Πώς ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στις ΗΠΑ να κάνει «διακοπές» στο πλευρό της κόρης του
Από τον Σπύρο Γκουτζάνη
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου άνοιξε πολλούς δρόμους για τους ιδεολόγους τότε συμμετέχοντες, από τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έως την Παγκόσμια Τράπεζα, στην περίπτωση του Χρήστου Παπουτσή.
Η διαδρομή του 64χρονου Χρήστου Παπουτσή από τον φοιτητικό αντιδικτατορικό αγώνα και την ΕΦΕΕ του 1978-1980, όταν διετέλεσε πρόεδρος, έως τη συμμετοχή σε έναν από τους θεσμούς της «ανόσιας τριάδας» -όπως έχει χαρακτηριστεί η τριάδα ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα και Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου- ήταν μακρά και πέρασε από την Ευρωπαϊκή Ενωση έως τους υπουργικούς θώκους της κυβέρνησης Σημίτη. Ακόμη και αν κάποιος παραμείνει ιδεολόγος μετά την πρώτη νιότη, δύσκολα περιφρονεί τα 10.000 ευρώ μηνιαίως που είναι ο μισθός του συμβούλου στην Παγκόσμια Τράπεζα, μαζί με τα υπόλοιπα facilities, διαμονή στην Ουάσινγκτον, έξοδα παραστάσεως κ.ά. Οπως είχε αναφέρει τον Σεπτέμβριο του 2013 ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Ανάπτυξης, απαντώντας σε ερώτηση στη Βουλή, «ο μισθός του συμβούλου στον εκτελεστικό διευθυντή της Παγκόσμιας Τράπεζας καταβάλλεται από την Παγκόσμια Τράπεζα… ο διορισμός των συμβούλων γίνεται από τον εκτελεστικό διευθυντή της Παγκόσμιας Τράπεζας, μετά την εισήγηση της υποψηφιότητας από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας». Στην Παγκόσμια Τράπεζα είναι τοποθετημένη από το 2011, προτού πάει ο πατέρας της, και η κόρη του Ζωή Μελίνα.
Η γνωστοποίηση του διορισμού του προκάλεσε θύελλα σχολίων το καλοκαίρι του 2013. Εκτοτε όμως δεν έκανε αισθητή την παρουσία του, παρότι η Ελλάδα είναι στο επίκεντρο αρνητικών οικονομικών εξελίξεων με διεθνείς διαστάσεις. Ούτε καν μετά τη διαρροή ότι η Ελλάδα εξετάζει την αίτηση δανείου από την Παγκόσμια Τράπεζα την περασμένη εβδομάδα. Μόνο τον Απρίλιο του 2016 τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας λόγω της συνάντησης που είχε με τον Νίκο Παππά σε σουαρέ στη Νέα Υόρκη.
Η αποτυχία εκλογής
Τον Σεπτέμβριο του 2013, όταν διορίστηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου -η απόφαση είχε ληφθεί από τον Ιούλιο-, το άστρο του Χρήστου Παπουτσή ήταν στη δύση του, αφού δεν είχε πετύχει να εκλεγεί βουλευτής στην Α΄ Αθηνών στις εκλογές του 2012. Μετά την αποτυχία του ο κ. Παπουτσής συμμετείχε στα εσωτερικά πράγματα του ΠΑΣΟΚ μέσω της κίνησης των «75», στην οποία ηγούνταν οι Μιχάλης Καρχιμάκης, Γρηγόρης Νιώτης και Παντελής Οικονόμου, και ασκούσε κριτική στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Παπουτσής σκεφτόταν να είναι αντίπαλος του κ. Βενιζέλου, όταν εξελέγη αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, αλλά τελικά δεν έβαλε υποψηφιότητα, αφού δεν συγκέντρωσε τον απαραίτητο αριθμό υπογραφών. «Επειτα από τον διορισμό στην Παγκόσμια Τράπεζα», έλεγαν τότε στελέχη της ηγεσίας, αναφερόμενα στην κίνηση των «75», «ελπίζουμε να σταματήσουν την γκρίνια και το αντάρτικο στον Βενιζέλο και στην κυβέρνηση».
