ιδάλιον μέχρι συνόρων με την Κω είναι περιοχή την οποία η θεά θα περιλάβει στην ακτίνα των βελών της.
25. Στην Ασία θα προσχωρήσουν οι Ουδαίοι της Κενεενά.
26. Ο όφις στις συκιές της περιοχής σου θα ηττηθεί με βέλη.
27. Τον θεό Σεθ θα τον αλώσει η άνωση.
28. Ο Οίκος του Βου κατανοεί ότι αυτά που αγαπάς σου παρουσιάσθηκαν θελκτικότερα από κάποιους, όπως συμβαίνει με την εντύπωση από το αλάτισμα.
29. Όταν βλέπεις περίεργα αυτιά, να καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για τους γαϊδάρους.
30. Η θέση της Κύπρου είναι με τον πατέρα μας.
31. Ο Βους εγκαταβιώνει μόνο σε τόπο ηθικό.
32. Ο πατέρας μας, η δικαίωση, στην αιωνιότητα ζει, ενώ στους είρωνες υιούς μας της Ιταλίας κυριαρχεί η ίωση(;).
33. Στου Δία την πόλη νέα λύπη μας παρουσιάσθηκε.
34. Οι νέοι ενέδωσαν σε Βου ξένο, υιό ζώου.
35. Έδυσε ο οίκος του Διός στην Ασία.
36. Η ήττα του ίππου και του κάπρου που θα επέλθει στους ναούς που έφτιαξαν πρέπει να είναι διττή.
37. Ποινές σε όλους τους Αρ – ουδαίους ρίπτε θεέ.
38. Ο Σεθ και οι εξ Ασίας κάπροι στην αποστολή σου της Δύσεως, στην Ιταλία, εισέδυσαν από οπές.
39. Ποινές συ ρίπτε στους γαϊδάρους.
40. Με νερό το νέο τέρας να νικάς.
41. Θεέ μου, στην γη σου κατήντησα σκηνίτης.
42. Ο υιός του Σεθ, ο θεός άνθρωπος, έχει υιοθετηθεί από τα παιδιά σου.
43. Να μάχεσαι την ύαινα με την τρίαινα.
44. Ο όνος εξ αιτίας λαθών των Ουδαίων έγινε τώρα ο χασάπης των νέων.
45. Ένας Ουβρέος έταξε τον εαυτό του σε βασιλεύουσα του θεού γη, υιούς της δικής σου γης τους ξεσήκωσε αυτός.
46. Στα ήθη ευρίσκεται το λάθος των υιών της Γης Ασίας.
47. Του θεού Κρόνου στο Τόβε οι ναοί είναι κατάμαυροι (εξ εβένου).
48. Το Τόβε είναι ο οίκος της ύαινας.
49. Στους βασιλεύοντες στην Γη Ασία επικρατεί έξη προς τον ίππο.
50. Στο Θίβι σε αργυρό τάφο ευρίσκεται ο νέος θεός (υιός του Σεθ).
51. Στον Ιανό μεταφέρθηκε ο νέος οίκος του Ρα.
52. Ο Κρόνος στους θεούς των Ατλάντων θα βασιλεύσει.
53. Στην Γη σου σε αποστολή έχει έλθει ο θεός Γάιδαρος.
54. Με λόγια τους Κασσίτες της Ασίας Γης ξεσήκωσε εναντίον σου.
55. Φύγε στην γη των υιών σου.
56. Οι υιοί των Θεών βασιλεύουν σε Θεών θρόνο.
57. Στις ύαινες θα δεις ότι τα αυτιά τους είναι λεπρά. 58. Οι υιοί του Κρόνου είναι θνητοί.
59. Σε άλλους υιούς τον Ρα θα εγκαταστήσω.
60. Ο Ούνος από νέα Γη εσένα θα καταλάβει.
61. Ο Κασσίτης, το τελώνιο, έχει τα αυτιά του στραμμένα εκεί όπου δημιουργήθηκαν τα έπη των ηρώων.
62. Πατέρα μας Θηβαίε! Στην Κενεενά επάνω στρογγυλοκάθισε ένας γάιδαρος.
63. Στους Ουβαίους στην Κένεια ευρίσκεται η οικία του τελωνίου.
64. Κυκεώνας είναι το ηλίου νέο έτος.
65. Στην Γη του Όσιρι κινητό είναι το των θεών έτος.
66. Συ πατέρα, να νικήσεις με τα πατρικά σου ήθη τον Γάιδαρο.
67. Στο βασίλειο της Κύπρου η νέα έξη είναι οι χοροί των νέων.
68. Με τους υιούς που αιωρούνται θα αποξενωθεί κάθε νους παιδιού.
69. Συγκέντρωσε στον Θεό Ώρο τα ήθη του παιδιού σου, του Ίωνα.
70. Μεγάλη συλλογή στην γη σου προκάλεσε το εφαρμοσθέν στην Γη της Συκής έτος από θεού.
71. Τα ήθη των παίδων της Ασίας κλίνουν προς τον άργυρο.
72. Οι ναοί του Αργυρού Θεού είναι σε τάφους.
73. Όταν ακούς για λόγια του θεού Γαϊδάρου, να εννοείς υπόκωφο βουητό.
74. Να ανανεώνεις στην Γη σου της Κενέ τους νέους.
75. Τους ναούς έχει αλώσει στην χώρα των Έβερε ο Σεθ.
76. Του πράσινου δίσκου η αποστολή, που έχει έλθει, εγκαταβίωσε στο Τοβέτο.
77. Η Ύαινα θα συγκρουσθεί με τον Βου στην Κέρο.
78. Ένας από τους Λασίθες νέους θα βασιλεύσει στο βασίλειο του Αράκ.
79. Ο παις της Τροίας είναι παις του Δίσκου.
80. Ο Ενετός είναι ο νους του χοίρου.
81. Στον πατέρα μας τον Όσιρι ευρίσκεται ο Βους.
82. Στην Γη σου σε αποστολή έχει έλθει ο θεός Γάιδαρος.
Ελεύθερη μετάφραση με βάση τις συλλαβές:
Ελλοί άλλης γης Ρα, με ρώτησαν τι απαντά ο θεός βασιλεύς της γης των Μόων, ο Μίνως. Τον Μίνωα τάσσω ηγέτη όλων των Αιτωλών, εις μνήμης της αλλοτινής κοινής εξορμήσεως των Μόων από την γη του Σειρίου, στην αποικία του Σειρίου (δηλαδή την Γη). Υπήρξαν Θηβαίοι και Μυκηναίοι εχθροί του Μίνωος. Στον τόπο σου, Βου Δία, τα παιδιά σου, αντικατέστησαν τον θεό των Μινύων με τον Άτι-Σεθ. Τα πάτρια εφόνευσαν και κάθε όσιο. Σ’ εκείνον με αυτιά ύαινας (κατ’ άλλους ονάγρου) βασιλέα θνητό, τα παιδιά σου προσχώρησαν Θεέ-πατέρα, μίασμα προς σε αποτελούν οι Χετταίοι. Ο ξένος θεός ορέχθηκε να κάνουν οι Ίωνες ενέργειες, οι οποίες θα έχουν ως αποτέλεσμα ν’ αλλάξει το ηλιακό ημερολόγιο. Ατελείωτο έρωτα κάνουν καταγής.