Ο κ. Παπουτσής είχε διαγράψει μία μακρά πορεία, προτού τοποθετηθεί στην Παγκόσμια Τράπεζα. Παράλληλα με τη συμμετοχή του στο φοιτητικό κίνημα, όταν ήταν στο Οικονομικό της Νομικής, το 1974 εντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ και ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος από το 1977 έως το 2005. Την περίοδο 1978-1980 ήταν πρόεδρος της ΕΦΕΕ, ενώ την ίδια περίοδο, 1977-1981, πρόεδρος της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Παπουτσής τοποθετήθηκε ευρωβουλευτής για τρεις θητείες από τον Ανδρέα Παπανδρέου, το 1984, το 1989 και το 1994. Από τον Ιανουάριο του 1995 έως τον Σεπτέμβριο του 1999 ήταν επίτροπος της Ελλάδας στην Ε.Ε. έχοντας το χαρτοφυλάκιο Ενέργεια. Πάντως ως επίτροπος δεν διέπρεψε, αφού στην κατάταξη που κάνουν κάθε χρόνο οι διαπιστευμένοι συντάκτες των διεθνών μέσων ενημέρωσης συνήθως είχε την προτελευταία θέση, μπροστά από τον Ιρλανδό επίτροπο, για τον οποίο υπήρχε η φήμη ότι είναι αλκοολικός.
Μετά τη θητεία του στις Βρυξέλλες ο κ. Παπουτσής εξελέγη βουλευτής στην Α΄ Αθηνών, στις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2000 έως το 2009. Το 2002 ήταν αντίπαλος της Ντόρας Μπακογιάννη για τον Δήμο Αθηναίων, όπου έχασε με μεγάλη διαφορά. Στη διακαναλική που είχε δώσει τότε ο κ. Παπουτσής έχασε την ψυχραιμία του, όταν του έγινε ερώτηση για το ναυάγιο του «Σάμινα» και καταφέρθηκε εναντίον της ανθυποψήφιάς του και της οικογένειάς της, κάτι που του στοίχισε. Το ναυάγιο του «Σάμινα» με τους 85 νεκρούς ήταν ένα μελανό σημείο για τον τότε υπουργό Ναυτιλίας, αφού ανέδειξε τις πλημμέλειες στους ελέγχους των ακτοπλοϊκών γραμμών και ένα πλέγμα συμφερόντων που δρούσε υπογείως. Ο κ. Παπουτσής πάντως τότε είχε αρνηθεί να παραιτηθεί και να αναλάβει την πολιτική ευθύνη.
Τα κάγκελα και η «μπηχτή» του Κ. Κουλούρη
Ξεκινώντας από το παλαιό ΠΑΣΟΚ, ο κ. Παπουτσής ήταν πιο κοντά στον Ακη Τσοχατζόπουλο, ωστόσο τοποθετήθηκε υπουργός και από τον Κώστα Σημίτη, για να καταλήξει στον Γιώργο Παπανδρέου. Κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας του, ο κ. Παπουτσής ήταν υπουργός Δημοσίας Τάξεως, θέση που διατήρησε και στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Επί των ημερών του τοποθετήθηκαν τα κάγκελα στη Βουλή, για να προστατεύουν τους εθνοπατέρες από τους «Αγανακτισμένους». Καθώς μάλιστα επί προεδρίας Βενιζέλου εμφανιζόταν ως επικεφαλής της αριστερής αντιπολίτευσης στο κόμμα, η τοποθέτησή του στην Παγκόσμια Τράπεζα προκάλεσε διπλή αίσθηση.
«Ο Χ. Παπουτσής στην Παγκόσμια Τράπεζα “με εντολή Σαμαρά”. Μετά τον Βενιζέλο, η Ν.Δ. τακτοποιεί και τους ανθρώπους του Γ. Παπανδρέου. Ντιλ εξουσίας…» έγραψε τότε στο twitter ο Δημήτρης Παπαδημούλης. Στην ιστορία θα μείνει και η αντιπαράθεσή του με τον Κίμωνα Κουλούρη, όταν είχε συλληφθεί από την ομάδα ΔΕΛΤΑ. Ο κ. Παπουτσής είχε καλέσει τότε τους αστυνομικούς για να τους συγχαρεί, προκαλώντας την μήνιν του Κίμωνα, ο οποίος δήλωσε ότι ήταν αγνώμων γιατί από εκείνον γνώρισε τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Πηγή: http://www.dimokratianews.gr