Σε γη Χετταίων οι υιοί των Χετταίων διάγουν βίο όπως υπαγορεύουν οι ορέξεις τους. Τον Ίακχο βασιλέα, τότε νεαρό παίδα, τρεις φορές τον χτύπησε με ρόπαλο (η χείρα του Σεθ). Πρέπει εσύ τον Χιττίτη να κάνης κομμάτια εδώ και τώρα! Ω, Δία, την Αθηνά, στην Μίλητο, μητέρα όλων των πόλεων, όπου τιμάται η τέλεια απόστολος του Ηλίου, την σε όλο τον ήλιο τιμωμένη κόρη του ηλίου, βάλθηκαν να την κατουρούν. Με ζώα βόδια στην Κρήτη, στις Θήβες του ηλίου στην γη, οι Χιττίτες τοξότες τελούν συνουσία. Προς τιμήν του βοδιού του νέου, που είναι ταυτόχρονα ίππος (όναγρος), οι άνθρωποι του Σεθ τον υιό σου βασιλέα θανάτωσαν, ποδοπατώντας τον με τα άλογα τότε. Στον παίδα Ατών είπα αφού έθεσε την ερώτηση: «Σε γη όσια, όπου εγώ ζω, στον Ατάραντο(;) της Ιταλίας, στον υιό μου θα πάω».
Αυτά γράφει η πινακίδα. Ας δούμε τώρα ορισμένα σχόλια του Γεωργίου Πετρόπουλου για την ορειχάλκινη πινακίδα που ίσως μας βοηθήσουν στην όσο το δυνατόν καλύτερη κατανόηση του περιεχομένου της. (Δαυλός 126)
Ανατρέπονται οι καθιερωμένες ιστορικές απόψεις. Η ύπαρξη και μόνον του ονόματος Ατών (ή Ατόν), μας υποχρεώνει να την τοποθετήσουμε χρονικώς στην εποχή του Φαραώ Αμενόφιδος ΔΙ (1380 – 1362 π.Χ.). Είναι πράγματι γνωστό ότι ο εν λόγω Φαραώ αντικατέστησε την λατρεία του Άμμωνος με αυτήν του Ατόν, αηδιασμένος με τις ακολασίες του κλήρου, τις αιματηρές θυσίες, τον αυθάδη πλούτο και τις σπατάλες των ναών. Ο ίδιος δε, άλλαξε το όνομά του, εις Αχνατόν. Συνεπώς η πινακίδα αυτή δεν δύναται ν’ αποδοθεί ούτε σε προγενέστερο ούτε σε μεταγενέστερο Φαραώ.
Η συνύπαρξη του θεού Ρα (ήλιος) μετά του Ατόν (ιδιότητες αγαθοποιού ηλίου) θα μπορούσε ίσως να μας προβληματίσει. Εάν δεχθούμε, ως τόπο γραφής της πινακίδας την Αίγυπτο, τότε πρέπει να δεχθούμε ότι ομιλούσαν και έγραφαν την Ελληνικήν (την τότε εποχή). Αναφέρεται δε στους Ελλούς (Έλληνες) της Ασίας τους οποίους αποκαλεί υιούς Μόων ή Κόων και οι οποίοι είχαν αναγκασθεί υπό την πίεση ενός βαρβάρου λαού, των Χετταίων (πολιτισμένου, θέλουν οι εγκυκλοπαίδειες), να μετοικήσουν. Το σημαντικό που αναφέρει η πινακίδα είναι ότι ο βασιλεύς των Μόων είναι ο Μίνως και όχι μόνο των Κρητών και επί πλέον ότι οι Μόες ήλθαν από τον Σείριο και αποίκισαν στην Γη, που νοείται αποικία του Σειρίου. Για λαό τεχνολογικώς προηγμένο δεν απέχει πολύ το εν λόγω αστέρι, αφού είναι ο 4ος κατά σειράν αποστάσεως. Η Κυπριακή πινακίδα μας φανερώνει ότι ο Σείριος λατρεύτηκε ως θεός.
Το ηλιακό ημερολόγιο ήταν εν χρήσει στην Ελληνική Αίγυπτο και η ανατολή του αστέρος Σειρίου συνέπιπτε με την εποχή της ετήσιας πλημμύρας του Νείλου (γι’ αυτό και οι πυραμίδες ήσαν προσανατολισμένες να δέχονται τις ακτίνες του). Εν τέλει γίνεται κατάδηλο ότι υπήρξε αρχικά ένας λαός οι Μόες, οι οποίοι για αδιευκρίνιστους ακόμη λόγους διασκορπίστηκαν στην Γη. Οι Χετταίοι υπό τον βασιλιά-τέρας Σεθ, αντικατέστησαν το ηλιακό ημερολόγιο με το σεληνιακό και έφεραν την καταστροφή. Τελούσαν δε συνουσία με ζώα. Το «τοξότες» υπονοεί την επιβολή και την βία, και ασφαλώς ήλθαν ως κατακτητές. Επί πλέον η χρονολογία (1380-1372 π.Χ.) συμπίπτει με την ριζική καταστροφή του ανακτόρου της Κνωσού και μας κάνει φανερό ότι οι Χετταίοι τοξότες είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή αυτή την οποία, βεβαίως, οι περισπούδαστοι ιστορικοί μας αποδίδουν στους (πολιτισμένους, ευγενείς Έλληνες) Αχαιούς!!!
Όσον αφορά τον θεό Σεθ, η παγκόσμια κατεστημένη ιστορία τον αναφέρει ως θεό των Αιγυπτίων, αδελφό αλλά και εχθρό του Θεού Οσίριδος, τον οποίον εφόνευσε και κατατεμάχισε. Οι Αιγύπτιοι τον θεωρούν κακοποιό θεό και συμπεραίνουμε ότι ήταν Χετταίος θεός, τερατόμορφος, θεωρούμενος προϊόν, ίσως, διασταυρώσεως ανθρώπου και κτήνους. Αργότερα εισήλθε στο πάνθεο των Αιγυπτίων, σαν θεός του κακού.
Από την ανάγνωση της πινακίδας προκύπτει ότι πριν χιλιάδες χρόνια ήλθε ένα τελώνιο (τέρας), στην Γη, ο Σεθ, ο θεός Γάιδαρος (όπως το αποκαλεί), με σκοπό να την διαφθείρει. Το παράδοξο είναι ότι το τέρας αυτό ήλθε μ’ έναν «πράσινο δίσκο και εγκαταβίωσε στο Τοβέτο(;)», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Επί πλέον, μας αποκαλύπτει ότι οι Τρώες είναι παιδιά του πράσινου δίσκου (οι αιώνιοι εχθροί των Ελλήνων;)!
Το τελώνιο αυτό είχε σχέση με τον Κρόνο, από τον οποίον κατά πάσα πιθανότητα προερχόταν (ασεβείς Τιτάνες;) και βασίλευσε, όπως μας μαρτυρεί η πινακίδα, στους Άτλαντες, (Κρόνος-Κρόνος).
Απ’ όλ’ αυτά συμπεραίνουμε ότι πριν χιλιάδες χρόνια συνέβη μια εχθρική εισβολή στην Γη, από τον Κρόνο, με αρχηγό ένα τέρας, τον Σεθ (Τυφώνα). Είχε ως οπαδούς του τους Τουρού-Τουρού, τους Ούννους, και τους Χετταίους, οι οποίοι πολεμούσαν τους Ίωνες (τους υιούς Μόων-Ελλών) και τους θυσίαζαν στους ναούς τους, από έβενο (μήπως ο μύθος της «Ιφιγένειας» είναι μια μαρτυρία ότι θυσίαζαν τους Έλληνες;).
Ακόμα ότι οι Κρόνειοι, μαζί με τους Άτλαντες, έκαναν συμμαχία εναντίον των Ελλήνων και τους εκτόπισαν από τα μέρη τους. Επιρρίπτει ευθύνες στους Ουδαίους και τους Ουβραίους για την καταστροφή αυτήν διότι εξ αιτίας των λαθών τους, «ο όνος, έγινε χασάπης των νέων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
